ساخت و ساز با ادرار و لجن !

تولید سیمان به روش سنتی، منبع اصلی انتشار گازهای گلخانه ای است، زیرا مواد تشکیل دهنده باید تا دمای بسیار بالا گرم شوند. با این حال، این در خصوص بیوسیمان یا زیست سیمان جدید که همچنین از مواد زائد ساخته می شود، صادق نیست.

این زیست سیمان که در دانشگاه فن آوری" نانیانگ" سنگاپور ساخته شده از دو ماده اصلی تشکیل شده است. نخستین لجن کاربید صنعتی است که محصول جانبی تولید گاز استیلن است و دومی، اوره است که از ادرار پستاندارانی مانند انسان، گاو یا خوک به دست می آید.

لجن در ابتدا با یک اسید تصفیه می شود و باعث می شود کلسیم محلول در آن ایجاد شود. سپس اوره به آن کلسیم اضافه می شود و محلول سیمان ساز را تشکیل می دهد. باکتری های خاصی متعاقباً به این محلول اضافه می شوند و در آنجا اوره تجزیه می شود و یون های کربنات را تشکیل می دهد.

در مرحله بعد، در فرآیندی به نام" رسوب کلسیت ناشی از میکروب"، این یون های کربنات با یون های کلسیم محلول واکنش داده و کربنات کلسیم سخت و جامد را تشکیل می دهند. هنگامی که مخلوط با ماسه یا خاک ترکیب می شود، کربنات کلسیم ذرات ماسه یا خاک را به یکدیگر پیوند می دهد و فضاهای بین آنها را پر می کند.

در نتیجه، یک بلوک جامد از مواد ایجاد می شود که در برابر نشت آب مقاوم است و به همان رنگ ماسه یا خاک است. علاوه بر این ، کل این فرآیند تولید در دمای اتاق انجام می شود.

کاربردهای احتمالی برای این زیست سیمان شامل تقویت زمین در ساخت و ساز، کاهش فرسایش سواحل با تشکیل یک پوسته سخت در بالای ماسه و ساخت مخازن آب شیرین است. از این ماده حتی تاکنون برای پر کردن شکاف ها و بازسازی بخش هایی از بناهای سنگی آسیب دیده نیز استفاده شده است.

این مطالعه که توسط پروفسور" چو جیان" و دکتر" یانگ یانگ" رهبری شد، به تازگی در مجله Environmental Chemical Engineering منتشر شده است.