محمدرضا گرایی سردار کشتی است/نتایج خوبی گرفتیم

گروه ورزشی تیترکوتاه - نسیم شیرازی: «مجید رمضانی» مربی تیم‌ملی و فرنگی‌کار اسبق تیم‌ملی ایران که در بلگراد همراه کادر فنی تیم‌ملی کشتی فرنگی نقش تاثیرگذاری در نایب قهرمانی ایران را ایفا کرد بعد از کسب مدال برنز محمدرضا گرایی پاسخگوی سوالات تیترکوتاه شد. رمضانی از عملکرد فرنگی‌کاران در مسابقات جهانی دفاع و برای کسب دو سهمیه باقی‌مانده المپیک در مسابقات آتی اظهار امیدواری کرد. او پوست‌اندازی تیم ملی کشتی را نقطه آغازی برای رسیدن به قهرمانی جهان دانست. گفت‌وگوی تیترکوتاه با مربی با اخلاق تیم ملی کشتی فرنگی ایران را در ادامه می‌خوانید:

عملکرد فرنگی‌کاران را با توجه به این‌که قرعه به‌نسبت خوبی هم داشتند چطور ارزیابی می‌کنید؟ از عملکرد بچه‌ها راضی هستید؟

در کشتی‌فرنگی نتیجه‌ای که رقم خورد نتیجه‌ی بدی نبود، حالا انتظارات مردم شاید بالا رفته است ولی اگر قرار باشد با ۲۰۱۲ لندن مقایسه کنیم که آن یک اتفاق بود و یک تیم منسجم، نفرات و قانون خاص داشت و بعید می‌دانم که دیگر چنین اتفاقی در تاریخ کشتی بیفتد ولی به طور کلی نتیجه بد نبود، هر چند که خود ما هم در بعضی اوزان انتظار بیشتری داشتیم که برآورده نشد؛ به‌هر حال کشتی است و ورزشی بی‌رکورد و در نهایت ما از عملکرد کلی بچه‌ها و نتیجه تیمی راضی بودیم. در مورد قرعه مناسب نیز می‌توانیم بگوییم شاید به ناصر علیزاده این قرعه مناسب خورد که البته به درد ما نخورد چراکه چند کشتی‌گیر خوب در ۸۷ هستند که فینال بسیار جذابی هم انجام دادند، در ۶۷ کیلو مثلا کشتی‌گیرانی که به رضا گرایی خوردند کشتی‌گیران بسیار خوبی بودند و یا مهدی محسن‌نژاد از کرم کمال و کشتی‌گیر روس همه در گروهش بودند و مهدی کشتی‌های بسیار سنگینی گرفت. در بعضی اوزان قرعه مناسب بود که حالا خیلی آن قرعه مناسب به درد ما نخورد و بقیه وزن‌ها قرعه خوبی نخوردند.

در این مسابقات تاریخ سازی هم شد و «پویا دادمرز» بعد از ۹ سال مدال جهانی را در سبک‌وزن از آن ایران و خودش کرد.

بله، بعد از سال‌ها که دست‌مان از مدال در سبک وزن کوتاه مانده بود بالاخره صاحب مدال شدیم، ما قبلا دو نابغه مانند «حسن رنگرز» و «حمید سوریان» را در سبک وزن داشتیم که مدال می‌گرفتند و بالاخره بعد از چند سال توانستیم در این وزن که مسابقات سنگینی هم دارد مدال بگیریم. هر چند که لیاقت دادمرز بیشتر هم بود ولی خب اعجوبه‌ای به نام «عزیزلی» در این وزن است که بقیه‌ی کشتی‌ها را راحت می‌برد ولی خداراشکر مدال را که برای پویا کنار گذاشته بودیم را گرفت.

تا الان چهار سهمیه کشتی فرنگی را به دست آوردید، فکر می‌کنید باقی سهمیه‌ها را هم بگیرید؟

چهار سهمیه المپیک را از ۶ سهمیه گرفتیم، در المپیک قبلی هم در وزن ۸۷ کیلو سهمیه نگرفته بودیم با این‌که آن‌موقع ما دو کشتی‌گیر در ۸۷ کیلو داشتیم و کشتی‌گیران خوبی هم بودند و از نظر تعداد هم کشتی‌گیران زیادی دراین وزن داشتیم ولی متاسفانه همان‌موقع هم نتوانستیم سهمیه را کسب کنیم که به عقیده‌ی من این موضوع باید بررسی شود، برای «ناصر علیزاده» باید بررسی کنیم ببینیم چه شد، نمی‌دانم چرا بدنش خوابیده است درحالی که برای ناصر مدال کنار گذاشته بودیم و سهمیه کوچک‌ترین چیزی بود که باید برایش اتفاق می‌افتاد والبته سهمیه را برای پاریس به امید خدا می‌گیریم، وزن ۷۷ کیلو نیز بسیار سنگین است، در ایران چند جوان خوب در این وزن داریم و «علی گرایی» اتفاقا برای این مسابقات بسیار هم آماده نشان داده بود، برعکس پارسال که کشتی‌ها را از دور نگاه می‌کردم این بار از نزدیک شاهد شرایط خوبی که داشت بودیم ولی خب ۷۷ وزنی است که مدعی هم زیاد دارد و به امید خدا در آسیایی و یا بعد از آسیایی سهمیه مسابقات را بگیریم.

اگر بخواهید سه دلیل را برای کسب نکردن سکوی قهرمانی بگویید، این سه عامل شکست چه مواردی می‌تواند باشد؟

ما در کشتی فرنگی یک پوست‌اندازی در بعضی از اوزان داشتیم، هرچند پشت سرش و یا کنارشان هم کشتی‌گیران خوبی داریم. در ۶۳ کیلو ما مدال بگیر داشتیم، میثم دلخانی بود، امسال یک جوان ۲۰ ساله آمد همه‌ی مسابقات را برد و ما حتی امید به مدال او هم داشتیم ولی خب کشتی گیر خوب روس که برای صربستان کشتی می‌گرفت آمد و میزبان هم صربستان بود و متاسفانه آن کشتی که از کشتی‌گیرمان انتظار داشتیم را ندیدیم. البته که او اول راه است و وزن‌هایی که باختند به غیر از علی گرایی بقیه همه جوان بودند و حتی دانیال سهرابی که در ۷۲ کشتی بسیار خوبی با ارسلان گرفت، کشتی بسیار نزدیکی هم داشت ولی باز هم از عملکرد بچه‌ها راضی بودیم. ما تیم بسیار جوانی داریم و سال‌های آینده خیلی بیشتر از این کشتی‌گیران خواهید شنید که می‌توان به قهرمانی جهان امیدوار بود. شما می‌گویید شکست ولی از نظر ما موفقیت بود و آن‌هایی که از نزدیک شاهد مسابقات بودند می‌دیدیند که کشورهای حتی یونان، کلمبیا ، شیلی در بعضی از وزن‌ها مدعی داشتند.

شما عضو کادر فنی اعزامی به بلگراد هم بودید، از عملکرد کادر فنی راضی هستید؟

چون خودم عضو کادر فنی هستم نمی‎‌توانم نظر بدهم ولی برای بقیه‌ی اعضای کادر فنی می‌توانم نظرم را بگویم. شما اعتراضات و چلنج‌هایی که انجام شد را نگاه کنید که چلنج، یک سری از کشتی‌ها را به نفع ما برگرداند، حتی در کشتی آخر محمدرضا گرایی ما که بالا ایستاده بودیم پا را ندیدیم، داوران هم ندیدند ولی یک چلنج انجام و نتیجه‌ی کشتی تغییر کرد. کشتی قبل با ژاپن هم چند چلنج انجام شد که همه با تغییر مثبت همراه بود و از نظر من کادرفنی عملکرد خوبی داشته است. چون بحث کادرفنی این‌جا مشخص می‌شود. وقتی کشتی‌گیر روی تشک ضربه می‌شود نمی‌توان یقه‌ی کادر فنی را گرفت ولی آن‌جا که در کشتی‌های حساس مربی بتواند چلنج‌های به موقع و امتیاز آور بگیرد یعنی کادر شایسته‌ای است. آن‌جا که محمدرضا گرایی که قهرمان المپیک است کشتی را باخته، اگر بتوانیم برای مسابقات روز بعدش جمع و جورش کنی که بیاید و مدال برنز را بگیرد کار حرفه‌ای انجام دادی. نگاه کنید وقتی یک قهرمان اولی را ببازد سومی را هم معمولا می‌بازد و از این موارد زیاد داشتیم ولی کار کادر فنی این است که اتفاقات انجام شده در مسابقات را مدیریت کند که به نظر من این اتفاق افتاد.

بر «ساروی» چه گذشت که نتوانست مدالش را خوشرنگ‌تر کند؟

هادی ساروی کشتی‌گیر خوب و مطمئنی است که هر مسابقه‌ای رفته توانایی‌هایش را به نمایش گذاشته و کشتی قابل قبولی را ارایه داده است. در این مسابقات هم یک لحظه اشتباه کرد، داور دیر اخطار را داد و اگر زودتر اخطار را به حریف کوبایی می‌دادند در خاک نمی‌نشست، بارانداز هم می‌زد و برنامه‌ی کشتی به نوع دیگری پیش می‌رفت. هادی بدنش خوب و سرحال بود و کشتی به کشتی هم بیشتر راه می‌افتاد و می‌توانست طلا بگیرد.

از «محمدرضا گرایی» هم بگویید، انتظارها از قهرمان المپیک بیشتر از برنز جهان است.

محمدرضا گرایی سردار تیم ماست، قهرمان المپیک است و نمی‌شود ما همیشه او را آماده ببینیم. نوع کشتی او خوشبختانه یا متاسفانه این‌گونه است که همیشه این استرس وجود دارد که محمدرضا یکهو یک فنی بخورد. محمدرضا تمرینات خوبی را پشت‌سر گذاشته بود و وزنش را نیز به موقع کم کرده بود. این‌که برای خودش چه اتفاقی افتاد نمی‌دانم ولی برای برنز گرفتنش بقیه تلاش کردند و خودش هم از ساعت ۴ صبح فقط در سونا بود که سر وزن برسد، وزن المپیکی است و شاید اگر یک وزن بالاتر هم برود قهرمان جهان شود ولی به خاطر المپیک مجبور است که در این وزن بماند.