یکی از این افراد وزیر آموزش و پرورش می شود؟

با نزدیک شدن به زمان معرفی کابینه دولت چهاردهم، گمانه ‌زنی ‌ها در خصوص گزینه‌ های تصدی وزارتخانه ‌های مختلف به اوج خود رسیده است. یکی از وزارتخانه‌ هایی که همواره در کانون توجه رسانه ‌ها و افکار عمومی قرار داشته، وزارت آموزش و پرورش است؛ وزارتخانه ‌ای که به عنوان رکن اصلی توسعه و پیشرفت هر جامعه ‌ای شناخته می ‌شود. این وزارتخانه کلیدی، در سال‌ های اخیر با چالش ‌های جدی و متعددی مواجه بوده است. کمبود بودجه‌، فرسودگی زیرساخت ‌های آموزشی در بسیاری از مناطق کشور، نابرابری آموزشی بین مناطق مختلف و کیفیت پایین آموزشی در برخی از مدارس، شکست طرح رتبه بندی از جمله مهم ‌ترین مشکلاتی هستند که نظام آموزشی کشور را تهدید می ‌کنند.

همچنین، مسائل مربوط به تربیت معلم، کمبود نیروی انسانی متخصص و بروز شدن محتوای آموزشی نیز از دیگر چالش ‌های پیش روی این وزارتخانه به شمار می‌ آیند.

 در این میان، انتظار می ‌رود که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، فردی با تجربه، دانش و توانایی ‌های مدیریتی بالا باشد تا بتواند با تدوین برنامه‌ های جامع و عملیاتی، نسبت به رفع این چالش‌ ها اقدام کرده و آینده‌ ای روشن‌ را برای نظام آموزشی کشور رقم بزند.

در میان نام ‌ها و گمانه زنی های مطرح شده توسط رسانه ها برای تصدی این وزارتخانه، برخی از چهره ‌های آشنا به بدنه آموزش و پرورش دیده می ‌شوند.

سید محمد بطحایی و فاطمه مهاجرانی که پیشتر در این وزارتخانه فعالیت داشته‌ اند، از جمله این افراد هستند. آشنایی این دو با مشکلات آموزش و پرورش و تجربه مدیریتی آن‌ ها، می ‌تواند آن‌ها را به گزینه‌ های جدی برای تصدی این وزارتخانه تبدیل کند.

سید محمد بطحایی گلپایگانی معلم و وزیر سابق وزارتخانه آموزش و پرورش ایران (در دولت دوم حسن روحانی تا تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۹۸) است. وی تا تیرماه ۱۴۰۲ به‌ عنوان معاون آموزش‌ های عمومی و مهارتی در دانشگاه آزاد اسلامی مشغول کار بود.

وی رئیس مرکز ملی نظارت راهبردی سازمان برنامه و بودجه کشور و سرپرست سابق وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران و پیش از آن به قائم مقام وزیر و معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش بوده‌است.

برخی معتقدند که او با مشکلات آموزش و پرورش آشنایی داشته و می تواند مشکلات این بخش را مرتفع بکند.

فاطمه مهاجرانی نیز متولد مرداد ماه سال ۱۳۴۹ در شهرستان اراک است. وی پیش از این رئیس دانشکده فنی و حرفه ‌ای دختران شریعتی بوده که در ۲۶ مهر ماه سال ۹۶ از سوی سید محمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش وقت به عنوان رئیس مرکز استعداد های درخشان انتخاب شد.

اما یکی از گزینه‌ های جالب توجه، محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت دوازدهم است.

سابقه حضور نوبخت در رأس سازمان برنامه و بودجه و آشنایی او با مشکلات بودجه ‌ای آموزش و پرورش، می ‌تواند او را به گزینه مناسبی برای حل مشکلات مالی این وزارتخانه تبدیل کند. برخی معتقدند که انتخاب نوبخت می ‌تواند نشانگر عزم دولت برای حل مشکلات مالی آموزش و پرورش باشد.

سیدجواد حسینی، عبدالرضا فولادوند و رحیم عبادی نیز از دیگر نام‌ هایی هستند که در این زمینه مطرح شده ‌اند.

حسینی که پیشتر سرپرستی وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشته، سابقه ‌ای در مدیریت آموزش و پرورش استثنایی و معاونت وزارت را نیز در کارنامه خود دارد.

فولادوند نیز مدیرکلی آموزش و پرورش شهر تهران را در کارنامه خود دارد، هرچند انتقاداتی به عملکرد وی در این سمت وارد شده است. عبادی نیز سابقه معاونت وزارت آموزش و پرورش و ریاست سازمان ملی جوانان را در دولت ‌های گذشته بر عهده داشته است.

علیرضا کاظمی یکی از شخصیت‌های برجسته در حوزه آموزش و پرورش ایران است که سابقه مدیریت و مسئولیت‌های متعدد در این حوزه دارد. او در شهریور ۱۴۰۰ به عنوان سرپرست وزارت آموزش و پرورش منصوب شد و تا انتخاب وزیر جدید در این سمت فعالیت کرد. پیش از آن، او معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش بود و در بخش‌های مختلفی از جمله معاونت آموزش متوسطه و مدیرکلی آموزش و پرورش استان خراسان رضوی خدمت کرده است. کاظمی همچنین به عنوان مدیرکل فرهنگی و هنری وزارت آموزش و پرورش فعالیت داشته و در سیاست‌گذاری و مدیریت نظام آموزشی کشور نقش مهمی ایفا کرده است.

با توجه به اهمیت آموزش و پرورش در توسعه کشور، انتخاب وزیر این وزارتخانه از حساسیت بالایی برخوردار است. انتظار می ‌رود دولت چهاردهم  با انتخاب فردی شایسته و کارآمد، بتواند گام‌ های مؤثری در جهت بهبود وضعیت آموزش و پرورش بردارد.