عجیب ترین طراحی های داخلی خودرو در تاریخ +عکس

برای چندین دهه، خودروسازان راه‌های عجیب و غریبی را برای استفاده از فناوری به منظور افزایش ایمنی و راحتی خودروها آزمایش کرده‌اند. برخی از نوآوری‌های ارائه شده توسط خودروسازان، جدا از خوب و بد بودنشان، در مرحله ایده باقی ماندند، اما برخی دیگر شانس رسیدن به خودروهای تولیدی را داشتند. در ادامه برخی از متفاوت‌ترین فضاهای داخلی خودروها را مشاهده می‌کنید:

بی ام و z۱۳ (۱۹۹۳)

بی ام و با ارائه مدل Z۱۳ به عموم و رسانه‌ها پیش نمایشی از چگونگی تصور خودروی شهری قرن بیست و یکم را داد. این محصول که در نمایشگاه خودروی ژنو در سال ۱۹۹۳ ارائه شد، زاییده فکر رابرت پاول طراح آن بود. وی بعدها توضیح داد که هنگام رفت‌وآمد بین خانه‌اش در اشتوتگارت و دفترش در مونیخ به فکر کشیدن یک ماشین شهری ایمن، سریع و لوکس افتاد.

گروه پاول، فرمان Z۱۳ را در وسط کابین قرار داد. مهندسان استدلال می‌کنند که این طراحی، راننده در برابر ضربه‌های جانبی محافظت می‌کند در حالی که امکان ورود به خودرو نیز از دو طرف فراهم است. اگر این مدل به تولید رسیده بود، فرمان نصب شده در وسط Z۱۳ به ب ام و کمک می‌کرد تا با عدم نیاز به ساخت مدل‌های فرمان راست و چپ، در هزینه‌های خود صرفه جویی کند.

Z۱۳ منحصر به فرد بود. این خودرو به زیبایی سری ۷ مجهز بود و از موتور ۴ سیلندر ۱.۱ لیتری قرض گرفته شده از موتورسیکلت BMW K۱۱۰۰ بهره می‌برد. این مدل در مرحله کانسپت باقی ماند، اما با این وجود تأثیری سازنده بر مدل i۳ منتشر شده در سال ۲۰۱۳ داشت.

مرسدس بنز F۲۰۰ (۱۹۹۶)

در دهه ۱۹۹۰، بسیاری افراد تصورشان بر این بود که فناوری هواپیما در دهه ۲۰۰۰ وارد صنعت خودروسازی شود. مرسدس بنز با توسعه فناوری Drive-by-wire به رانندگان اجازه می‌داد با استفاده از جوی استیک رانندگی کنند و آن را در مدل F۲۰۰ Imagination ارائه شده در سال ۱۹۹۶ نشان داد. همچنین در این مدل به جای صفحه ابزار (instrument cluster) معمولی در خودرو، یک صفحه نمایش (مانیتور) قرار داده شده که تمام عرض داشبورد خودرو را پوشش می‌دهد. به عبارت دیگر، به جای نمایشگرهای کوچک و جداگانه برای سرعت‌سنج، دورسنج و دیگر اطلاعات خودرو، یک صفحه نمایش بزرگ و یکپارچه به کار رفته است.

بسیاری از فناوری‌های موجود در F۲۰۰ Imagination در مدل‌های تولیدی سال ۲۰۲۰ یافت می‌شوند. برای مثال، گیج‌های دیجیتال در طیف گسترده‌ای از خودروها در دسترس هستند. مسیریابی، اطلاعات محدودیت سرعت و حتی دوربین‌ها به جای آینه‌های عقب در بسیاری از مدل‌ها استاندارد یا اختیاری هستند. اما حتی یک خودروی تولید انبوه مجهز به جوی استیک وجود ندارد و خودروسازان کار بر روی این ویژگی را متوقف کرده‌اند. اکثراً موافقند که فناوری رانندگی خود در نهایت جایگزین فرمان خواهد شد.

تویوتا HV-M۴ (۱۹۹۹)

تویوتا در سال ۱۹۹۹ خودروی هیبریدی HV-M۴ را معرفی کرد و به تولید انبوه ان در آینده امیدوار بود. از بیرون این خودرو شبیه به نسخه‌ای کمی پیشرفته تر از مدل Previa بود، اما در داخل دارای یک صفحه نمایش ابزار با پس زمینه‌ای شبیه یک شب پرستاره بود. یک صفحه اطلاعات هم زیر یک کره شبیه به گوی کریستالی روی کنسول مرکزی وجود داشت.

با نگاهی به گذشته، طراحی داشبورد نشان می‌دهد که نسل دوم Previa چگونه خواهد بود، اما گوی کریستال و تصویر آسمان پر ستاره در شب فقط در حد ایده باقی ماندند. اگرچه موتور هیبریدی در نهایت راه خود را به Previa باز کرد.

کادیلاک Villa (۲۰۰۵)

مدل کادیلاک ویلا در سال ۲۰۰۵، طراحی شده توسط Bertone، از ساختمان‌های مدرن الهام گرفته شده است. این پلتفرم از یک نسخه کمی به روز شده از کراس اوور SRX استفاده کرد. طراحی آن بسیار متفاوت از کادیلاک‌های سنتی بود و بیشتر شبیه یک کرایسلر تاون و کانتری بود تا الدورادو.

در داخل خودرو، صندلی عقب راحت و پنل‌های درب تقریباً شفافی داشت که به مسافران اجازه می‌داد از منظره لذت ببرند. در جلوی خودرو، مسافران می‌توانند از یک صفحه نمایش بزرگ ۲۳ اینچی Bose روی داشبورد استفاده کنند تا اطلاعاتی در مورد خودرو و سیستم مسیریابی به‌دست آورند. مانند بسیاری از خودروسازان، برتون نیر آینده خودروها را با صفحه نمایش‌های لمسی بزرگ پیش‌بینی می‌کرد، با این حال حتی تسلا نیز صفحه نمایشی به بزرگی صفحه کادیلاک ویلا نساخته است.

میتسوبیشی CT-MiEV ( ۲۰۰۶)

در اواسط دهه ۲۰۰۰، فرمان چند منظوره در خودروها رایج بود. میتسوبیشی با افزودن ویژگی‌های بیشتر در محل برخورد پره‌های چرخ، سعی در بهبود این وضعیت داشت. در کانسپت CT-MiEV ۲۰۰۶، سمت چپ نموداری از سیستم هیبریدی و دکمه‌های مسیریاب داشت. سمت راست چراغ‌های هشدار برای سوخت کم یا مشکلات مکانیکی به چشم می‌خورد.

میتسوبیشی هرگز این فناوری را به تولید نرساند. بیشتر رانندگان ترجیح می‌دهند یک کیسه هوا به جای چراغ چک موتور در وسط فرمان خود داشته باشند. البته این امر، استارت‌آپ بایتون مستقر در چین را از ساخت خودرویی با صفحه نمایش لمسی روی فرمان به تولید انبوه در اوایل دهه ۲۰۲۰ منصرف نکرده است.

نیسان com ccom (۱۹۸۵)

نیسان مدل ComCom را در سال ۱۹۸۵ برای رانندگان بخش حمل‌ونقل ساخت. طرحی کاربردی و جعبه‌ای داشت و داخلش شبیه دفتر سیار بود. راننده می‌توانست به راحتی از تلفن روی داشبورد، درایو فلاپی دیسک، جی پی اس اصلی روی صفحه و چاپگر رسید استفاده کند.

دیگر شرکت‌های خودروسازی ژاپنی در نظر داشتند خودروهایی شبیه دفتر کار تولید کنند، مانند مزدا، اما هیچ‌کدام این کار را انجام ندادند. خیلی گران بود و طرفداران چندانی هم نداشت. به علاوه، خطر بزرگی وجود داشت که شخصی هنگام تلاش برای انجام چند کار دچار حادثه شود که این مسئله یک تبلیغ منفی برای آنها محسوب می‌شد.

مازراتی بومرنگ (۱۹۷۱)

از بیرون، مازراتی بومرنگ رونمایی شده در سال ۱۹۷۱ چندان غیرعادی نیست. خودروهای گوه‌ای شکل در اوایل دهه ۱۹۷۰ رواج یافتند. چیزی که آن را از همتایانش متمایز می‌کند داخل خودرو است. فرمان که تقریباً به صورت عمودی قرار دارد، حول یک دسته ابزار با هفت گیج، سوئیچ‌های مختلف و مجموعه‌ای از چراغ‌های هشدار می‌چرخد.