از مبداء دلزده تا رویای رفتن / چالش‌ها و مسایل مهاجرت

دلیل مهاجرت برای هر فردی متفاوت است. افزایش بی‌رویه مهاجرت عواقب ناخوشایندی از جمله: افزایش فشار بر زیرساخت‌های عمومی مانند خدمات بهداشتی، آموزشی و حمل و نقل، تغییرات در ترکیب جمعیت کشور، افزایش هزینه‌های دولت به ازای خروج هر نیروی انسانی را دارد.

سعید معیدفرد گفت: «مهاجرت در شرایطی از مکانی به مکان دیگر رخ می‌دهد که فاصله بین این دو مکان، زیاد می‌شود. این فاصله می‌تواند اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی باشد. در عین حال، فردی که تصمیم به مهاجرت می‌گیرد باید مسیری را که از مکانی به مکان دیگر انتخاب کرده و هزینه‌های احتمالی این مهاجرت را در نظر داشته باشد؛ این هزینه‌ها هم صرفا مادی نیست و می‌تواند شامل درگیری با غربت، مشکلات مسیر مهاجرت و مشکلات احتمالی در مبداء و مقصد شود. فردی که مهاجرت می‌کند، ممکن است درگیر استیصال هم باشد و مطلع نباشد در مسیر رفتن با چه مشکلاتی رو به رو خواهد شد. همه این‌ها برای افرادی است که برای مهاجرت تصمیم قطعی می‌گیرند. آن چه که اکنون از خلال مطالعات و نظر سنجی‌ها به دست می‌آید نشان می‌دهد بخش مهمی از پدیده مهاجرت، معطوف به انگیزه‌های رفتن است. گاهی فرد از مبداء دلزده شده و در رویای رفتن از اینجا است. گاهی اوقات، فرد، به جایی که می‌خواهد برود فکر می‌کند و گاهی هم نه و فقط می‌خواهد برود. اما به هر کجایی که بشود.»

وی افزود: «در حالت عادی که جامعه در یک وضعیت پایدار باشد، ممکن است فرد به دلایل خاصی، مثل دلایل تحصیلی یا برای آن که شرایط کاری و مادی بهتری پیدا می‌کند به مهاجرت ترغیب شود و در نتیجه با یک محاسبه دقیق، جایی را که مدنظر دارد، ارزیابی می‌کند و یک تصمیم دقیق و برنامه ریزی شده برای رفتن می‌گیرد. در این نوع مهاجرت، در بسیاری از موارد، فرد موقتا مهاجرت می‌کند، مثلا برای تحصیل یا فرصت شغلی موقت؛ بنابراین انگیزه این فرد، قطع کامل از مبداء نیست. اما با شرایطی در جامعه رو به رو هستیم که بدترین شیوه برای مهاجرت است. در کشور ما آن نوع مهاجرت‌های معمول که در دنیا رخ می‌دهد، رخ نمی‌دهد، بلکه یک نوع دلزدگی بسیار زیاد نسبت به مبداء و انگیزه رفتن به هر طریق که شده را شاهدیم. این روز‌ها این نوع مهاجرت، رواج پیدا کرده است. هر روز هم آمار مهاجرت بی برنامه و بر مبنای دلزدگی، در مقایسه با مهاجرت برنامه ریزی شده، افزایش پیدا می‌کند.