تغییر نسل تیم ملی تاوان دارد، برای بهایش صبر کنیم

گروه ورزشی تیترکوتاه - نسیم شیرازی: "محمدرضا دامغانی"پیشکسوت و کارشناس والیبال ایران با پایان دو بازی اول هفته‌ی دوم لیگ ملت‌های والیبال جهان از سوی تیم ملی کشور پاسخگوی سوالات تیترکوتاه شد. او که با هر تحلیلش اذعان می‌کند که باید به کادر فنی و این تیم ملی زمان داد و به هیچ وجه الان زمان نقد نیست این تیم جوان را با تیم‌های بزرگ دنیا چون ایتالیا هم مقایسه کرد و از داشته‌ها و نداشته‌های تیم حاضر گفت. صحبت‌های او را در ارتباط با این روزهای تیم ملی والیبال ایران در رقابت‌های لیگ ملت‌ها در ادامه خواهید خواند.

 

هفته‌ی دوم لیگ ملت‌ها با پیروزی مقابل آلمان شروع شد که البته انتظار پیروزی هم از سوی تیم ملی تا حدی می‌رفت.

همانطور که دیدیم آلمان چیزی برای ارایه نداشت و تیمی نبود که بخواهد سنگ محکی برای تیم‌ ما باشد. در هیچ‌کدام از پست‌ها بازیکنی نبود که حتی درحد تیم‌های معمولی اروپا باشد، لیبرو و پشت خط‌زنی وجود نداشت و در سه گیم بازی شاید سه تا ۴ توپ از منطقه ۲ حمله شد. پاسور آنچنانی نداشت و به طور کلی می‌توانم بگویم شاخصی برای ارزیابی نداشت که بگوییم آلمان تیمی بود که تیم ما را تحت فشار گذاشت، اصلا قابلیت فنی نداشت که بخواهیم بر اساس تیم حریف خودمان را مقایسه کنیم. آقای عطایی، همکاران‌شان و بچه‌های تیم ملی هم به این امر واقف بودند که بازی بسیار سبکی را انجام دادند. به عقیده‌ی من بازی تدارکاتی برای بازی‌های بعدی بود. گیم اول را گرچه پایاپی بردیم، گیم دوم چند امتیاز عقب افتادیم ولی توانایی برگشت به بازی را داشتیم که این اتفاق هم افتاد و گیم سوم هم با اختلاف بردیم. آلمان البته تیم بسیار خوبی دارد و همان‌طور که می‌دانید یکی از گران‌ترین بازیکن‌های دنیا آلمانی است ولی مسئولان تیم آلمان ترجیح دادند با یک تیم حالا یا ضعیف و یا جوان و آینده‌دار در این مسابقات شرکت کنند و نمی‌شود روی این تیم مکث و تحلیلی داشت.

 

دومین بازی ایتالیا بود و انگار ایتالیا معادلات بهتر بودن ایران در هفته‌ی دوم لیگ ملت‌ها را به هم زد، از این بازی و باخت تلخ دیگر ایران بگویید.

با تغییراتی که "فرناندو دی‌جورجی" سرمربی تیم ایتالیا در هفته‌ی دوم داشت تیم‌شان خیلی با هفته‌ی اول لیگ فرق داشت و تمام قدرت و نیروهای موجودش را به روتردارم آورد که از قبل هم این نتیجه را قابل پیش‌بینی کرده بود، ایتالیا با دنیایی بضاعت انسانی، با لیگ قوی و منجسم و با حضور بهترین بلند قامتان جهان نتیجه‌ی مشخصی رقم زد که البته این بازی نکته‌های سوال برانگیز زیادی دارد، دیدید که در گیم سوم هم ۲۴ بر ۲۰ جلو بودیم ولی توانایی بردش را نداشتیم و بازی را واگذار کردیم. اساسا تیم‌های ایتالیایی مهره‌های خیلی خوبی دارند، در سال‌های گذشته هم تیم‌های خوبی را روانه میدان کرده اند و همیشه پشتوانه‌های خوبی داشته است. گرچه در ادوار گذشته با این تیم بازی کرده بودیم و حتی سابقه‌ی برد هم داریم ولی این تیم از قبل این برد را به نام خودش ثبت کرده بود. بچه‌ها در گیم اول و دوم به نسبت خوب بازی کردند و در مقاطعی هم پایاپای بودیم ولی جاهای حساس و جایی که باید امتیازها را جمع‌آوری می‌کردیم این اتفاق نیفتاد، ضمن‌اینکه تجربه‌ی بازی با ایتالیا را با این‌ نفراتی که الان کادر فنی در اختیار دارد نداشتیم و به نظر من این چند جوان مانند پوریا خان‌زاد یا محمد ولی‌زاده که به تیم ملی تزریق شده اند قبل از این اصلا سابقه‌ی بازی جلوی تیم‌های بزرگ را نداشتند، ولی در مجموع با وجود نداشتن تجربه‌ی مسابقات این‌چنینی قبل از این مسابقات سوای گیم سوم در دو گیم قبلی به نظرم بچه‌ها خوب بازی کردند. یکی از دلایل عمده‌ی فرم باخت در گیم سوم هم نداشتن تجربه بود و یک‌مقدار هم باید دوستان روی نیمکت کمک می‌کردند تا این اتفاق نیفتد ولی همان‌طور که گفتم ما در حال حاضر اصلا قابل مقایسه با ایتالیایی‌ها نیستیم. ایتالیا لیگ منسجمی دارد، حضور بازیکنان خوب از کشورهای مختلف در ایتالیا و سطح بازی که این تیم دارد قابا مقایسه نیست. یکی از مشکلات والیبال ما نداشتن بازی‌های با کیفیت در طول سال است. همین بازیکن‌های جوان تیم ملی چند بازی سنگین در لیگ داخلی ما انجام دادند؟ تا آن‌جایی که ذهن من یاری می‌کند شاید چیزی حدود سه یا چهار بازی هست که در لیگ داخلی سنگین انجام شده ولی مقایسه کنید با نفراتی که در تیم ایتالیا بازی کردند. هرازگاهی لیگ ایتالیا را دنبال می‌کنم شاید چیزی حدود صد بازی سنگین تک تک نفراتی که در تیم‌ملی‌شان بازی می‌کنند در طول سال داشتند و همین‌ها باعث می‌شود کیفیت بازیکنان ملی‌پوش‌شان هم بالا برود و در امتیازها و لحظات حساس از تجاربی که در طول سال داشتند استفاده کنند که این اتفاق برای بچه‌های ما نمی‌افتد. بچه‌های ما درصورت داشتن بازی‌های تدارکاتی خوب در سطح بالا اشتباهاتی که به‌خصوص در گیم سوم کردند را انجام نخواهند داد.

 

هنوز دو بازی سخت دیگر برای ایران در این هفته مانده است، پیش‌بینی‌تان از آن بازی‌ها چیست؟

امریکا با تمام قوا آمده است، همان‌طور که نتیجه‌ی بازی با ایتالیا قابل پیش‌بینی بود می‌توان درصد بالایی هم این بازی را با‌توجه به نفراتی که "جان اسپرا" سرمربی تیم امریکا با خودش آورده است حدس زد که بازی با امریکا هم بازی بسیار سختی‌است. امیدوارم که بچه‌ها بازی قابل قبولی را جلوی تیم امریکا داشته باشند و حداقل بتوانیم یک بازی خوب و قابل دفاع داشته باشیم. هلند هم که تافته‌ی جدا بافته است و با "روبرتو پیازا" با بازیکنی چون "نیمر عبدالعزیز" و اضافه کردن چند بازی دیگر در هفته‌ی دوم تیم بسیار خوبی را راهی لیگ ملت‌ها کرده که یک‌مقدار پیش‌بینی را سخت می‌کند. ولی ما ایرانی‌ها نشان داده‌ایم که کارهایی که به ظاهر انجام شدنی نیست را انجام داده‌ایم‌؛ اگر یادتان باشد ما برزیل را در سائوپائولو بردیم و هیچ فردی باور نمی‌کرد که این اتفاق بیفتد و یا ما در کشور ایتالیا این تیم را با تمام بضاعت انسانی‌اش ۵ گیمه کردیم، پس کارهای بزرگ را انجام داده‌ایم و امیدوارم که این کارهای بزرگ در روتردام اتفاق بیفتد.

 

کادر فنی و بچه‌ها باید چه کنند تا از دو بازی سخت پیش‌رو دست پر بیرون بیایند؟

کادرفنی و همکاران‌شان بهتر از همه می‌توانند پاسخگوی این پرسش باشند چون چیزی که من و شما می‌بینیم از قاب تلویزیون است و به جزئیات فنی بچه‌ها آنگونه که کادر فنی می‌بینند واقف نیستیم. ولی در مجموع در بخش‌های حساس از نفراتی که باتجربه‌تر هستند می‌شود استفاده کرد و یک‌مقدار در تعویض‌ها می‌توانند بهتر عمل کنند ولی بازهم اعتقاد دارم که الان وقت انتقاد و خدای نکرده تخریب نیست. آقای عطایی اگر الان با سوالات مختلفی درباره‌ی عملکردش مواجه است علت اصلی‌اش این است که ما در لیگ جهانی سابقه‌ی چهارمی را با آقای کواچ و بازی‌های قابل قبولی در ادوار گذشته با آقای ولاسکو و کولاکوویچ داشتیم که اگر الان صحبتی می‌شود بر اساس عقبه‌ای بوده که طی ده سال گذشته با آن ستاره‌هایی که در یک مقطع زمانی به هم رسیدند داشتیم. الان تیمی متحول شده را کادر فنی در اختیار دارد و تاکید می‌کنم که زیاد نمی‌شود خرده‌ای گرفت. همین الان مهره‌ی ارزشمندی چون میلاد عبادی‌پور در کنار تیم ملی نیست، علی‌اصغر مجرد را ندارد، شما می‌دانید که به‌خصوص در والیبال نبود ستاره‌های بزرگ تاثیرگذار است. نبود عبادی‌پور خیلی پررنگ است و در همین بخش خیلی ضربه می‌خوریم ، الان با وجود پوریا خان‌زاد این مشکل نمی‌گویم حل شده و حتی باوجود میلاد باز هم در این پست مشکل داریم و در چند بازی گذشته هم بزرگ‌ترین مشکل‌مان در این پست بوده است.

 

آقای عطایی یک سال برای مربی‌گری تیم‌ملی فرصت داشت، در مجموع تا الان عملکرد او و کادرفنی را به خصوص در این یک هفته‌ونیم که از لیگ ملت‌ها گذشته چطور ارزیابی می‌کنید؟

اگر اجازه بدهید فعلا نظری ندهم چون همیشه اعتقاد داشتم و دارم که به مربی‌ای که به او اجازه می‌دهیم تا در تیم‌ملی کار کند باید زمان داد. بخش عمده‌ای از نفرات اصلی‌مان که در سال‌های گذشته با تیم‌ملی نتایج خوبی می‌گرفتند را از دست دادیم. قبل از لیگ ملت‌ها پرواضح بود که با تغییرات اساسی که در تیم‌ملی به وجود آمد تیمی بی تجربه و جوان را وارد این مسابقه کردیم و نمی‌توانیم بگوییم که الان سرمربی تیم‌ملی نمره‌ی قبولی گرفته یا نگرفته است. اعتقادی به این‌که در این مقطع زمانی آقای عطایی را بخواهیم به چالش بکشیم یا بگوییم این نقاط ضعف را داشته یا نداشته، ندارم. به طور حتم نقاط ضعفی در کارنامه‌ی او در این مقطع همانطور که نقاط قوت هم هست وجود دارد. اجازه‌ بدهید که کار عطایی به پایان برسد و الان فقط حمایت کنیم تا در این رقابت‌ها موفق باشند. بعد از پایان مسابقات صحبت خواهیم کرد.

 

هفته‌ی اول به گفته‌ی برخی کارشناسان مشکلات تاکتیکی نگذاشت تیم ملی عملکرد بهتری داشته باشد، چقدر با این نظر موافقید؟

اساسی‌تری سوالی که برای هر مربی و کارشناسی به‌وجود می‌آمد این بود که ما در هفته‌ی اول در هر بازی یا در هر ده تا پانزده امتیاز هر بار با یک آرایش متفاوت شرکت می‌کردیم ‌و بحث آن‌جا بود که شاید هنوز ارنج اصلی را کادر فنی پیدا نکرده‌اند. با وجود آقایان "محمود افشاردوست" و "علیرضا طلوع‌کیان" در کنار "بهروز عطایی" احتمالا مشکلاتی بوده که این تغییرات اساسی در بازی‌های گذشته به وجود آمده است. مثلا ما معنوی‌نژاد را ۲۰ روز قبل از اعزام تیم حذف می‌کنیم ولی به علت آسیب‌دیدگی میثم صالحی، دوباره او را برمی‌گردانیم و بعد همین بازیکن در هفته‌ی اول بیشترین سهم از بازی کردن را داشته و هفته بعد دوباره حذف شده است. البته باید اجازه دهیم آقای عطایی از هلند برگردد و این سوالات را خیلی شفاف جواب دهد ولی حتما مشکلاتی در این مسیر بوده که ما به آن واقف نیستیم.

 

عملکرد بچه‌ها به خصوص سید محمد موسوی را به طور کلی در هفته‌ی دوم نسبت به هفته‌ی اول چطور دیدید؟

وجود محمد موسوی موهبتی برای تیم و یکی از ستون‌های اصلی است که عملکرد به نسبت خوبی داشته، خوب دفاع و درحمله و خط سرویس تاثیرگذار عمل کرده است. با توجه به تجاربی که دارد دلگرمی خوبی برای هم کادرفنی و هم بچه‌های داخل زمین است و به‌نظر من عملکرد به نسبت خوبی داشته و تا الان هم به تیم ملی خیلی کمک کرده است.

 

از معنوی‌نژاد بیشتر بگویید، رفتن او از تیم و آمدن میثم صالحی که به گفته خودش هنوز نیاز به استراحت داشت را چطور می‌توان تحلیل کرد؟

یکی از صحبت‌هایی که می‌شود، همین رفتن و برگشتن و دوباره رفتن معنوی‌نژاد و آمدن صالحی است و همان‌طور که اشاره کردید میثم صالحی آسیب دیده و هنوز به آن درجه از آمادگی نرسیده است و معنوی‌نژاد در هفته‌ی اول سهم بیشتری در بازی کردن نسبت به هم‌پستی‌های خودش داشت و این برای ما هم یک علامت سوال بزرگی است که بازیکن خط خورده و اعتقادی حداقل درظاهر به او نبوده ولی در عمل بیشترین بازی را انجام داده است. جواد می‌توانست با توجه با تجاربی که در لیگ فرانسه، تیم‌ملی و دیگر باشگاه‌ها داشته به تیم کمک کند ولی انتخاب بازیکنان در کار مربی‌گری سلیقه‌ای است و مربی بر اساس تفکرات خودش ابزارش را می‌چیند و بر اساس آن بازیکن را خط می‌زند. ولی با توجه به این موضوع این سوال همچنان باقیست که بازی کردن بازیکن خط‌خورده داخل زمین این موضوع را نفی می‌کند که بازیکنی که به او اعتقادی نیست چطور در هفته‌ی اول سهم بیشتری از بازی‌ها را داخل زمین بوده ولی دوباره خط خورده و بازیکن مصدوم جایگزینش شده است. این‌ها سوالاتی است که کادر فنی احتمالا جواب‌های قانع‌کننده‌ای برایش داشته باشند.

 

این تیم می‌تواند برای المپیک پاریس کسب سهمیه کند؟

پیش‌بینی این اتفاق کمی سخت است، اگر ژاپن با هدایت "فیلیپ بلن" در انتخابی المپیک مستقیم وارد المپیک شوند بابت سهمیه‌ی آسیا احتمالا این اتفاق شدنی است، باید منتظر بمانیم و عملکرد تیم خودمان و ژاپن را ببینیم.

 

حرف پایانی شما برای این گفت‌وگو؟

فدراسیون والیبال، شخص اقای داورزنی و آقای عطایی جلسات زیادی با هم داشته و قبل از شروع این مسابقات هدف‌گذاری هم کرده‌اند. با توجه به تغییرات اساسی که در تیم‌ملی در بحث بازیکنان رخ داده است که بازیکنان بزرگی را به علت‌های مختلف نداریم و به‌جای آن‌ها بازیکنان جوانی اضافه کردیم و ما باید تاوان این تغییرات را بدهیم، از قبل هم این مساله مشخص بود که با توجه به تغییرات اساسی که در تیم‌ملی انجام شده نتایجی به دست خواهد آمد و همین نتایجی است که تا الان اتفاق افتاده، اگر غیر از بهروز عطایی هر مربی ایرانی دیگری هم سرمربی بود ما تیم ایتالیا را نمی‌توانستیم ببریم. هر مربی ایرانی اگر بالا سر تیم بود ببر تیم ژاپن هم نبودیم. سرمربی ژاپن سال‌ها است که با تیم ملی ژاپن کار می‌ کند و تمام بازیکنان اصلی این تیم بیرون از لیگ ژاپن بازی می‌کنند و همین مساله هم به سرمربی این‌ تیم برای کسب نتایج‌شان کمک کرده است. الان باید ارزیابی عملکرد تیم ملی را به‌دست زمان بسپریم و اجازه دهیم که بگذرد ولی این نتایج قابل پیش‌بینی بود. الان انتقاد از باخت مرحمی نیست و خروجی برای والیبال ما نخواهد داشت. یادمان نرود که ما فوق ستاره‌هایی داشتیم که در یک مقطع زمانی به هم رسیدند و نتایج قابل قبولی گرفتیم و آن ستاره ها یا به دلیل سن بالا یا هر دلیل دیگری رفته‌اند و آقای عطایی الان با یک تیم جوان و متحول شده به جنگ سوپراستارهای والیبال دنیا می‌رود که باید منطقی فکر کنیم و والیبال کشور خودمان را با والیبال کشورهای پیشرفته مانند ایتالیا و لهستان مقایسه کنیم. چیزی که خیلی بارز است تمام دارایی والیبال ما در اختیار سرمربی تیم ملی است ولی این تمام دارایی ما اصلا قابل مقایسه با دارایی مربیان تیم‌هایی چون ایتالیا هست؟ آقای عطایی از بین هزار یا دو هزار والیبالیست که این بازیکن‌ها را انتخاب نکرده است او از بین سی یا چهل بازیکن این تیم را انتخاب کرده است که خوب هم بازی می‌کنند. توقعات ما باید معقول باشد. زمانی که بازیکن تیم ملی بودم یک مربی روس داشتیم که می‌گفت مربی تیم ملی روسیه از بین ۵ میلیون والیبالیست بازیکنان تیم ملی کشورش را انتخاب کرده ولی بهروز عطایی از بین چند بازیکن این تیم را در اختیار دارد؟ قطعا آقای عطایی چالش‌هایی داشته ولی تخریب یا انتقاد در این برهه زمانی نه اخلاقی و نه ورزشی درست نیست چون اصلا دارایی‌هایش قابل مقایسه نیست. همین که فکر کنیم تیمی مثل ایتالیا یا لهستان هم‌زمان می‌تواند ۴ یا ۵ تیم در همین لیگ داشته و راهی مسابقات کند خودش بیان‌گوی توان والیبال ایران هست. هیچ بازیکن ارزشمندی غیر از میلاد که نیامده بیرون از اردو نمانده که بگوییم آقای عطایی نیاورده است، تمام موجودی والیبال ما برای سال‌های آتی برنامه‌ریزی شده که به درد والیبال کشور بخورد همین‌هایی است که موجودند و تاکید می‌کنم ما باید تاوان تغییر نسل را به جان بخریم تا در سال‌های آینده بتوانیم از این جوان‌ها بهره ببریم و امیدوارم در ادامه‌ی مسیر تجربه‌ی خوب عاید تیم ملی والیبال‌ مان شود و بتوانند نتایج خوبی را در آینده برای تیم ملی کشورمان به دست آورند. ضمن اینکه حضور محمود افشاردوست و علیرضا طلوع‌کیان که کاربلد هستند حتما به تیم ملی کمک می‌کنند و اگر اتفاقی در ارنج و انتخاب صورت می‌گیرد معتقدم با این دو نفر هم مشورت صورت می‌گیرد و باید ببینیم در مسیر چه اتفاقی می‌افتد. امیدوارم با اشتباه کم‌تری پیش بروند و آرزوی موفقیت برای این تیم می‌کنم. اگر صحبتی درباره‌ی تیم ملی می‌شود بحث تخریب نیست و تحلیل است و همه‌‌ی آن‌هایی که درباره‌ی تیم‌ملی صحبت  می‌کنند همان‌هایی هستند که برای تیم‌ملی زحمت کشیدند و سرد و گرم والیبال را چشیده‌اند و قصد نتیجه گرفتن تیم ملی و همراهی با والیبال ایران را دارند.