اهالی روستا سردشت محمد آباد کتکی نیازمند برق هستند

استان کرمان همواره به عنوان یکی ازشهرهای بزرگ صنعتی کشور محسوب می شود این استان با دارا بودن بزرگترین ذخایر معدنی کشور مثل مس ، فولاد و.... و صنعت های مختلف منجمله خودرو یکی از استان های بزرگ صنعتی کشور محسوب می شود اما متاسفتانه فواید و مزایای صنعتی بودن این استان در بین مردم و ساکنین استان یکنواخت نیست. 

از شهر کرمان هر چقدر به سمت جنوب این استان حرکت کنید شاهد کمبود امکانات رفاهی برای ساکنین شهر های جنوبی به ویژه روستاهای اطراف خواهید بود.  در منطقه رودبار جنوب و زهکلوت و روستاهای همجوار به صورت محسوس کمبود امکانات اولیه زندگی عیان است و تصاویر گرفته شده صدق بر این گفتارخواهد بود.

در شهرستان رودبار جنوب بخشی از مردم روستایی به نام «سر دشت محمد آباد کتکی» بدون برق، آب، گاز و عدم کلیه امکانات رفاهی جهت زندگی وجود دارند که متاسفانه عدم رسیدگی مسئولان منطقه به این روستا باعث شده است شرایط زندگی برای اهالی این روستا با دشواری سپری شود.  نبود برق چشمگیر تر از کمبود الباقی امکانات اولیه زندگی در این روستا خودنمایی می کند.

نکته قابل تامل برای امرار معاش مردم روستا کشاورزی است و نیاز اولیه برای این امر وجود برق برای اهالی جهت تسریع در امور کشاورزی و امرار معاش است.  با توجه به این دغدغه علی رغم پیگیری های اهالی روستا جهت رساندن برق به منطقه و واریز مبالغی جهت تامین برق از طریق اداره برق منطقه رودبار جنوب هیچ گونه گشایشی در این خصوص اتفاق نیفتاده است و نبود برق یک مشکل اساسی برای گذران زندگی اهالی و عدم گشایش در حل این مشکل باعث رها کردن مردم منطقه به حال خود و درنتیجه بی بهره گی به امکانات زندگی و مایوس کردن اهالی شده است.

در این خصوص در سفری که همراه گروه های  جهادی داشتم مصاحبه ای حضوری با اهالی روستا سردشت محمد آباد کتکی ترتیب دادیم. این مصاحبه با یکی از اهالی به نام امیرساوکی ضبط شده است که در ادامه می خوانید :

اینجا روستای محمد آباد کتکی هست . ۵۰ خانوار و حوالی ۳۰۰ نفر در این روستا زندگی می کنند. حوالی ۱۰ سال هست در این روستا سکونت داریم. ما در این روستا مشکلات زیادی داریم اما عمده مشکل اهالی در این روستا برق هست. اگر نهاد یا سازمان یا خیری صدای ما را می شنود در خصوص برق کمک و همراه ما باشد. ما در این روستا آب، برق، گاز، خانه و....نداریم اما مشکل ضروری ما برق است. مدت هاست به هر مجموعه یا نهادی رسیدیم مشکلات اهالی را فریاد زدیم اما با هیچ عملی روبه رو نشدیم. اهالی ما پیش بخشدار، فرماندار و... جهت اعلام و رسیدگی مشکلات رفته اند. در این ملاقات ها هیچ نهادی جهت تسریع امور به ما نه نگفته اند؛ اما در عمل هیچ اقدامی از این سازمان ها ندیدیم. ۱۰ سال هست ما در این منطقه بدون برق زندگی می کنیم. در شرایطی که در تابستان تخم مرغ بیرون بگذارید تخم مرغ پخته می شود.

در اواسط پیگیری ها جهت تامین برق، اداره برق اعلام کرد تا وقتی در کپر زندگی می کنید امکان نصب دکل برق نیست. با تمامی مشکلات پیش رو به همت چند خیر توانستیم ۱۰ واحد مسکونی (هر واحد ۱۲ متر) در روستا ایجاد کنیم. اما متاسفانه باز هم به اداره برق رودبار جنوب به دلیل عدم وجود بودجه برای تامین برق روستا اقدامی نکردند. در حین ساخت این ۱۰ واحد اداره برق از ما خواست که جهت خرید کنتور برق اقدام کنیم تا پس از پایان ساخت برق را به ما ارائه دهند. ولی پس از مراجعه ما و پرداخت هزینه و خرید انشعاب ۱۰ کنتور برق هیچ اقدامی صورت نگرفته است و الان مدت هاست که ما از کنتور برق فقط یک جعبه خالی دریافت کرده ایم و برای ما تا این لحظه هیچ اقدامی صورت نگرفته و تنها امید ما خیرین هستند.

به نظر شما مشکلات روستا به ویژه تامین برق روستا از طریق خیرین حل خواهد شد یا مقامات زیربط؟

قانونا باید دولت و مسئولان این مشکل را حل کنند اما اگر این سازمان ها طبق گفته خودشان بودجه برای حل مشکل برق روستا داشتند ۱۰ سال پیش این مشکل حل می شد. تا این لحظه در مدت ۱۰ سال سه فرماندار و بخشدار در منطقه جابه جا شدند و مردم روستا همچنان در خاموشی مطلق زندگی می کنند. زنان و کودکان ما به دلیل بی برقی در تابستان به بیماری ها متعددی دچار می شوند. سال گذشته یک زن ۳۰ ساله به علت گرمای شدید و نبود تجهیزات مناسب در کپر کور شد.

امیر ساوکی در پایان کفت: به خاطر خدا از مسئولان و خیرین محترم تقاضا دارم به ما کمک کنند.