ظلم بزرگ در حق این گروه از فرهنگیان

چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در آستانه برگزاری است و کاندیدای ریاست جمهوری در برنامه های تبلیغاتی خود از برنامه های مفصل  برای فرهنگیان و خانواده آموزش و پرورش آنها خبر می دهند. 

مهدی محمدیان (فعال صنفیِ فرهنگیان)، در خصوص انتظارات فرهنگیان از دولت آینده گفت: در ابتدا بگویم که ما یک گله‌ی بزرگ داریم؛ همیشه قبل از انتخابات در مورد معیشتِ بد و وضعیت زندگی و منزلتِ پایینِ معلمان صحبت می‌شود و کاندیداها برنامه‌هایی برای بهبودِ وضعیتِ معلمان دارند اما بعد از آنکه دولتِ جدید آغاز به کار کرد، همه‌چیز به دست فراموشی سپرده می‌شود. البته اقداماتی انجام و بهبودِ نسبی حاصل شده اما در مقابل، برخی سال‌ها هم شرایط زندگیِ معلمان با مشکلات بسیاری همراه بوده است. 

وی ادامه داد: بزرگترین توقع جامعه‌ی آموزش و پرورش با دو رکنِ اصلیِ معلم و مدرسه، افزایش بودجه‌ی این ارگان است. برای سال ۱۴۰۳ سهم بودجه‌ی آموزش و پرورش چیزی کمتر از ده درصد است، این در حالی است که سهم آموزش و پرورش در بودجه‌ی دیگر کشورها تفاوتِ قابل توجهی با ما دارد. 

محمدیان گفت: اگر قرار است مشکلاتِ اعضای این خانواده‌ی بزرگ را حل کنیم، باید در بودجه‌های آتی سهم آموزش و پرورش را افزایش دهیم، تا در نتیجه‌ی آن، ظرفیت‌های مغفول‌مانده در قانون خدمات مدیریتِ کشوری، که برای دیگر دستگاه‌ها اجرا می‌شود را برای معلمان نیز اجرا کنیم و رفاهیاتی که در اختیارِ کارکنانِ دیگر دستگاه‌ها گذاشته شده برای معلمان نیز در نظر گرفته شود. این اقدام در نهایت منتج به بالا رفتنِ دریافتیِ معلمان و بهبودِ وضعیتِ معیشتِ آن‌ها می‌شود. 

فعال صنفی معلمان تأکید کرد: اجرای صحیح و کامل فوق‌العاده ویژه، فوق‌العاده بهره‌وری و فوق‌العاده کارایی در گروی افزایش بودجه‌ی آموزش و پرورش است. با افزایش بودجه می‌توان قانون نظام رتبه‌بندی را به درستی اجرا کرد. هرچند ما به اصل اجرای رتبه‌بندی ایراداتی داریم و خواسته‌ی ما چیزِ دیگری بود، اما اگر بودجه‌ی آموزش و پرورش افزایش یابد، همین قانون با همین شاکله را می‌توان به شکل دیگری که بیشتر موردِ انتظارِ فرهنگیان است اجرا کرد. می‌توان آیین‌نامه‌ی جدیدی نوشت که در آن معلمان واقعا به حقِ خود در رتبه‌ها برسند. 

محمدیان افزود: به علت کمبودِ بودجه، آیین‌نامه و شیوه‌نامه رتبه‌بندی به گونه‌ای تدوین شد که خیلی از بخش‌های آن ربطی به شغل معلمی ندارد. به عبارتی دیگر، معلمان متناسب با شایستگیِ خود در رتبه‌ها قرار نگرفته‌اند. 

این فعال صنفی بیان کرد: همچنین در حوزه مسکن فرهنگیان و یا بیمه‌ی آن‌ها با افزایش بودجه می‌توان اقداماتِ موثری انجام داد، اقداماتی که بدون در نظر گرفتنِ بودجه، امکان‌پذیر نیست. انتظار ما این است که دولت آینده این اقدامِ اساسی را در برنامه خود ببیند و هر سال رقمی به بودجه‌ی این بخش اضافه کند و به سمتی برود که دنیا رفته است. نهاد آموزش و پرورش رکنِ موثری در توسعه‌ی هر کشور است و باید برای افزایشِ کارایی و توان این رکن، بودجه‌ی متناسبی در نظر گرفت. 

حمدیان در ادامه به مشکلات بازنشستگان آموزش و پرورش اشاره کرد و از جمله دغدغه‌ های این قشر زحمتکش را دریافت با تأخیر و قسطی پاداش پایان خدمت دانست.

وی در این زمینه بیان کرد: متأسفانه در سال‌ های اخیر رویه‌ ای نادرست باب شده که معلمان پس از بازنشستگی برخلاف سایر کارکنان، باید مدت‌ ها منتظر دریافت پاداش خود باشند.

این در حالی است که این افراد پس از سال‌ ها خدمت صادقانه، شایسته دریافت به موقع پاداش خود هستند. اما در عمل مشاهده می‌ شود که یک سال از بازنشستگی آنها می‌ گذرد و در نهایت پاداششان به صورت قسطی و در ۳ یا ۴ مرحله پرداخت می‌شود.

محمدیان می‌پرسد: چرا معلمان باید پس از سال‌ها تلاش و زحمت، آن هم با یک سال تأخیر و به صورت قسطی، پاداش خود را دریافت کنند؟ پولی که این افراد برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اند، با توجه به نرخ تور/tags/تورمم افسارگسیخته،  بعد از یک سال چقدر ارزش خود را حفظ می‌کند؟ مسلماً پاسخ منفی است.

این موضوع نشان‌دهنده بی‌توجهی به حقوق و زحمات معلمان بازنشسته است. در شرایطی که این افراد پس از بازنشستگی با مشکلات معیشتی متعددی روبرو هستند، معطل ماندن برای دریافت پاداش پایان خدمت، مشکلات آنها را دوچندان می‌کند.

این فعال صنفی معلمان گفت: در این بخش انتظار داریم دولت در لایحه‌ی بودجه‌ای که به مجلس می‌فرستد، منابع پایداری در نظر بگیرد تا با این دست مشکلات مواجه نشویم. 

محمدیان همچنین به امنیتِ شغلیِ برخی از کارگران اشاره کرد و گفت: برخی از همکاران ما، از جمله مهرآفرینان و قرارداد معین‌ها و سایر معلمانی که در قالبِ قراردادهای مختلف برای آموزش و پرورش کار می‌کنند، مشکلاتی دارند که برای حل مشکل آن‌ها باید اقداماتی موثر انجام داد. 

وی بیان کرد: علی‌رغم اینکه همکاران مهرآفرین ما مصوبه‌ی مجلس را دارند و صدور کد استخدامی برای این معلمان یک ریال بار مالی برای دولت ندارد، همچنان سازمان امور استخدامی از صدور کد استخدام برای این معلمان خودداری کرده است. انتظار داریم در دولت آینده و در همان روزهای اول، این مشکل حل شود و این مصوبه قانونی اجرا شود. 

این فعال صنفی همچنین در مورد معلمان خرید خدمات و حق‌التدریسی گفت: در مورد این معلمان باید بگوییم که ذهن این معلمان آشفته است؛ آن‌ها باید هر چه سریع‌تر تعیین تکلیف شوند. اینکه بعد از سال‌ها به نیروی خرید خدماتی بگوییم به شما دیگر نیاز نداریم، یا بعد از چند ماه کار، حقوق ناچیزی در اختیار آن‌ها بگذاریم، زیبنده جامعه آموزش و پرورش و نظام فرهنگیان کشور نیست. 

محمدیان تأکید کرد که افزایش بودجه آموزش و پرورش فقط به معنای بهبود وضعیت و سطح معیشت معلمان نیست، بلکه به ارتقای سطح مدارس و فراهم کردن شرایط بهتر برای دانش‌آموزان نیز می‌ انجامد.

وی با اشاره به فرسودگی مدارس و کمبود امکانات آموزشی در بسیاری از کلاس‌ ها، گفت: "این حق دانش‌آموزان ما نیست که در عصر تکنولوژی با کمترین امکانات آموزش ببینند."

این فعال صنفی در پایان تاکید کرد: تعیین بودجه‌ی مناسب برای آموزش و پرورش، نتیجه‌اش قطعا در یک چرخه و فرآیند قابل مشاهد خواهد بود و برآیند آن برای جامعه و در تمام ارکان قابل مشاهد است. پس افزایش سهم بودجه اموزش و پرورش یکی از مهم‌ترین خواسته‌های ماست که نتیجه‌ی این افزایش بودجه در کنارِ یک مدیریتِ درست، افزایش کیفیتِ زندگی معلمان، افزایش کیفیتِ مدارس و در کل، افزایش کیفیتِ نظام آموزشی است.