تیترکوتاه؛
دیپلماسی سنجاق سینه خانم سیاستمدار
مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه ایالات متحده اولین دیپلمات زن بود دیپلماسی اکسسوری را رقم زد.
گروه بین الملل تیترکوتاه- فاطمه مقدمی: «مادلین آلبرایت» اولین وزیر امور خارجه زن ایالات متحده بود. او یکی از چهره های اصلی دولت «بیل کلینتون» رئیس جمهور اسبق آمریکا بود که ابتدا به عنوان سفیر این کشور در سازمان ملل متحد خدمت کرد و سپس در دوره دوم ریاست جمهوری او به عنوان دیپلمات ارشد این کشور رسید. یکی از اقدامات مهم آلبرایت حمایت از گسترش ناتو بود.
یکی از نکاتی که درباره آلبرایت بسیار معروف شد، استفاده او از سنجاق سینه بر روی لباس هایش بود. آلبرایت از سنجاق سینه به عنوان روشی تهاجمی برای انتقال نظراتش و از برخی دیگر به منظور سرزنش ظریف دشمنانش استفاده میکرد.
بیش از ۲۰۰ عدد از این سنجاق سینه ها که توسط او در جلسات مختلف استفاده شده بود، اکنون در نمایشگاهی در موزه ملی دیپلماسی امریکایی در واشنگتن به نمایش گذاشته شده است.
آلبرایت در کتاب خود توضیح میدهد که اگر صدام حسین دیکتاتور سابق عراق نبود ظاهر خاص او نیز خلق نمیشد. آلبرایت از رژیم صدام خواسته بود تا اجازه دهد از برنامههای تسلیحاتی اش بازرسی شود. صدام از پذیرش این خواسته خودداری کرده بود. اندکی بعد، آلبرایت با مقامهای عراقی ملاقات کرد و از یک سنجاق طلایی به شکل یک مار که به دور شاخه درخت پیچیده شده بود استفاده کرد. پس از آن که یک خبرنگار پیام آلبرایت را درک کرد و در مطلب خود به آن پرداخت، سنجاقها به بِرَند او تبدیل شدند و با آن شناخته میشد.
اعضای جوان دستگاه دیپلماسی آمریکا هنوز هم با استفاده از جواهرات و اکسسوریها برای بیان پیامهای ظریف خود در برخوردهای دیپلماتیک از کتاب آلبرایت درس می گیرند.
«ارین کلنسی» دیپلمات سابق آمریکا
«ارین کلنسی» که اخیرا پس از کار در سوریه، اردن و سازمان ملل وزارت خارجه را ترک کرد، حین حضور مقابل دوربینها یا در جریان مذاکرات پشت درهای بسته اغلب در پوشش خود از یک انگشتر نقره یا یک گردنبند از سنگ سیترین زرد رنگ که در غوطه شرقی سوریه تهیه کرده بود استفاده میکرد به این امید که یادآور ملموس مردم سوریه و مصیبت آنها باشد.
کلنسی میگوید: من از همه چیز استفاده میکردم تا یک بحث عاطفی ایجاد کنم و سعی داشتم از هر چیزی که میتوانم استفاده کنم. این کار را برای جلب توجه افراد حاضر در جلسه انجام میدادم تا پیام را به پایتختهای شان انتقال دهند.
«الیزابت فیتزسیمونز» سفیر ایالات متحده در توگو
«الیزابت فیتزسیمونز» سفیر ایالات متحده در توگو، کشوری که به تجارت نساجی شهرت دارد بود. او تلاش می کرد تا پارچه آفریقایی را در لباسهای خود مورد استفاده قرار دهد البته همزمان مراقب بود تا از خط قرمز تملک فرهنگی آن لباس که متعلق به مردم توگو است عبور نکند.
فیتزسیمونز میگوید، برای انتخاب نوع لباس و رنگ آن باید دانش فرهنگی خود را گسترش دهید. برای مثال، او در خریدی تازه متوجه شد که الگوی پارچهای خاص نشان میدهد که فرد به دنبال شوهر است. در واقع، الگو یا رنگ اشتباه نه تنها ممکن است پیامی در مورد زندگی شخصی فرد ارسال کند بلکه میتواند به طور تصادفی نشان دهنده همدلی یا سوگیری به سوی یک جریان سیاسی، گروه قومیتی یا جنبش اجتماعی خاص نیز باشد.
«راچنا کورهونن» سفیر ایالات متحده در مالی
«راچنا کورهونن» سفیر ایالات متحده در مالی میگوید: زمانی که میخواهد گفتگوی جدی داشته باشد از لباس مشکی استفاده میکند، زیرا در آن زمان لباس کمتر جلب توجه می کند.
«مارتین مک داول» دیپلمات آمریکایی
«مارتین مک داول» که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ میلادی از روسای یکی از بخشهای سفارت امریکا در مولداوی بوده از صحبتهایی میگوید که در آن زمان در سفارت در مورد استفاده از رنگ نارنجی در جلسات رسمی در جریان انقلاب نارنجی در اوکراین صورت گرفته بود.
او میگوید: باید حواس مان باشد که اگر وظیفهای رسمی را انجام میدهیم و این رنگها را انتخاب میکنید اساسا در حال ارسال پیام هستید. لباس مک داول باعث باز شدن باب گفتگو شد. انتخابهای جسورانهاش در عرصه مد توجه اینفلوئنسرها در تلگرام را به خود جلب کرد.
مک داول میگوید: بعضی از مردم در مولداوی و خارج از پایتخت، به من نزدیک میشوند و میخواهند با من صحبت کنند، زیرا مرا میشناسند. اگر این استفاده از نوع پوشش و مد به ما کمک میکند تا شهرت خود را تقویت کرده و مردم را تشویق به تعامل با خود کنیم عاملی بسیار مهم است.
«کاندولیزا رایس» وزیر خارجه اسبق آمریکا
«کاندولیزا رایس» وزیر خارجه وقت امریکا حین بازدید از فرودگاه نظامی ویسبادن در آلمان برای دیدار با سربازان امریکایی با یک کت مشکی با دکمههای طلایی و یک جفت چکمه مشکی تا زانو با یک پاشنه بلند باریک ظاهر شد تا قدرت نظامی و قدرت زنانه را در هم آمیزد و به نمایش بگذارد. گاهی اوقات دیپلماتها از رنگ و نوع لباس برای تلطیف فضا استفاده میکنند و برخی اوقات بالعکس برای تقویت نمایش قدرت نظامی کشورشان استفاده بعمل میآورند.
انتهای پیام/
نظر شما