خودروهایی که کیلومترها با حداقل استاندارد فاصله دارند
برای رسیدن به استانداردسازی خودروها، باید هر قسمت این صنعت به متخصصان همان حوزه سپرده شود و در مجموع همۀ تیمهای تخصصی ذیل یک کلانپروژه فعال شوند.
موضوع استاندارد نبودن خودروهای ساخت داخل که قبلترها کتمان میشد، حالا به امری بدیهی و پذیرفتهشده تبدیل شده است که همۀ مسئولان و حتی خود خودروسازان نیز به آن اذعان دارند. کیفیت این خودروها به حدی پایین است که برخی از قطعات و سیستمها حتی حداقل استانداردها را هم ندارند و به همین دلیل نتوانستهاند رضایت مشتری را جذب کنند.
در همین راستا، مهدی اسلامپناه؛ رئیس سازمان ملی استاندارد با اعلام خبر بررسی کیفیت خودروهای تولید داخل در دانشگاه امیرکبیر، از نمرات پایین این خودروها در معیارها و شاخصهای تعیینشده خبر داده و گفته بود که «پنج خودروی بیکیفیت و پرعیب را در دولت سیزدهم از مدار تولید خارج کردیم و اکنون در حال استانداردسازی یکهزار قطعه خودرو هستیم تا به صورت فنی و کارشناسی تاییدیه دریافت کنند.»
این ارجاع کیفیت خودرو به دانشگاه را میتوان اقدامی مثبت در جهت علمبنیانکردن این صنعت دانست. موضوعی که طی سالهای متمادی از آن غفلت شده و طولانیترین فاصله بین صنعت و دانشگاه در این حوزه وجود داشت. واقعیت این است که صنعت خودروسازی برای نیل به اهداف تعیینشده چارهای جز ارتباط با دانشگاه ندارد و این مسیر نهتنها کمهزینهترین بلکه نزدیکترین راه نیز هست.
صنعت خودروسازی باید به توان دانشگاه اعتماد کند و واحدهای تحقیق و توسعه خود را به قشر نخبگان بسپارد و از ظرفیتهایی مانند استارتآپها و یا هستههای مسئلهمحور و استادمحور برای تبدیل چالشهای خود به مسائل قابلحل و واقعی استفاده کرده و حمایت لازم از تجاریسازی آنها را نجام دهد. در غیر اینصورت این صنعت که سالهاست به یک کارخانۀ مونتاژ تبدیل شده، نمیتواند به حیات خود ادامه دهد و دولت نیز نمیتواند برای همیشه محیط انحصار تولید و عرضه را برای محصولات خودروسازی حفظ کند.
برای نیل به این هدف و استانداردسازی، باید هر قسمت این صنعت به متخصصان همان حوزه سپرده شود و در مجموع همۀ تیمهای تخصصی ذیل یک کلانپروژه فعال شوند. این روندی است که بزرگترین خودروسازان جهان طی کرده و میکنند و راهی جز این برای توسعۀ صنعت خودرو و ارتقاء استانداردهای آن نیست.
انتهای پیام/
نظر شما