شکل گیری حقیقتی ترسناک با هجوم افغان ها

دانش‌آموخته‌ی انسان‌شناسی و پژوهشگر حوزه‌ی افغانستان با بیان اینکه «حدود دو میلیون مرد پشتون به ایران وارد شده‌اند» این موضوع را خطری امنیتی برای ایران دانست و گفت: اگر دولت وارد موضوع مهاجرین نشود، مردم خود وارد عمل می‌شوند.

امیر هاشمی‌مقدم در گفت‌وگویی تفصیلی با انصاف‌نیوز درباره حضور مهاجران افغانستانی در ایران، اظهار کرد: وضعیت به شکلی است که حتی نمی‌دانیم برنامه‌های دولت در این ارتباط به طور مشخص چه مواردی را شامل می‌شود. این باعث گیجی مردم و حتی کارشناسان حوزه افغانستان شده است. ما واقعا نمی‌دانیم دولت در این زمینه برنامه‌ای دارد یا نه؟ و این حقیقتا ترسناک است.

وی افزود: خب بسیاری از ایرانی‌ها احساس کرده‌اند که دولت برنامه‌ای ندارد یا نمی‌تواند یا اصلا نمی‌خواهد جلوی این ورود گسترده مهاجران را بگیرد. برای همین شوربختانه می‌بینیم در روزهای اخیر گاهی رفتارهای خشن علیه برخی مهاجران صورت می‌گیرد و فیلم آن نیز به‌ صورت گسترده پخش می‌شود. من حقیقتا این فیلم‌ها را که می‌بینم خیلی دلم می‌سوزد. هم برای آن مهاجر بیچاره‌ای که به ایران پناه آورده، هم برای از بین رفتن نتیجه فعالیت‌های چند ساله خودمان که توانسته بودیم تا حد زیادی نگاه منفی به مهاجران را تغییر دهیم.

این کارشناس حوزه افغانستان، اضافه کرد: اما الان دوباره نگاه‌های منفی به شدت دارد برجسته می‌شود و در این زمینه نمی‌شود ایرانیان را مقصر دانست. در هر کجای دیگر دنیا که چنین جمعیتی و عموما جوان و مجرد از یک کشور جنگ‌زده با همان ظاهر و لباس وارد کشورشان شود و دولت هم سکوت اختیار کند و نگوید برنامه‌اش چیست، مردم همین واکنش و بلکه بدتر را نشان خواهند داد.

وی تاکید کرد: دولت ایران موظف است به شهروندان ایرانی توضیح دهد که برنامه‌اش برای این حضور گسترده که متوقف هم نمی‌شود چیست و چرا چنین برنامه‌ای در پیش گرفته است؟

هاشمی مقدم در واکنش به اینکه مسئله مهاجران افغانستانی از موضوعی فرهنگی- اجتماعی به بحثی سیاسی- امنیتی تبدیل شده، گفت: این مسئله از آن جهت سیاسی است که نوع روابط ایران و حکومت طالبان مشخص نیست و به نظر می‌آید دولت ما به یک جمع‌بندی مشخصی نسبت به اینکه درباره‌ی افغانستان چه موضعی داشته باشد نرسیده است یا دیدگاه‌های درون نهادهای مختلف تصمیم‌گیری آنقدر متفاوت و متضاد است که نمی‌توانند به جمع‌بندی مشخصی برسند.

وی با بیان اینکه نوع و سطح روابط ما با حکومت افغانستان به طور دقیق مشخص نیست و بر همین اساس دو دولت نمی‌توانند با همدیگر درباره‌ی حل بحران حضور گسترده‌ی مهاجران تصمیم‌گیری کنند، افزود: در حال حاضر شرایط به گونه‌ای شده که مدافعان حقوق مهاجرین هم احساس می‌کنند در پاسخ به اینکه راه حل این مسئله چیست به نوعی بن‌بست رسیده‌اند. حتی بعضی از آنها که در گذشته از حضور مهاجران افغانستانی در ایران حمایت می‌کردند هم منتقد وضعیت فعلی شده‌اند.