بررسی ۳ روش میخکوبی، مهارگذاری و مهار متقابل در پایدارسازی گود

به گزارش تیترکوتاه؛ در بسیاری از پروژه های شهری و غیر شهری با توجه به محدودیت های ساختمانی مانند هزینه های زیاد برای کار در ارتفاع و یا محدودیت تعداد طبقات و ارتفاع سازه، نقشه هایی ارائه می شود که نیاز به ساخت طبقات به صورت زیرزمین با متفاوت دارد. کاربری هایی مانند پارکینگ، استخر و ... دارند. به همین دلیل قبل از ساخت فونداسیون لازم است زیر سطح پی خاک برداری شود. گودبرداری باعث می شود شرایط خاک از نظر کشش تغییر کند و خاک فرو بریزد تا به حالت پایدار و متعادل برسد.

شروع هر پروژه ساختمانی مستلزم تثبیت و ایمن سازی دیوار گود و حفظ خاک برای پایداری سازه است. تثبیت نیز برای ایمن سازی ساختمان های مجاور و جلوگیری از ریزش آن ها انجام می شود. روش های مختلفی برای تثبیت گودال وجود دارد که بر اساس عوامل مختلفی از جمله شرایط محیطی، شرایط اقتصادی و نوع خاک انتخاب می شود. در ادامه برخی از این روش ها به اختصار توضیح داده شده است. همچنین می توانید با کلیک بر روی آیکون مربوطه اطلاعات جامع و دقیق تری در مورد نحوه طراحی و اجرای هر یک از این روش ها به دست آورید.

روش های مختلفی برای پایدارسازی گود وجود دارد. این روش ها شامل شمع بندی، حفاظ، ساخت از بالا به پایین، میخکوبی، مهار و مهار متقابل و روش خرپا می باشد. هر یک از روش ها را می توان هم به صورت جداگانه و هم به صورت ترکیبی پیاده سازی کرد. معمولا از این روش ها در پروژه های بزرگ استفاده می شود و در هر روش یک عضو به عنوان دیوار حائل عمل می کند.

اولین قدم بررسی استحکام زمین و نوع خاک و شرایط جاده های مجاور پروژه می باشد. در مرحله بعد، تأسیسات احتمالی زیر زمینی باید شناسایی و بررسی شود و اقدامات لازم برای جا به جایی، حفاظت یا قطع آن ها انجام شود. هم چنین توجه به آب و فاضلاب و قنات ها و بررسی چاه ها و جلوگیری از ورود آب به دیوار و داخل گودال ضروری است.

روش میخکوبی

روش میخکوبی بسیار شبیه به روش آنکراژ است. در این روش ابتدا با دستگاه های مخصوص حفره هایی (چال ها) به عمق 5 تا 10 متر و قطر حدود 10 سانتی متر در دیوار ایجاد می شود. سپس پایدارسازی و تثبیت گودال توسط میله های فولادی 28 تا 40 میلی متری انجام می شود که به آن میخکوبی می گویند. میخکوبی در دیوارها با فاصله 2 متر استفاده می شود و از بالا به پایین انجام خواهد شد باعث تقویت آن ها می شود.

در مرحله بعد دوغاب تحت فشار تزریق می شود تا از خوردگی میلگردها و اتصال آن با خاک جلوگیری شود. پس از این مرحله سطح دیوار با لایه ای از بتن شاتکریت پوشانده خواهد شد. در مراحل بعدی که بتن در حال فرآوری است، صفحات بر روی لوله های خارج شده از چاله ها نصب می شوند. آخرین مرحله ایجاد دیوار حائل است. از این روش برای تثبیت گودال های مترو، ساختمان های بلند در مناطق شهری و جلوگیری از رانش احتمالی شیب زمین استفاده می شود.

یکی از مزایای روش میخکوبی اشغال فضای کم تر در پروژه، انجام هم زمان خاک برداری و تثبیت و در نتیجه افزایش سرعت پروژه می باشد. هم چنین در مقایسه با روش لنگر، سطح کم تری از خاک تقویت شده و به مواد کم تری نیاز است. وی از جمله معایب این روش به محدودیت استفاده از آن در مناطق شهری و لزوم اخذ مجوز برای حفاری و استفاده از زمین مجاور و نفوذ آب به مرور زمان اشاره کرد.

روش مهارگذاری (انکراژ)

روش لنگر انداختن را مهار یا دوخت پشت سر هم می نامند. مراحل این روش شباهت زیادی به روش میخکوبی دارد، پس از کندن و گودبرداری زمین، برای قرار دادن میلگردها، گودال ها (چاله هایی) با عمق و اعداد و فواصل مشخص در دیواره های گودال ایجاد می شود. دوغاب به قسمتی از سوراخ ها تزریق می شود و میلگرد یا رشته پیش تنیده به عنوان عضوی کششی در داخل سوراخ ها قرار می گیرد که باعث افزایش مقاومت خاک می شود و سپس نصب صفحه سر انجام می شود.

و در نهایت امکان اجرای پوشش نهایی نیز وجود دارد. در این روش مهار از بالا به پایین اجرا می شود. تفاوت اصلی این روش با روش نیلینگ اعمال نیروی کشش پشتی است. انکراژ هم چنین برای تثبیت شیب ها، گودال ها و دیوارها در کناره های بزرگراه ها استفاده می شود. این روش در مقایسه با روش های دیگر از ایمنی بیش تری برخوردار است و میلگردهای پس تنیده نسبت به روش میخکوبی قدرت بیش تری در نیروهای مهاری دارند که نتیجه آن کنترل کیفیت بهتری است.

یکی از معایب این روش هزینه نسبتاً بالا به دلیل استفاده از تجهیزات پیشرفته و ماشین آلات خاص و مصرف زیاد مواد است، اما می توان با ترکیب این روش با روش نیلینگ هزینه ها را کاهش داد. روش انکراژ مانند نیلینگ محدودیت استفاده از فضای مجاور را دارد.

روش Strut (مهار متقابل)

این روش یکی از روش های تثبیت است که برای نگهداری دیوارها در گودال هایی با عرض کم (تا 10 متر) استفاده می شود. این روش مشابه روش سازه نگهبان خرپایی است اما اجرای آن سریع تر بوده و در گودال هایی با عرض کم به دلیل کمبود فضا، روش مهار متقابل گزینه مناسب تری است. در این روش برای انتقال فشار خاک از لایه ها یا اعضای فشار عمودی که به شکل H یا I و اعضای افقی در بین آن ها هستند استفاده می شود.

موارد گفته شده اغلی لوله هایی می باشند که در فاصله 5 متری قرار خواهند گرفت. در این روش ابتدا شمع های حفاظ اطراف به صورت دیوار موقت اجرا می شود سپس سوراخ هایی تا عمق گودال برای قرار دادن پروفیل های فولادی حفر می شود. اجرای استرات از ابتدای کار انجام می شود و سپس قسمت بالایی پروفیل ها با تیرهای افقی به صورت خرپا متصل می شوند. و سپس به همین ترتیب عملیات خاک برداری و نصب اعضای افقی و عمودی به تدریج انجام می شود.

یکی از مزایای این روش سرعت اجرای نسبتا بالا در چاله هایی با عرض کم است. از دیگر مزایای این روش تثبیت و حفاری به صورت هم زمان می باشد. از دیگر مزایای این روش عدم نیاز به اجازه همسایگان و ورود به مناطق مجاور است. اجرای یک لایه در حفاری های وسیع مقرون به صرفه نیست. در مقایسه با روش میخکوبی و انکراژ، فضای بیش تری را اشغال می کند و معمولاً برای کارهای موقت استفاده می شود. هم چنین برای اجرای دقیق به تجهیزات، ماشین آلات و پرسنل مجرب نیاز دارد.

منبع محتوا: وبسایت آذر ایستا بنا

انتهای پیام