تصمیم نهایی نتانیاهو برای حمله به ایران

ایران موضوع محوری سفر مارکو روبیو وزیر امور خارجه آمریکا به اسرائیل و دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل بود. روبیو و نتانیاهو در دفتر کار معروف نتانیاهو در اورشلیم تندترین تهدیدات را علیه ایران مطرح کردند. این تهدیدات همزمان با تحویل محموله سنگین بمب‌های سنگرشکن ۲ هزار پوندی ام‌کی۸۴ آمریکا به اسرائیل مطرح شدند.

نتانیاهو در نشست خبری با روبیو گفت: ایران بزرگترین تهدید در خاورمیانه است و اسرائیل و ایالات متحده با هم برای پایان دادن به این تهدید تلاش می‌کنند.

روبیو هم گفت: تهران عامل اصلی تضعیف صلح و ثبات در منطقه است و همانطور که پرزیدنت ترامپ تاکید کرد، آمریکا اجازه نخواهد داد جمهوری اسلامی به یک حکومت هسته‌ای تبدیل شود.

آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خودشان با فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش با اشاره به تقلای آمریکایی‌ها برای تغییر نقشه جهان گفته بودند: این کار آنها هیچ‌گونه واقعیتی ندارد و فقط بر روی کاغذ است؛ البته آنها درباره ما هم نظر می‌دهند، حرف می‌زنند و تهدید می‌کنند. اگر ما را تهدید کنند ما هم آنها را تهدید می‌کنیم، اگر تهدید خود را عملی کنند ما نیز تهدیدمان را عملی می‌کنیم و اگر به امنیت ملت ما تعرض کنند ما هم بدون تردید به امنیت آنها تعرض می‌کنیم.

هاآرتص اخیرا در گزارشی مدعی شده است: نتانیاهو قصد دارد به ایران حمله کند و قصد دارد ترامپ را به جنگ بکشاند.

در این گزارش آمده بود: نخست وزیر اسرائیل با حمله به ایران، با یا بدون ایالات متحده، به دنبال تبدیل فاجعه ۷ اکتبر به یک پیروزی استراتژیک حماسی است. آیا سعودی‌ها به ترامپ برای جلوگیری از این امر کمک خواهند کرد؟

بخش‌هایی از این گزارش را می‌خوانید: موضوع هسته‌ای ایران در چارچوب روابط آمریکا و اسرائیل می‌تواند در چند ماه آینده در چهار جهت کاملا متفاوت گسترش یابد.

در سناریوی اول، زمانی که دونالد ترامپ به این نتیجه می‌رسد که بنیامین نتانیاهو علیرغم قصد رئیس‌جمهور آمریکا برای مذاکره با تهران و امضای توافق هسته‌ای، او را به یک جنگ غیرضروری علیه ایران سوق می‌دهد، واشنگتن و اورشلیم با هم درگیر می‌شوند.

در سناریوی دوم، ایالات متحده و اسرائیل در حمله به سایت‌های هسته ای ایران، با اولتیماتوم ترامپ مبنی بر اینکه ایران باید برنامه هسته‌ای نظامی خود را به سبک لیبی به طور کامل منحل کند، همکاری می‌کنند.

در سناریوی سوم، با امتناع تهران از دیپلماسی و تهدیدهای قهری ترامپ، اسرائیل بدون همکاری مستقیم آمریکا، اما با رضایت ضمنی این کشور به تاسیسات اتمی ایران حمله می‌کند.

ایرانی‌ها می‌توانند با یک ابتکار خلع سلاح تحت نظارت که ترامپ آن را جذاب می‌داند، پیش‌دستی کنند، اما احتمال وقوع این موضوع کم است.

سپس سناریوی چهارم وجود دارد: عربستان سعودی، بازیگر کلیدی منطقه‌ای که بر ترامپ تأثیر دارد، او را متقاعد می‌کند که به ایران یک پیشنهاد پل طلایی ارائه دهد، به سبک استراتژیست بزرگ نظامی چین باستان، سان تزو. این پیشنهاد، خلع سلاح هسته‌ای را تضمین می‌کند اما به ایران مشوق‌های اقتصادی می‌دهد و عزت نفس آن را حفظ می‌کند.

عربستان سعودی یک متحد ایالات متحده است که می‌تواند چیزهای زیادی به ترامپ ارائه دهد که اسرائیل نمی‌تواند، از جمله ۶۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در ایالات متحده. بنابراین منطقی است که فرض کنیم در حالی که سعودی‌ها ایران را به عنوان یک تهدید بالقوه درازمدت، یک مخل منطقه‌ای و یک آتش‌افروز می‌بینند، به ترامپ هشدار دهند که حمله می‌تواند عواقب بی‌ثبات‌کننده‌ای داشته باشد و به تمایلات خودخواهانه او در معامله‌گری پاسخ دهند. این سناریو قابل اجرا است اما می‌تواند مقدمه‌ای برای سناریوی اول باشد: درگیری ایالات متحده و اسرائیل.

هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که ترامپ از ماشه خوشحال است و می خواهد ایران را بمباران کند. همانطور که او این هفته به فاکس نیوز گفت که «ترجیح می‌دهم که این اتفاق نیفتد... ترجیح می‌دهم توافقی با ایران ببینم. ۲ راه برای متوقف کردن آنها وجود دارد: با بمب یا با یک تکه کاغذ مکتوب.»

این گزارش رسانه اسرائیلی در پایان مدعی است: با وجود تهدیدها و چالش‌هایی که ایران ایجاد می‌کند، واقعیت این است که فوریت اصلی نه غنی‌سازی اورانیوم، بلکه ملاحظات سیاسی نتانیاهو است. با حمله به ایران، با یا بدون ایالات متحده، او در تلاش است تا فاجعه ۷ اکتبر ۲۰۲۳ را به آنچه که به‌نظرش یک پیروزی استراتژیک حماسی است، تبدیل کند.

ایران، نه غزه یا فلسطینی‌ها، همیشه دلیل معروف شدن نتانیاهو بوده است و نقش خود را منجی اسرائیل و تمدن غربی تعریف می‌کند. به همین دلیل هم در حالیکه توافق گروگان‌ها و آتش‌بس غزه توجه همه را به خود جلب کرده است، باید به سیاست‌های او در قبال ایران نیز توجه ویژه‌ای داشت.