شرکت‌های دانش‌بنیان باید مغز متفکر صنعت و تولید باشند

از سوی دیگر، می‌توانند افراد متخصص و متعهد را بدون هزینه‌کرد بالا به چرخه تولیدی خود اضافه کنند. به عبارت بهتر، این کارخانجات عمدتاً در حوزه‌های مربوط به فناوری، کیفیت، بهینه‌سازی و حتی در برخی موارد مشتق‌سازی، سعی دارند از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان استفاده کنند و برای این کار بخش قابل توجهی از هزینه‌های جاری و حتی تجهیزاتی آنها را متقبل می‌شوند تا با کاهش ریسک این شرکت‌ها، بتوانند زمینه را برای کسب نتیجه مطلوب فراهم کند و از سویی با این اقدام، نتایج تحقیقات و پژوهش‌های این شرکت‌ها را به صورت انحصاری در اختیار خواهند داشت و این مهم مزیتی منحصربه‌فرد در بازار رقابت است.

در طول این چرخه، ضمن اشتغالزایی تخصصی برای دانش‌آموختگان، ایده و خلاقیت علمی این افراد نیز به ثروت تبدیل خواهد شد و به موازات آن، هزینه‌های جاری کشور در بخش تولید نیز به شدت کاهش می‌یابد؛ چراکه بخش زیادی از هزینه‌کرد امروز صنعت به خصوص در کشورهایی مانند ایران که صنعت پیشرفته ندارند، به دلیل فرسودگی تجهیزات، فقدان فناوری روز و یا ضریب نفوذ کم آن، تولید محصولات با روش‌های سنتی، خط تولید کرخت، بازدهی کم تولید، محصولات بی‌کیفیت، دورریز و هدررفت بالای مواد اولیه و محصولات است که به این موارد باید فقدان صنایع تکمیلی و تبدیلی را نیز اضافه کرد؛ دو صنعتی که امروز ارزش‌افزوده بسیار بالایی برای کشورهای توسعه‌یافته دارند.

به هر حال باید دانست ارتباط منطقی بین شرکت‌های دانش‌بنیان و قرارگیری آنها در زنجیره فعالیت شرکت‌های بزرگ و مادر، پویایی اقتصاد کشور را در پی خواهد داشت و سبب می‌شود بازار محصولات داخلی ایران حتی فراتر از منطقه برسد؛ چراکه امروزه توان ایده‌پردازی، خلاقیت و نوآوری متخصصان ایرانی بر هیچ کس پوشیده نیست و بسیاری از شرکت‌ها و برندهای بزرگ جهان با استفاده از توان همین افراد توانستند به بازار جهانی دست پیدا کنند؛ بنابراین نیاز است شرکت‌های دانش‌بنیان، نوآور و فناور به عنوان مغز متفکر صنعت و تولید ایران نقش‌آفرینی کنند.