پشت پرده تصمیم ترامپ برای توافق با ایران
نشریه اکونومیست در گزارشی به ابعاد سیاست «فشار حداکثری» دولت ترامپ برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران پرداخته و از محتوای طرح پیشنهادی رئیس‌جمهور جدید آمریکا خبر داده است. اکونومیست پنج‌شنبه ۳۰ژانویه مدعی شد: «ایران در داخل و خارج کشور دچار برخی مشکلات است. در فاصله کمتر از یک سال، این کشور سه متحد (رهبران سوریه، حماس و حزب‌الله)، را از دست داده است. این کشور دارای یک اقتصاد درگیر تلاطمات و مواجه با بحران انرژی است. جای تعجب نیست که تهران به یکی از پتانسیل‌های خود یعنی برنامه هسته‌ای تکیه کند.»اکونومیست به محتوای گفت‌وگوی اخیر خود با رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اشاره کرد و ادعا کرد که «ایران بیش از هر زمان دیگری به بمب نزدیک شده است.»
اکونومیست مدعی است که ایران پس از خروج آمریکا از برجام که طی دوره نخست ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ رقم خورد، ظرفیت و سطح غنی‌سازی اورانیوم را افزایش داده و اینک می‌تواند اورانیوم مورد نیاز برای ساخت پنج بمب را طی حدود یک هفته غنی کند. ایران برای ساخت کلاهک انفجاریِ بمب نیز بین ۱۲تا ۱۸ ماه زمان نیاز دارد.اکونومیست با یادآوری تمایل تعدادی از سران اسرائیل برای دست زدن به اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران و نیز کاهش توان پاسخ حماس و حزب‌الله، نوشت: «تنها چیزی که اسرائیل به آن نیاز دارد این است که آمریکا بمب‌های سنگرشکن را در اختیار این کشور قرار دهد و در مواجهه با انتقام اجتناب‌ناپذیر ایران به آنها کمک کند.»اما چرا آمریکا با این اقدام مساله هسته‌ای ایران را یک بار برای همیشه حل نمی‌کند؟ در پاسخ به این سوال، اکونومیست می‌نویسد: «حمله بسیار خطرناک خواهد بود: می‌تواند منطقه خاورمیانه را بهم بریزد و آمریکا را سال‌ها درگیر آرام کردن آن کند. حتی یک کارزار بمباران مداوم (تاسیسات هسته‌ای ایران) توسط آمریکا نمی‌تواند دانش هسته‌ای ایران را از بین ببرد. اما در این میان فرصتی برای دیپلماسی وجود دارد که به نظر می‌رسد ترامپ مشتاق آن است.»
دونالد ترامپ قصد دارد با احیای سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران و سخت‌گیری علیه صنعت نفت این کشور، تهران را به تن دادن به راهکار دیپلماسی وادار کند. همزمان بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز می‌توانند اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل را علیه ایران از طریق فعال‌سازی مکانیسم ماشه کلید بزنند، اقدامی که فشار بر تهران را افزایش می‌دهد.اگر قرار است رویکرد سخت‌گیرانه‌تر ترامپ به ثمر برسد، باید هدفی منسجم داشته باشد. برخی از تندروها مایلند از فشار اقتصادی برای سیاست تغییر رژیم استفاده کنند. اما اگر ایران به گوشه رینگ برده شود، ممکن است از میدان مبارزه بیرون بپرد.
در حال حاضر، ایران تصمیم نگرفته است که آخرین حکم را برای ساخت بمب صادر کند. پس هدف ترامپ باید حفظ وضع موجود باشد.»اکونومیست پیش‌بینی کرده که دونالد ترامپ همزمان با افزایش فشارها بر تهران، توافقی را پیشنهاد می‌کند که «شامل رفع تحریم‌ها و حمایت از عادی‌سازی مداوم روابط با عربستان سعودی است، مشروط بر اینکه ایران دو اقدام عملی را انجام دهد.» اقدام اول محدود کردن جدی برنامه هسته‌ای ایران و اقدام دوم هم این است که ایران فعالیت‌های منطقه‌ای‌ای خود را مورد بازبینی قرار دهد و به حمایت نظامی از حماس، حزب‌الله و انصارالله یمن پایان دهد. اکونومیست در پایان گزارش خود برآورد کرده که چنین توافقی می‌تواند مطلوب دو طرف باشد چرا که طرفین را ملزم می‌کند تا امتیازات بیشتری نسبت به برجام سال ۲۰۱۵ به دست آورند.
نظر شما