ماجرای مهندس هایی که کابینت ساز شدند

غرفه سازی به عنوان بخش مهمی از صنعت نمایشگاهی تا پیش از شیوع ویروس کرونا با داشتن بیش از ۵۰ میلیون ساعت کار بیشترین اشتغال ‌زایی در این حوزه را دارا بود. در واقع بخش غرفه سازی پرجمعیت ترین بخش از فضای سه گانه صنعت نمایشگاهی محسوب می ‌شود که بالاترین حجم قراردادها و گردش مالی را هم به خود اختصاص داده است.

متاسفانه شیوع ویروس کرونا و تعطیلی فعالیت‌ های نمایشگاهی در سطح کشور موجب شد تا فعالان این حوزه با چالش‌ های فراوانی روبرو شوند. با بررسی آثار شیوع کرونا در جامعه و همچنین صنعت نمایشگاهی به این نتیجه می‌رسیم که شیوع این ویروس بیشترین تأثیر را بر معاش و وضعیت اقتصادی کارگران بخش غرفه سازی گذاشته است. این اتفاق موجب خروج بخش قابل توجهی از فعالان این حوزه از صنعت نمایشگاهی شد. امروزه با کنترل شیوع ویروس کرونا و بازگشت فعالیت های اقتصادی کشور به شرایط عادی وضعیت غرفه سازان به چه صورتی است؟

پیرامون این موضوع گفتگویی را با حسن بلیله کارشناس حوزه غرفه سازی و تبلیغات نمایشگاهی ترتیب داده ایم که در ادامه مطالعه خواهید کرد:

در حال حاضر وضعیت غرفه سازی در صنعت نمایشگاهی رو چطور ارزیابی می کنید؟

شرایط غرفه سازی در حال حاضر متوسط رو به بالاست. بعد از پاندمی کرونا و بازگشت فعالیت های اقتصادی و تجاری به روال سابق، متخصصان و فعالان قدیمی غرفه سازی نیز فعالیت های خود را از سر گرفته اند. گرچه سابق بر این حدود ۵۰۰ شرکت در غرفه سازی مشغول به کار بودند اما در حال حاضر نزدیک به ۱۸۰ شرکت در این حوزه فعال هستند. البته این تعداد شرکت فعال در حوزه غرفه سازی پاسخگوی نیاز نمایشگاهی شهر تهران خواهند بود.

کمبود مواد اولیه خارجی و نبود ثبات در قیمت های داخلی نیز از مهم ترین چالش هایی است که فعالان این صنعت در شرایط امروزی با آنها روبرو هستند. البته عوامل بازدارنده ای نیز در مسیر فعالیت این افراد وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهم کرد.

متاسفانه از آنجا که غرفه سازان همیشه قبل و بعد از هر رویدادی ایفای نقش می کنند به نحو مطلوب دیده نمی شوند و به همین دلیل است که بر این بخش از صنعت نمایشگاهی کشور زیاد صحه گذاشته نمی شود.

مهم ترین چالشی که فعالان این حوزه با آن روبرو هستند چه مواردی است؟ چه راهکاری برای رفع این چالش ها دارید؟

در حال حاضر قیمت گذاری روی فعالیت ما مهم ترین چالشی است که با آن روبرو هستیم. این قیمت گذاری بر حَسَب اتفاقاتی از ید اختیار انجمن غرفه سازان خارج شد. این موضوع موجب به وجود آمدن مشکلات بسیار زیادی برای فعالان غرفه سازی کشور شد. در کشور ما اطلاعیه ها به وفور وجود دارند اما قانون مداری دیده نمی شود. به عبارتی قوانین بازدارنده ای وجود ندارد تا غرفه ساز ما بداند که با چه قیمتی فعالیت کند.

نبود جنس خارجی با کیفیت موجب می شود که ما به سمت محصولات داخلی روی بیاوریم و اینجاست که چالش بعدی هویدا می شود. متاسفانه ثبات قیمت در محصولات داخلی وجود ندارد. به عنوان مثال قیمت نئوپان طی دو ماه گذشته حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده است.

برای رفع این چالش ها باید قانون مداری از ابتدا تا انتهای زنجیره فعالیت های نمایشگاهی مدنظر قرار بگیرد. باید از گریدفروشی در بخش شرکت های غرفه سازی جلوگیری کرد. روزی که شرکت سهامی نمایشگاه بین المللی ایران اعلام کرد که غرفه داران با پرداخت هزینه سربار می توانند غرفه مورد نظر خود را بسازند غرفه سازان دچار مشکلات جدیدی شدند.

اختصاص یک کارگروه تخصصی برای قیمت گذاری ها می تواند این مشکل بزرگ را حل کند. برای چالش نبود مواد اولیه نیز وزارت صمت می تواند با ارسال نامه ای کارخانجات را مکلف به فروش اقلام به غرفه سازان کند.

شیوع ویروس کرونا و توقف فعالیت های نمایشگاهی موجب شد که بسیاری از فعالان غرفه سازی از صنعت نمایشگاهی خارج و به فعالیت های دیگر مانند ساخت کابینت روی بیارند؛ امروزه که برگزاری نمایشگاه ها تقریبا به روند عادی بازگشته آیا این افراد به این صنعت بازگشته اند یا خیر؟

متاسفانه چالش هایی که در این بازار به وجود آمد موجب شد که بخشی از فعالان قدیمی و متخصص این حوزه که جزو سرمایه های صنعت نمایشگاهی به شمار می روند از این حرفه خارج شوند. اما نکته اینجاست که این افراد (که در حال حاضر مشغول فعالیت های دیگری هستند) به این موضوع پی برند که از طریق حوزه های دیگر هم می توان به درآمد رسید. حال این افراد در حوزه های جدید فعالیت خود دچار ثبات شده اند. تقریبا ۵۰ درصد شرکت های دارای رتبه که در غرفه سازی نمایشگاه ها فعالیت داشتند پس از شیوع ویروس کرونا و ممنوعیت فعالیت های نمایشگاهی دیگر به این صنعت بازنگشتند.

غرفه سازی سبز در صنعت نمایشگاهی کشور ما چه جایگاهی دارد؟

متاسفانه این موضوع و سیستم مدولار در کشور ما هیچ گاه خیلی جدی گرفته نشده است. این در حالی است که عمده فعالیت های عمده ما حداقل از نظر بصری بر عهده این بخش است. از آنجایی که مواد اولیه با افزایش قیمت شدیدی روبرو شده است غرفه داران نیز به استفاده از سیستم مدولار یا غرفه سازی سبز مایل شده اند. امروزه برای هر ورق نئوپان به طور متوسط حدود ۱۵ درخت استفاده می شود. اگر جایگاه این سیستم در صنعت نمایشگاهی ارتقا پیدا کند به طور قطع ما شاهد اتفاقات بسیار خوب در حوزه غرفه سازی خواهیم بود.

ما حدود ده سال پیش یکی از حامیان سبز نمایشگاهی بودیم اما متاسفانه انجمن ها و کارگروه های حامی این موضوع به مرور زمان از بین رفتند. البته جایگاه این سیستم در کشور وجود دارد و مورد استفاده قرار می گیرد اما استفاده از این سیستم به دلیل ارزان بودن آن است نه به حفظ محیط زیست. این موضوع موجب اغماض در استفاده از این سیستم در صنعت نمایشگاهی می شود.

البته گفتنی است که بر حسب قوانین بخش طراحی و غرفه سازی شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی ایران متراژهای ۲۴ تا ۳۶ متر باید بر اساس سیستم مدولار ساخته شود. این اقدام خواسته یا ناخواسته تمام غرفه داران را به سمت غرف سبز سوق داده است که جای بسی خوشحالی دارد.

امروزه چند درصد از شرکت های غرفه سازی به غرفه سازی سبز روی آوردند‌؟

در سال ۱۳۹۶ ثبت نامی برای گرید غرف پیش ساخته انجام شد. در حال حاضر تعداد این شرکت ها حدود ۲۵ عدد است. امروزه ما ۱۸۰ شرکت غرفه ساز داریم بنابراین حدود ۱۴ الی ۱۵ درصد از شرکت های غرفه سازی ما در حوزه غرفه سازی سبز فعالیت می کنند. دلیل این امر نیز نکته قابل توجهی است. از آنجا که هزینه این نوع غرفه سازی بسیار سنگین است، غرفه سازها غرفه سازی سبز روی نمی آورند.

البته لازم به ذکر است که در صنعت نمایشگاهی کشورهای پیشرفته که جزو برترین های این صنعت در دنیا به شمار می روند نیز تمام غرفه داران از غرفه های سبز استفاده نمی کنند. امکان اینکه رویدادهای نمایشگاهی تماما با غرفه های سبز برگزار شوند به هیچ عنوان وجود ندارد. بهترین حالت این است که ما درصد استفاده از غرفه سازی سبز را افزایش دهیم؛ گرچه این درصد به ۱۰۰ نخواهد رسید.

سخن پایانی؟

ما غرفه سازان قسمت مهجور نمایشگاه ها هستیم. چراکه برگزارکننده، مشارکت کننده، سایت دار و غرفه دار همیشه در مقابل چشم هستند اما غرفه سازان نه. در یک مراسم عروسی هیچ کس به کار خیاط دقت نمی کند. از همین رو ما غرفه سازان مانند خیاطان صنعت نمایشگاهی هستیم. بنابراین نیاز است که غرفه سازان بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و قانون مدارانه تر با آنها برخورد شود. انجمن غرفه سازان جزو ضعیف ترین انجمن ها است. با گرفتن سامانه غرفه سازان از ما (توسط شرکت سهامی نمایشگاه ها) غرفه سازان بیشتر ضعیف شدند. حقیقت ماجرا این است که کسی به غرفه سازان اهمیت نمی دهد اما با این حال امیدواریم که چالش های این حوزه کاهش پیدا کند تا ما شاهد شکوفایی و رونق در حوزه غرفه سازی صنعت نمایشگاهی باشیم.

از طرفی ما جزو هیچ اتحادیه و صنفی نیستیم. خود صنعت نمایشگاهی اتحادیه نیست؛ به عبارتی می توان گفت نمایشگاه ها اصلا به عنوان صنعت به شمار نمی روند. بنابراین ما که قشر زحمتکش این حوزه هستیم نیازمند کمک و حمایت هستیم.