والیبال همچنان درگیر معضل بازیکن‌سالاری

گروه ورزشی تیترکوتاه - نسیم شیرازی: تیم ملی والیبال ایران که به‌تازگی بحران لیگ ملت‌ها را پشت سر گذاشت حالا باید طوفان حاشیه‌هایی که مدت‌هاست گریبانش را گرفته سخت‌تر از همیشه کنار بزند تا خود را برای مسابقات و بازی‌های آسیایی و بعد از آن کسب سهمیه المپیک آماده کند. آمادگی که با همین اتفاق‌های یکی دو هفته چیزی شبیه معجزه می‌خواهد ولی اهالی والیبال امیدوارند که تیم ملی از پس این معجزه بربیاید.

 

کادر فنی خاص!

یکی از دلایلی که نمی‌دانی قطار تیم ملی در مسیر مسابقاتش به کجا خواهد رفت همین نیمکت عجیب است، نیمکت پرحرف و حدیثی که کاپیتان تیم ملی والیبال ایران که تیم ملی را در رقابت‌های لیگ ملت‌ها همراهی نکرده بود  درباره‌اش می‌گوید «غیر از صحبت‌های سرمربی تیم بقیه‌ی اعضای کادر فنی فقط از یک جمله‌ی تاکیدی استفاده می‌کنند، "می‌رسیم، آقا می‌رسیم‌ها!" همین جملات کوتاه از زبان میلاد عبادی‌پور سطح اعتماد بازیکنان به کادر فنی تیم ملی را نشان می‌دهد، نیمکتی که به گفته‌ی او مربیانش با تجربه‌ی خوب اما قدیمی روی آن نشسته‌اند و شاید رفتن محمود افشاردوست از تیم ملی را نتوان چندان بی‌ربط به این‌گونه اظهارنظرها هم دانست. محمود افشاردوست که از نظر علمی رتبه‌ی چشمگیری دارد انگار شرایط حاضر در تیم ملی والیبال را مساعد ماندن ندید که بعد از لیگ ملت‌ها فشارها را تاب نیاورد و استعفا داد. او البته به تیتر کوتاه گفت در حال‌حاضر نمی‌خواهد صحبتی درباره‌ی تیم ملی داشته باشد و روزی آن‌چه گذشت را شاید بگوید. از لحن و گفته‌های او معلوم است که دل پری از همراهی با تیم ملی یادگاری گرفته است و فرصتی می‌خواهد تا با آن‌چه گذرانده کنار بیاید یا رقابت‌های نزدیک تیم ملی را مهم‌تر از بار گرانش می‌داند و نمی‌خواهد نخودی بر آش پرالتهاب والیبال ایران بیندازد!

 

عذرخواهی عطایی و اقتداری که می‌خواهدش

کارشناسان والیبال، بهروز عطایی را مربی مقتدری می‌دانند و شاید همین هم هست که باعث شده یک‌سری سوتفاهم‌ها باقی بماند! مثلا وقتی که از او پرسیده می‌شود چرا معنوی‌نژاد خط خورد و او به جای دلیل خط خوردنش اصرار دارد که بگوید «او زمان دیگر مربیان هم خط خورد ولی اعتراضی نکرد پس چرا حالا معترض است!» این جواب البته احتمالا برای کارشناسانی که در حین برگزاری لیگ ملت‌ها هم برای‌شان این خط خوردن علامت سوال بود پاسخ موجهی نباشد ولی آن‌ها هم معتقدند الان نباید چیز بیشتری گفت و سکوت بهترین گزینه است تا ببینند فدراسیون چه برنامه‌ای برای تیم ملی دارد

 

رفتار عجیب فدراسیون

فدراسیون نشین‌ها هم رفتار عجیبی دارند، آن‌ها پای بهروز عطایی ایستاده‌اند ولی از سوی دیگر معتقدند کادر تیم ملی باید تقویت شود و برای تقویتش دست روی گزینه‌هایی می‌گذارند که یا حرفی برای گفتن ندارند و یا به طرز عجیبی خود می‌توانند سرمربی تیم ملی یک کشور باشند. مثلا آن‌ها روی گزینه استفان آنتیگا که سابقه نشستن روی نیمکت تیم‌های ملی والیبال لهستان و کانادا را دارد برای پیوستن به بهروز عطایی دست گذاشته‌اند در حالی که آنتیگا سرمربی‌گری می‌خواهد و بعید است با سابقه‌ای که دارد بخواهد به عنوان مربی به تیم ملی ایران ملحق شود و این شائبه را پیش می‌آورد که مانند بعضی از باشگاه‌های فوتبال ایران فدراسیون والیبال هم با مطرح کردن این گزینه‌های تقریبا محال می‌خواهد دل اهالی والیبال را برای مدتی هم که شده به تغییر در کادر فنی خوش کند.

 

معضل قدیمی بازیکن سالاری

سال‌ها پیش بهروز عطایی خود یکی از منتقدان بازیکن سالاری در تیم ملی و معتقد بود که مربیان تیم ملی باید این بازیکن سالاری را از میان بردارند ولی حالا گفته می‌شود او خود اسیر این اتفاق شده است. اتفاقی که موافقان و مخالفان خودش را دارد. بعضی‌ها از سال‌ها بازیکن سالاری در والیبال ایران صحبت می‌کنند و بعضی‌ها این مساله را به طور کامل رد می‌کنند، عده‌ای یکی از مصادیق بازیکن سالاری را گشت شبانه ملی‌پوشان باتجربه‌تر در پاساژها آن هم در کوران مسابقات دانسته‌اند در حالی که بعضی کارشناسان مانند "وکیلی" سرمربی تیم ملی نوجوانان که با بازیکنان تیم ملی در ارتباط بود بی‌خوابی شبانه بازیکنان را ناشی از استرس و فشار زیاد روی تیم عنوان می‌کند. گاهی نشان بازیکن‌سالاری را نیامدن بازیکن‌های مصدوم به مسابقات و یا حرف شنوی سرمربی از بعضی بازیکنان خاص عنوان شده که می‌گویند همچنان هم ادامه دارد، حتی گفته می‌شود از آن‌جایی که بهروز عطایی به بازیکنان باج نمی‌دهد بازیکنان یا علیه کادرفنی معترضند، یا حرف شنوی ندارند و یا با کوچک‎‌ترین آسیب‌دیدگی عنوان می‌کنند که در مسابقه بعدی نمی‌توانند باشند.

 

تغییر نسل را فراموش کرده‌ایم؟

تعدادی از کارشناسان والیبال معتقدند نباید تغییر نسل را فراموش کنیم و البته از سوی دیگر تعدادی از کارشناسان معتقدند زمان را هم نباید از دست داد و فرصت کافی به کادر فنی داده شده است ولی چیزی که واضح است رفتن یکباره ستاره‌های تیم ملی والیبال از تیم است، همان‌هایی که مردم دوست‌شان دارند و البته که متهم ردیف اول بازیکن سالاری هم هستند! با رفتن آن بازیکنان و تزریق بازیکنان جوان‌تر بعضی معتقدند هنوز باید به این تیم فرصت داد، تیمی که تعداد زیادی از همان بازیکنان جوانش هم اغلب به دلیل مصدومیت نتوانستند والیبال ایران را در لیگ ملت‌ها همراهی کنند، یا با مصدومیت این کار را انجام دادند و حتی در این رقابت‌ها آسیب دیدند که احتمال از دست دادن مسابقات آسیا را هم دارند.

 

چون نیستید نقد مخرب نکنید

بعضی از کارشناسان معتقدند برای ایرانی که بین 16 تیم لیگ ملت‌های رتبه‌ی چهاردهم را به‌دست آورد باید صبوری کرد. البته یادمان نرود که درآُستانه همین لیگ ملت‌ها مسعود غلامی و علی‌اصغر مجرد از جمله نفراتی بودند که با هماهنگی کادر فنی مرخصی گرفتند تا تیم ملی را در لیگ ملت‌ها همراهی نکنند. امیر غفور، بازیکن موثر تیم ملی هم با ارسال نامه‌ای به صورت رسمی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد، میلاد عبادی‌پور دیگر بازیکنی بود که به دلیل مصدومیت و البته تولد فرزندش و با هماهنگی کادر فنی غایب لیگ ملت‌ها بود و میثم صالحی که مدعی شده بود مصدوم است، پس از رایزنی راضی شد تا به اردوی تیم ملی برود که البته حضورش در ترکیب ایران برای هفته دوم لیگ ملت‌ها هم انتقادهای زیادی را همراه داشت. بعد از لیگ ملت‌ها هم مرتضی شریفی، دریافت کننده تیم ملی والیبال که در هفته سوم دچار مصدومیت شد اعلام کرده که به دلیل شدت مصدومیت نمی‌تواند تیم ملی را در رقابت‌های قهرمانی آسیا همراهی کند و از این رو کارشناسان معتقدند این تیم تقریبا جنگ زده به انتقاد سازنده و شاید سکوت در این برهه زمانی بیشتر از جدال بر سر کارهایی که باید انجام شود نیاز دارد و معتقدند بعضی‌ها چون کنار تیم نیستند شمشیر را از رو بسته‌اند!

 

حقیقت؛ زمان کوتاه تا کسب سهمیه المپیک است

حقیقت هرچه که باشد نمی‌توان از زمان کوتاه تا کسب سهمیه المپیک چشم پوشید، سهمیه‌ای که یک‌یک بازیکنان، کادر فنی و اهالی والیبال می‌خواهند داشته باشند و باید دید حالا فدراسیون و باقی‌مانده کادر فنی تیم ملی برای مسابقات پیش رو چه برنامه‌ای خواهد داشت؟ آیا عطایی که نوید روزهای بهتر در مسابقات پیش‌رو را داده همچنان کنار تیم می‌ماند و این روزها را رقم می‌زند؟ انگار باید منتظر ماند و شاید سکوت کرد و والیبال عجیب و غریب این روزها را به حال خودش گذاشت تا شاید کمی آرام بگیرد و نشانه‌ها برای روشن شدن حقیقت عیان شود!