مدیران بی روابط عمومی قدرتمند کیش و ماتند

سپاس او را که هر چه بخواهد همان می شود.

از یاران بوستان روابط عمومی ایران عزیز سپاسگزارم که همچنان مهرشان بر چون حقیری می تابد و مفتخرم کرده اند به عناوینی که بی شک احترام به سن و سال بوده است تا علم و دانش.

آنها که مرا می شناسند یا می خوانند‌ و نقدهای مرا با مهربانی تحمل می کنند، می دانند که آنچه گفته و می گویم، به قصد سربلندی ایران سبز و جوانترهایی است که می توانند با کمی خواندن و دیدن و تجربه کردن، سرنوشت یک سرزمین را از سیاهی به سپیدی تغییر دهند. امیدوارم روابط عمومی ها،چراغی برای آیندگان بیافروزند.

بارها گفته و نوشته ام:

جامعه بدون روابط عمومی می پژمرد و می میرد.

مدیریت ها بدون روابط عمومی قدرتمند کیش و مات خواهند شد.

اگر روابط عمومی را از زندگی فردی و اجتماعی حذف کنیم،زندگی موازنه خود را از دست میدهد.

متاسفانه بسیاری از این حرف ها را دولت ها و دولتمردان نشنیدند و یا اگر شنیدند، توجه نکردند.

یکی از وظایف روابط عمومی ها،نقدصاحبان قدرت و مدیران است، روابط عمومی مجیزگو ، محکوم به نابودی خود و سازمانش خواهد شد، نقد مدیران در هنگام قدرت و مسیولیت بهترین خدمت به آنهاست.

مهمترین نکته ای که به دوستان جوانم در خانواده بزرگ روابط عمومی کشور توصیه می کنم،پیدا کردن هویت در تاریخ است،ما در یک بخشی از تاریخ گمشده ایم،جعل تاریخ توسط کم سوادان و بیسوادان با عناوین دهن پرکن دکتر و مهندس و استاد و امثالهم رخ می دهد.

روابط عمومی افشاگر،پا به پای مردم،در کسب هویت فرهنگی این سرزمین تلاش می کند و فریب این عناوین را نمی خورد.

شما پرچمدار نهضت جدیدی هستید که روابط عمومی فرمایشی را می تواند به روابط عمومی مسیول و پاسخگو تبدیل نماید.

دولت ها می آیند و می روند، اما انسان مسیول و دانش ارزشمند روابط عمومی در تاریخ می ماند.

روابط عمومی واقعی کنار مردم و افکارعمومی می ماند و این بزرگترین خدمت به سازمان ها و دولت ها است، اگر بفهمند وبدانند.

برای یکایک شما که در این مراسم حضور دارید و برای همه کسانی که در خانواده روابط عمومی کشور گامی کوچک و بزرگ برداشته اند، آرزوی سلامتی و بهروزی دارم و به پاس احترام به قدیمی ترین نهاد روابط عمومی کشور به پا خیزیم و برای بسیاری از دوستان عزیزمان که امروز درجمع ما نیستند،مطهری نژادها،جبل عاملی ها،پارساها و عزیزان دیگر فاتحه و درودی نثار کنیم.