مبینا فلاح: از پاریس دست خالی برنمی گردم / مصائب خرید تجهیزات مدرن تیروکمان

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: «مبینا فلاح» نامی است که به احتمال زیاد از این به بعد بیشتر هم خواهید شنید. مبینا که سال ها روی خط آتش تیراندازی با کمان ایران ایستاد و به مسیر سخت رسیدن به المپیک نگاه کرد حالا خودش را در بزرگ ترین رویداد ورزشی دنیا می بیند. رویدادی که ورزشکارانش از هیچ تلاشی برای رسیدن به آن دریغ نمی کنند و سرمایه تمرین و تلاش شان را در ثبت بهترین عملکردشان در المپیک می بینند و حالا مبینا فلاح دختر ریکروی ایران قرار است خیلی زود روی خط آتش المپیک پاریس بایستد و در حالی که انتظار چندانی از تیم تیراندازی با کمان زنان ایران برای کسب سهمیه نمی رفت او تنها نماینده این رشته در المپیک باشد. گفت و گوی تیتر کوتاه با دختر المپیکی ایران را در ادامه خواهید خواند.

مدتی از کسب سهمیه المپیک توسط تو گذشته است، فکر می کردی سهمیه را بگیری؟

تیراندازی با کمان را ده سال پیش شروع کردم ولی دو سال است که بصورت مداوم و بدون وقفه در اردوهای تیم ملی هستم و می‌توانم بگویم حتی طی دو سال گذشته اصلا خانه نرفتم و علاوه بر اردوها، مسابقات زیادی را هم شرکت کردیم که سه مسابقه مربوط به کسب سهمیه المپیک بود و من در اولین مسابقه آن که بازی‌های آسیایی بود تا یک قدمی سهمیه و مدال رفتم ولی چهارم شدم و جا ماندم. در مسابقات قهرمانی آسیای تایلند هم به همین شکل تا یک قدمی سهمیه رفتم و در نهایت در بخش انفرادی چهارم و بدون کسب سهمیه برگشتم و بالاخره در مسابقات جهانی ترکیه در بخش تیمی دختران مان تا هشت نفر رفتند و اگر بازی آخر را می ‌بردیم سهمیه تیمی می‌ گرفتیم که متاسفانه با یک اختلاف کم آن بازی را از دست دادیم و خب آخرین شانس من برای کسب سهمیه المپیک همین مسابقه بود و از آن جایی که خودم به خودم خیلی امیدوار بودم، با خودم گفتم سه بار تا سهمیه رفتم و نتوانستم بگیرم اما این دفعه مطمئنم که آن را می گیرم و از صبحش با امید خیلی زیادی پا به زمین مسابقه گذاشته و به امید گرفتن مدال رفتم و همانجا گفتم تا سهمیه را نگیرم از زمین بیرون نمی آیم که خداراشکر همین اتفاق هم افتاد.

از رقابت آخرت بگو، بازی سختی را پشت سر گذاشتی.

بازی آخرم که مسابقه فینال بود واقعا مسابقه ی سختی بود، حریف من طوری تیر زد که انگار فینال المپیک است و واقعا تیرهای خوبی داشت. سطح رقابتش حتی از سطح پسران هم بالاتر بود و برای همین بود که من نتوانستم قهرمانی را بدست بیاورم و در نهایت نایب قهرمان این مسابقات شدم.

همه روی سهمیه گرفتن تیم آقایان حساب کرده بودند و توی این چند سال حداقل صحبتی از کسب سهمیه خانم ها برای پاریس نبود، از تیم آقایان و از دست دادن سهمیه بگو و این که این توقع نداشتن از خانم ها به نفع شده بود یا سخت می گذشت؟

هم ما و هم خودشان امید زیادی در بخش آقایان داشتیم و شاید همین امید خیلی زیاد به آن ها باعث استرس بیش از حدشان شد و ممکن است نتوانسته باشند استرس شان را کنترل کنند، تیم آقایان در بخش حذفی خوب کار کردند ولی حریف شان خیلی قوی‌تر بود و در نهایت متاسفانه نتوانستند آن چیزی که وواقعا لیاقت شان است یعنی سهمیه را بگیرند. بچه های ما در تمرین واقعا عالی بودند و اگر همان عملکرد خودشان را اینجا هم انجام می دادند قطعا ما سهمیه تیمی آقایون را هم داشتیم اما متاسفانه به خاطر عدم کنترل استرس نتوانستیم این اتفاق را رقم بزنیم.

در بخش خانم ها خیلی امیدی به کسب سهمیه نداشتند و فقط به کسب یک سهمیه انفرادی امیدوار بودند که همین اتفاق هم افتاد و شاید این نگاه به این دلیل بود که خب یک مقداری نتیجه گرفتن خانم ها از آقایان نسبت به سال های گذشته در مسابقات مختلف کم تر بود اما خدا را شکر رفته رفته این اختلاف ما با نفرات بالای جدول کم و شانس مان برای کسب سهمیه المپیک هم بیشتر شد.

می دانم که سال ها شرایط سختی را از لحاظ اردوها و مسابقات تدارکاتی گذراندید، شرایط و امکانات بهتر شده است و آیا شرایط مطابق انتظار ورزشکاری که برای کسب سهمیه المپیک تلاش می کند بود؟

وضعیت اردوها نسبت به چند سال گذشته خیلی بهتر شده و البته که با وجود این بهتر شدن هنوز هم یک سری مشکلات مانند نداشتن حقوق، بیمه، تجهیزات به‌روز داریم که این ها برای کار ما بسیار مهم است و متاسفانه از این امکانات و شرایط بهره نمی بریم و امیدوارم که وزارت ورزش و کمیته المپیک بتوانند فکری برای رشته‌های تجهیزات محور مانند تیراندازی با کمان بکنند چرا که به طور کلی ورزش پرهزینه ای است و اگر بخواهی حرفه‌ای تمرین کنی هم باید هزینه زیادی بکنی و از آن جایی که ما رشته‌ ای تجهیزات محور هم هستیم هزینه ها برای ما کمانداران چند برابر می شود که واقعا امیدوارم که کمی بیشتر ما را درک و در این مسیر همراهی کنند.

مربی کره ای تیم ملی مخالف و موافق خودش را دارد، نظر تو درباره عملکرد این مربی چیست؟

در مورد مربی کره ای بحث خیلی زیاد است، عده ‌ای موافق او و عده ای هم مخالفش هستند ولی من خودم با کمک مربی کره‌ای توانستم اینقدر پیشرفت کنم اما خب نظر خیلی خاصی هم ندارم و نظرم نسبت به او همین است که تا الان خیلی به من کمک کرده است و امیدوارم که در ادامه مسیر هم اتفاقات خوبی را رقم بزنیم.

زمان زیادی تا پاریس نمانده است، توقعت از مسئولان برای این روزهای باقی مانده چیست و آیا تجهیزات خودت نیاز به به روز شدن دارد؟

ما تا الان با هزینه خودمان به این مرحله رسیدیم و توقع داریم حداقل از اینجا به بعد مسئولان برای مان هزینه کنند تا بتوانیم به مراحل بالاتر برسیم. واقعا در این شرایط اقتصادی جامعه ادامه دادن به تنهایی و بدون حمایت مالی و اسپانسر خیلی کار مشکلی است، به خصوص به خاطر این که تحریم هستیم و تجهیزات مان همه وارداتی هستند و قیمتش با دلار و یورو حساب می شود واقعا خرید تجهیزات و یا به‌روز کردن آن، کار راحتی نیست، امیدوارم که مسئولان در این مورد به ما کمک کنند، ما تا یک جایی خودمان هزینه می‌کنیم پیش می رویم ولی از یک جایی به بعد واقعا همت مسئولان را می طلبد. تجهیزات هر روز درحال به روز شدن و پیشرفته تر شدن است و ما با این هزینه ها از تجهیزات پیشرفته دور می مانیم و این در حالی است که برای رفتن به المپیک نیاز به تجهیزاتی داریم حداقل امکان خطای آن کم باشد و تهیه ی آن حداقل برای من کار بسیار دشواری است و می دانم که خیلی از کمانداران از پس تهیه ی آن بر نمی آیند.

تیراندازی با کمان رشته گرانی است، در مسیر قهرمانی فدراسیون و یا وزارت ورزش کمکی برای کم تر شدن دغدغه خودت و سایر اعضای تیم کردند؟

باز هم می گویم تیراندازی با کمان هم ورزش خیلی گرانی است و مسیر قهرمانی بسیار سختی دارد، فدراسیون برای بازی‌های مهم و حساس مثل بازی ‌های آسیایی و کسب سهمیه المپیک در تهیه بعضی از تجهیزات مانند خرید تیر کمک کرده است اما دغدغه و نیازهای ما خیلی بیش از این حرف ها است. امیدوارم که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بودجه‌ای به فدراسیون تیراندازی با کمان اختصاص بدهند تا گوشه‌ای از کار را بگیرند و به درد ما برسند و بخشی از مشکلات مان را حل کنند.

هدف بعدی مبینا فلاح؟

هدف بعدی من خوش درخشیدن در المپیک است، واقعیتش این است که هدفم فقط حضور در المپیک نیست بلکه دوست دارم که در این میدان تا جایی که می توانم تمام تلاش خودم را برای کسب مدال انجام دهم و اگر نشد حداقل با عملکرد خیلی خوبی برگردم و از کار خودم راضی باشم و اصلا دوست ندارم از پاریس دست خالی برگردم.

یعنی از این به بعد بیشتر از تو خواهیم شنید؟

به امید خدا که از این به بعد در مورد من بیشتر خواهید شنید، الان که مسابقات پیش روی من  المپیک است ولی بعد از المپیک، رقابت های بازی‌های اسلامی، دانشجویان جهان، بازی‌های آسیایی و بعد دوباره مسابقات کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۸ را در پیش دارم و امیدوارم که مثل حالا در مسابقات پیش رو هم خبرهای خوب و خوب تری از من داشته باشید.

از قراردادهای ورزش حرفه ای در این رشته بگو، برای دختران کماندارمان قراردادهای این رشته چطور در نظر گرفته شده است؟

قراردادهای ورزشی ما خیلی قراردادهای بالایی نیست و در مقایسه با رشته‌های دیگر که اصلا قرارداد محسوب نمی شود و قاعدتا در بخش خانم ها همان رقم کمتر و پایین تر هم هست چون تعداد تیم های مان هم کمتر است. در نهایت فکر می کنم این موضوع به کیفیت لیگ هم بر می گردد چراکه کیفیت لیگ تیراندازی با کمان واقعا خوب نیست و جذب اسپانسر در این رشته واقعا مشکل است؛ امیدوارم که کمی سطح کیفی لیگ کشورمان بالاتر برود که اسپانسرها هم راحت‌تر در میدان تیراندازی با کمان پا بگذارند و ما را حمایت کنند. اگر اسپانسرهای قوی‌ را بتوانیم جذب کنیم به طور حتم می توانیم با قراردادهای بالاتری وارد لیگ شویم و حداقل یک سری از مشکلات بچه‌ها برای تامین تجهیزات حل خواهد شد.