آبله میمونی، تهدید جدید ویروسی جهان را بیشتر بشناسید + اینفوگرافیک

آبله میمون که در گذشته عمدتاً در آفریقا شایع بود، اخیراً در مناطق دیگری از جهان نیز گسترش یافته است. این بیماری نادر، توسط ویروس ام پاکس ایجاد می‌شود که معمولاً جوندگان و گونه های غیرانسان مانند میمون‌ها را آلوده می‌کند، اما می‌تواند به انسان‌ها نیز منتقل شود.

برای دانلود فایل با کیفیت این اینفو اینجا را کلیک کنید.

این اینفوگرافیک برگرفته از آمار منتشر شده در سایت زومیت ساخته شده است.

این بیماری بیشتر در مرکز و غرب آفریقا رایج است و مواردی که خارج از این مناطق مشاهده می‌شود، اغلب به دلیل سفرهای بین‌المللی یا تماس با افراد آلوده رخ می‌دهد. از سال ۲۰۲۲، مواردی از آبله‌ی میمون در کشورهایی گزارش شد که قبلاً این بیماری در آن‌ها وجود نداشت.

در سال ۲۰۲۴، مقامات آفریقایی بیش از ۲۸۶۳ مورد ابتلا و ۵۱۷ مورد مرگ ناشی از این بیماری را تأیید کرده‌اند، که بیشتر آن‌ها در کنگو بوده است. با این حال، به علت دشواری در ردیابی و آزمایش موارد، کارشناسان معتقدند که تعداد واقعی مبتلایان بسیار بیشتر است. سازمان جهانی بهداشت نیز شیوع این بیماری را وضعیت اضطراری بهداشتی اعلام کرده است.

در ایران تاکنون مورد جدیدی از این بیماری گزارش نشده است، اما کارشناسان توصیه می‌کنند که مسافران کشور‌های پرخطر به‌ویژه آفریقا تحت نظارت قرار گیرند.

ویروس آبله میمونی اولین بار در سال ۱۹۵۸ کشف شد، زمانی که دو شیوع مشابه در گروه‌های میمون‌های نگهداری‌شده برای تحقیقات رخ داد. اولین مورد انسانی در سال ۱۹۷۰ در کنگو شناسایی شد و از سال ۲۰۲۲ به بعد، این بیماری در سراسر جهان گسترش یافت.

ویروس آبله میمون دو نوع دارد: کلاد ۱ و کلاد ۲. کلاد ۱ که بومی آفریقای مرکزی است، موجب بیماری شدیدتر و مرگ‌ومیر بالاتری می‌شود. در حالی که کلاد ۲، که بومی غرب آفریقاست و شیوع آن در سال ۲۰۲۲ رخ داد، عفونت‌های کم‌خطرتری ایجاد می‌کند و بیش از ۹۹.۹ درصد مبتلایان زنده می‌مانند.

آبله میمون می‌تواند عوارضی مانند باقی‌ماندن زخم‌های گسترده، نابینایی و در موارد نادر، مرگ را به همراه داشته باشد.