مهمترین خطرات کار در معدن را می شناسید؟

معدن یکی از بزرگترین و خطرناک ترین صنایع است. صنعت معدن بیشترین میزان جراحات و مرگ و میر را نسبت به سایرین دارد به طوری که گاهی مانند گیر افتادن معدنکاران شیلی در داخل معدن، چند روزی صدر اخبار دنیا را مال خود می کند. در اینجا نگاهی می اندازیم به این که چرا معدن کاری چنین حرفه خطرناکی است و تعداد از مهمترین خطراتی که شاید همه آن ها ناشی از وسایل  نباشد و برخی از آن ها به صورت روحی و روانی بر معدنکاران تاثیر بگذارد. 

فشار کاری

کارگران معدن معمولاً ساعات بسیار طولانی را در محیط های تاریک و با صدای بلند کار می کنند. این حرفه از نظر بدنی نیز نیازمند قدرت است و کارگران باید هم ذهنی و هم بدنی از قدرت بالایی برخوردار باشند. این نوع محل کار و حرفه باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل استرس، خستگی و مشکلات روانی می شود که این مشکلات منجر به آسیب های شغلی بیشتر می شود و در آینده حتی عمر معدنکاران را نیز کاهش می دهد. 

لرزش

ارتعاشات ناشی از ماشین آلات معدن، که عمدتا در بخش حفاری از آن ها استفاده می شود از دیگر مشکلات این حرفه است. ارتعاش نه تنها بر معدنچیان و کارگران، بلکه بر محیط اطراف نیز تأثیر می گذارد. ارتعاشات شدید می تواند زندگی گیاهی محلی را از بین ببرد و باعث مزاحمت برای حیوانات شود. هنگامی که از این ماشین آلات بزرگ استفاده می شود، معدنچیان لرزش کل بدن را تجربه می کنند، این می تواند باعث خستگی، سردرد و از دست دادن تعادل شود و در دراز مدت مشکلات دیگری نیز برای اندام داخلی معدنچیان ایجاد می کند. 

سر و صدا

معادن محیط های بسیار پر سر و صدایی هستند، این به دلیل حجم زیاد ماشین آلات، وسایل نقلیه و حفاری است. سر و صدا نیز توسط فن ها و تهویه مورد استفاده در معادن زیرزمینی ایجاد می شود. همه این صداهای ترکیبی باعث کاهش تمرکز در کارگران می شود و می تواند منجر به کاهش شنوایی شود. تعداد زیادی از معدنچیان که بیش از 10 سال در این حرفه بوده اند آسیب شنوایی را تجربه می کنند.

آسیب های بلند کردن

بلند کردن نادرست اجسام سنگین از روی زمین دومین علت شایع آسیب های بدنی در معدن است. معدنکاری صنعتی است که دارای فناوری های پیشرفته زیادی بوده اما با وجود همه این پیشرفت ها، این حرفه هنوز هم بسیار دستی انجام می شود و کارگران ملزم به بلند کردن بارهای سنگین هستند. این امر باعث می شود که بسیاری از معدنچیان به عقب برگردند و آسیب های ماهیچه ای آنها را از انجام کار خود باز می دارد. آموزش درست برای بلند کردن اجسام و استفاده از لباس های دارای کنترل وضعیت لحظه ای می تواند تا حد زیادی از آسیب های این چنین پیشگیری کرده و یا در زمان لازم هشدارهای سلامتی را به ناظران معدن ارسال کند. 

گرد و غبار زغال سنگ

گرد و غبار زغال سنگ می تواند خطرات مختلفی را برای کارگران و محیط زیست ایجاد کند. هنگامی که معدنچیان و کارگران در معرض گرد و غبار زغال سنگ قرار می گیرند، می تواند باعث بیماری های ریوی شود که معمولاً ذات الریه از شایع ترین این بیماری ها است. گرد و غبار همچنین می تواند احتمال انفجار و آتش سوزی در معادن را افزایش دهد. محیط زیست نیز به شدت تحت تأثیر گرد و غبار زغال سنگ قرار می گیرد، هنگامی که گرد و غبار به اقیانوس می رسد می تواند بر رشد و دریافت اکسیژن حیوانات دریایی تأثیر بگذارد.

درجه حرارت

دمای معادن زیرزمینی بسته عمیق گاهی می تونند تا 50 درجه برسد. معادن به دلیل افزایش فشار هوا و دمای سنگ بکر که با عمق افزایش می یابد مرطوب هستند، به این معنی که معادن عمیق تر دارای بالاترین دما هستند. این گرما و رطوبت شدید می تواند باعث گرمازدگی و خستگی و همچنین افزایش خطر آسیب دیدگی شود. دستگاه های کنترل لحظه ای شرایط بدن در ابتدا برای چنین موردی ایجاد شدند تا در صورت مشاهده افزایش دمای بدن یک کارگر سریعا وی را از محیط خارج کرده و اقدامات اولیه پزشکی را برای وی انجام دهند. 

هوای سمی

گاز و هوای سمی از علل شایع مرگ و میر و انفجار در صنعت معدن هستند. متداول ترین گازهای سمی تولید شده عبارتند از مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، متان و اکسید نیتروژن، این گازها همگی قابل اشتعال هستند یا می توانند باعث خفگی شوند. هنگامی که هشداردهنده های مونوکسید کربن به درستی استفاده نمی شوند یا به درستی کار نمی کنند، گاز سمی می تواند در عرض یک ساعت کشنده باشد.

انفجارها

انفجارها به طور منظم در صنعت معدن اتفاق نمی‌افتند، اما زمانی که اتفاق می‌افتند، بیشترین تلفات را ایجاد می‌کنند. انفجارها معمولاً به دلیل گاز متان تولید شده در معادن ایجاد می شوند، هنگامی که این گاز استخراج نمی شود، می تواند با اکسیژن ترکیب شده و سپس با کوچکترین جرقه ای به یک انفجار مهیب و بزرگ تبدیل شود. البته در بخشی از این حوادث باید انفجارهای ناشی از اکتشافات را نیز اضافه کنیم. بسیاری از عملیات های اکتشاف با انجام انفجارهای محدود و کنترل شده انجام می شود که گاها تلفاتی به همراه دارند. به تازگی برای این موارد سیستم های انفجار از راه دور ابداع شده است که تا حد ممکن از آسیب های بارش ترکش های انفجاری جلوگیری می کند. 

گیرافتادن 

گیرافتادن ها در حین حفاری، استخراج معادن و تونل‌سازی اتفاق می‌افتند، اینجاست که این سازه‌ها فرو می‌ریزند. غارها و معادن در حالت عادی مقدار محدودی اکسیژن دارند، بنابراین هنگامی که یک فروپاشی اتفاق می افتد، سطح اکسیژن بیشتر کاهش می یابد که می تواند منجر به جذب بخارات سمی توسط ریه ها شود. غارها همچنین می توانند باعث له شدن یا ضربه زدن به کارگران در داخل معادن شوند، بخش بزرگی از ریزش ها کشنده هستند. سالانه حوادثی از این دست رخ می دهد که جان کارگران زیادی را می گیرد. عملیات های حفاری از خطرناک ترین قسمت های کار در یک معدن است و همچنان فناوری های روز دنیا نتوانسته اند از بار آسیب های این بخش بکاهند.