از شاهین تا NBA، از آسیا تا المپیک/ ستاره تا آخرین لحظه

گروه ورزشی تیترکوتاه - نسیم شیرازی: حامد حدادی به همراه دیگر بازیکنان نسل طلایی سال 2007 در تیم ملی بزرگسالان درخشید، از آن‌جایی که بسکتبال ایران تا قبل از قهرمانی ناباورانه سال 2007 تیمی درجه دو در سطح آسیا محسوب می شد اما در این سال جوانانی چون حامد حدادی که بعدها نسل طلایی بسکتبال ایران لقب گرفتند موفق شدند با کسب عنوان قهرمانی در آسیا جواز صعود به المپیک 2008 پکن را نیز کسب کنند. قبل از آن تنها افتخار بسکتبال ایران از ابتدای حضور این ورزش در کشور تا سال 2006 یک مدال برنز بازی‌های آسیایی بود اما با افتخاراتی که بعد از آن به‌دست آمد از جمله حضور در جام جهانی، المپیک و کسب چند مدال بازی‌های آسیایی در مدت زمانی کوتاه باعث شد تا کارشناسان از ملی پوشانی که در سال های 2005 تا 2015 در تیم‌ملی حضور داشتند به عنوان نسل طلایی یاد کنند. در سال 2007 تیم ملی ایران با ترکیب مهدی کامرانی، حامد حدادی، صمد نیکخواه بهرامی، آیدین نیکخواه بهرامی، حامد آفاق، اوشین ساهاکیان، جواد داوری، علی دورقی، موسی نبی پور، امیر امینی، محمدرضا اکبری و جابر روزبهانی راهی مسابقات آسیایی ژاپن شد. در آن مسابقات کامرانی، آفاق، برادران نیکخواه بهرامی و حدادی در بیشتر مواقع 5 نفر اصلی تیم بودند. درخشش در آن مسابقات برای حامد حدادی از آن پس در هر شرایطی ادامه داشت، حتی همین حالا و در آخرین مسابقه‌اش در‌ جام‌جهانی با وجود این‌که یک مصدومیت شدید را به تازگی پشت سر گذاشته بود با 14 امتیاز، 8 ریباند، 2 پاس گل و 3 بلاک، بهترین بازیکن زمین شد تا ستاره بودنش را تا آخرین ثانیه‌های حضورش در تیم ملی ایران حفظ کند.

همیشه زیر ذره‌بین FIBA

حامد حدادی اسطوره‌ای مثال زدنی است، تا آن‌جا که سایت فدراسیون جهانی بسکتبال تا کنون چندین بار در گزارش‌هایی مفصل به تمجید از این بازیکن نام‌دار پرداخته است و عملکرد او را زیر ذره‌بین نگه داشتند. او بارها مورد تمجید مربیان بزرگ بسکتبال دنیا قرار گرفته است و نمونه‌اش صحبت‌های «وینسنت کوله» سرمربی وقت تیم‌ملی فرانسه در المپیک توکیو بود که از این اسطوره بسکتبال ایران به عنوان بازیکنی فوق‌العاده در زمین یاد کرده بود آن هم در حالی که در آن سال به‌عنوان بازیکنی 36 ساله مقابل جوانان فرانسوی قرار گرفته بود و تمام این به یاد آوردن‌ها گواه ماندگاری نام آقای خاص بسکتبال ایران است.

اشک‌های وداع برای بسکتبال

حالا او در 38 سالگی با کارنامه‌ای درخشان که مهم‌ترین آن حضورش در NBA و لیگ چین، المپیک، جام‌های جهانی و ایستادن چندباره روی سکوی آسیایی بوده است هنوز هم با عشق از بسکتبال صحبت می‌کند، بغضش را قورت می‌دهد و بالاخره اشک‌هایش تاب نمی‌آورند و می‌چکند بر بسکتبالی که شاید به سرنوشت والیبال قرار است دچار شود چرا که آخرین بازمانده را هم از دست داد. هر چند حدادی معتقد است جوان‌ترها جا پای او و هم نسل‌هایش می‌گذارند و فقط مردم باید صبور باشند ولی همه می‌دانند که او هم مثل سعید معروف جایگزین ندارد و این وداع تلخ گرچه بالاخره باید اتفاق می‌افتاد ولی با وجود قابل پیش‌بینی بودنش باز هم شوک به بسکتبالی بود که حالا باید قدم‌هایش را تندتر کند تا از قدرت‌های بسکتبال بیشتر از همیشه عقب نیفتند، مانند آن‌چه که در والیبال ایران در جریان است.

تماشای شاهکار در رده باشگاهی

البته حامد حدادی که چهار بار MVP آسیا شده و سه بار هم عنوان قهرمانی قاره کهن را به دست آورده و دو المپیک و چهارمین حضورش در جام جهانی را پشت سر گذاشته است باز هم دست از بسکتبال نخواهد کشید و هنوز او را در تیم‌های باشگاهی می‌توان دید چرا که او هنوز با دنیای بازیکنی خداحافظی نکرده است.

با تمام وجود، برای بسکتبال

حامد حدادی یک رهبر و الگو برای طرفداران بسکتبال و به طورکلی ورزش است، شاید بتوان کم‌ترین دلیل این ادعا را این دانست که او هربار درگیر مصدومیت شد و یا حتی در شرایطی که آمادگی 100 در صد هم نداشت باز هم کنار بسکتبال ماند و سعی کرد کمکی باشد به تیم ایران و همین فداکاری‌اش می‌تواند الهام‌بخش باشد، هر چند الهام‌بخش بودن او را می‌شود لابه‌لای صحبت‌های هم‌تیمی‌ها و جوان‌ترهای تیم شنید یا به گفته‌ی سایت فدراسیون جهانی «حامد حدادی تمام وجودش را در زمین می‌گذارد و از هر ثانیه بسکتبال بازی کردنش لذت می‌برد و فداکاری و انعطاف‌پذیری‌اش او را متمایز می‌کند.»

از شاهین تا NBA ، از آسیا تا المپیک

حامد حدادی که بسکتبال را با تیم شاهین اهواز بین سال‌های 1999 – 2002 شروع کرد و با رفتن به تهران شهرت بیشتری گرفت، نقطه عطف زندگی ورزشی‌اش را در بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ کسب و به‌عنوان اولین بسکتبالیست ایرانی جایزه ارزشمندترین بازیکن را به‌دست آورد که البته این عنوان را در سال‌های 2009، 2013 و 2017 تکرار کرد و در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ یعنی المپیکی که ایران بعد از نیم قرن دوباره توانسته بود جواز حضور در آن بازی‌ها را بگیرد نیز حضور داشت و دومین تجربه‌ی المپیکی‌اش را در المپیک گذشته توکیو پشت‌سر گذاشت، او همچنین توانست به عنوان نخستین ایرانی، در سال ۲۰۰۸ برای لیگ NBA و تیم «ممفیس گریزلیز» به میدان برود و در ادامه در این لیگ برای تیم‌ «فنیکس سانز» و البته تیم «داکوتا ویزاردز» در D لیگ NBA هم بازی کند و نامش را این‌گونه درخشان به ثبت برساند.

تجربه در چین، امارات، لبنان

حدادی باتجربه مدت زیادی را نیز در لیگ CBA چین برای تیم‌های مطرحی چون «سیچوان بلو والز»، «کیندائو دابل‌استار ایگلز» و «نانجینگ مانکی کینگز» توپ زد، ضمن این‌که او علاوه بر لیگ ایران در لیگ‌های امارات و لبنان نیز حضور داشت. مرد خوشنام بسکتبال ایران ۳ طلا، یک نقره و یک برنز جام ملت‌های آسیا، ۲ طلای آسیا چلنج، ۴ طلای ویلیام جونز و ۲ نقره و یک برنز بازی‌های آسیایی را در کارنامه اش دارد.

آخرین رقص

آُسمان خراش 218 سانتی‌متری به گفته‌ی هم‌تیمی‌هایش آخرین رقصش را باهمان شکوه همیشگی‌اش حتی میان باخت‌های مداوم تیم‌ملی ایران انجام داد و در نهایت این ستاره‌ی بی‌چون‌وچرا برای همیشه از تیم‌ملی بسکتبال خداحافظی کرد.