فاطمه امینی: مسئولان استانم؟ نه بدرقه کردند نه استقبال!

گروه ورزشی تیترکوتاه – نسیم شیرازی: هدف مشخص بود، تلاش برای بهترین عملکرد در المپیک و برای «فاطمه امینی» ایران این بهترین، با ارتقای دو امتیاز رکورد تفنگ بادی 10 متر ایران به دست آمد تا او از همین حالا نگاهش به لس آنجلس باشد تا در المپیک 2028 بتواند راهی فینال و حتی مدالیست شود. گفت و گوی تیترکوتاه با دختر تفنگ دار ایران که بعد از بازگشتش به کشور صدایش خسته ولی محکم است را در ادامه خواهید خواند.

از پاریس بگو، طی مدت کوتاهی جواز المپیک را گرفتی و گرچه به فینال و مدال نرسیدی ولی رتبه تفنگ بادی ده متر ایران را دو نمره ارتقا دادی.

بعد از کسب سهمیه متمرکزتر و هدفمندتر برای بازی های المپیک تمرین می کردیم، المپیک بسیار خاص است و همین خاص بودن شرایط و جو خودش را ایجاد می کند. سطح مسابقات خیلی بالا بود چرا که بهترین ها حضور داشتند و من تمام تلاشم را برای کسب بهترین نتیجه انجام دادم و به دست آمد، همه می دانند که تیراندازی رشته حساسی است و نتیجه را دهم ها رقم می زند.

از المپیک و حس و حالش بگو، گفته بودی در دهکده المپیک نبودید، این حضور نداشتن در جو دهکده اصلی باعث آرامش یا دور شدن از هیجان مثبت مسابقات بود؟

المپیک حس و حال متفاوت تری دارد و البته که ما در دهکده اصلی المپیک به این دلیل که محل برگزاری مسابقات تیراندازی در یکی دیگر از شهرهای فرانسه بود، نبودیم و دهکده مخصوص تیراندازان را در حقیقت ایجاد کرده بودند. به نظرم هر فردی تجربه خاص خودش را از این مسابقات می تواند داشته باشد و شرایط ما این گونه و تجربه ما هم همین بود. دهکده اصلی جو متفاوت تر و شلوغ تری داشت که با ورزشکاران بیشتری سر و کار داریم و محیط به نظر جذاب تری داشت ولی شرایط ما این گونه بود. در دهکده خودمان فقط تیراندازان حضور داشتند و برای من مثل مسابقات دیگری بود که فقط برای تیراندازی انگار برگزار می شد، هیچ ورزشکار دیگری از سایر رشته ها نمی دیدیم و فکر می کنم در دهکده اصلی هیجان و جذابیت خاص خودش وجود داشت و تجربه ی متفاوت تری می شد.

از آن جایی که دهکده متفاوتی از دهکده اصلی المپیک داشتید حضور خبرنگاران و عکاسان آنجا چطور بود؟

هیچ خبرنگار و عکاسی در محل برگزاری مسابقه ما حضور نداشت تا از ما که بعد از این همه سختی و تلاش در رقابت المپیک حضور داشتیم و به این مرحله رسیدیم عکس بگیرند، چند عدد عکس هم می توانست خاطره چنین مسابقه و چنین روزی را برای ما به یادگار ثبت کند که این گونه نشد و فقط چند عکس و فیلم خودمان در تمرینات گرفتیم و من فکر می کنم که می توانستند حضور داشته باشند. درست است که ما در شهر دیگری بودیم ولی با برنامه ریزی خبرنگارهای ایرانی می توانستند حضور داشته باشند. البته این را بگویم که بعد از مسابقه آمدند و مصاحبه هم انجام دادیم ولی آن موقع دیگر مسابقات ما تمام شده بود و به همین خاطر عکس خوبی حتی برای یادگاری نداریم.

تجهیزات به روز، قبل از المپیک به دست تیراندازان رسید، زمان کافی برای هماهنگ شدن با آن را داشتی؟

تفنگ های به روز قبل از المپیک به دستمان رسید و می شود گفت زمان کافی برای هماهنگ شدن با سلاح داشتیم؛ تمام تلاش مان این بود که تنظیمات و هماهنگی لازم با تجهیزات جدید را داشته باشیم که در این رابطه مشکلی نبود و مربیان مان به خصوص خانم طالبی خیلی دقیق و تا جایی که می توانستند به هماهنگی ما با سلاح ها سرعت بخشیدند تا در بهترین شرایطی که میشد با تجهیزات وفق پیدا کنیم.

بخشی از تجهیزات را هم خودتان تهیه کردید درست است؟

بله بخش زیادی از تجهیزات مان مانند لباس و یک سری متعلقات مربوط به سلاح را خودمان تهیه کردیم که البته فدراسیون و کمیته ملی المپیک به ما قول برگشت این هزینه ها را دادند.

قبل از المپیک پرداخت شد؟

هنوز خیر پرداخت نشده ولی به قولی که داده اند امیدواریم چون ما تیراندازان هیچ درآمدی نداریم و هزینه های این رشته هم برای مان بسیار سنگین است.

مسئولان استانت حمایتی کردند؟

هیچ کاری نکردند و فقط موقع گرفتن سهمیه ام تقدیری انجام دادند و تمام. قبل از المپیک هم نه تماسی گرفتند و نه مراسم بدرقه ای برایم انجام دادند. حتی نگفتند که المپین شهر ما هستی یا ارزشی قایل باشند. استقبالی هم از من نشد، حالا برای استقبال خودم را قانع می کنم که در گروه های متفاوت برگشتیم و شاید نگرفتن مدال باعث این بی توجهی و عدم استقبال شد ولی حداقل موقع رفتن می توانستند یک تماس برای دلگرمی بگیرند.

سد راه تیراندازهای ایران برای رسیدن به فینال و کسب مدال را چه می دانی؟

این سوال خیلی فنی است و به نظرم من نباید به آن جواب بدهم ولی خب در تیراندازی خیلی چیزها مانند تجهیزات، تکنیک، بعد جسمی، روانی و ذهنی تاثیرگذار است و همه این ها کنار هم باعث فینالیست و مدالیست شدن یک ورزشکار می شود. باز هم می گویم این مساله بسیار فنی است و باید توسط کارشناسان متخصص تجزیه و تحلیل شود.

المپیک پاریس را شاید بتوان شروع مسیر ورزش حرفه ای فاطمه امینی هم دانست، المپیک لس آنجلس می‌بینیمت؟

بله تازه شروع راهم هست و تلاش هر ورزشکاری رسیدن به المپیک و بعد قهرمانی یا کسب مدال در این سطح از مسابقات هست و باید از الان برای المپیک بعدی برنامه ریزی کرد تا مسابقات مختلف را برای کسب سهمیه پشت سر بگذاریم و امیدوارم 4 سال دیگر در المپیک بعدی حضور و نتایج خوبی داشته باشیم.

درباره طراحی لباس های افتتاحیه ورزشکاران ایرانی که سر و صدای زیادی هم به پا کرد بگو.

فرم لباس مان خیلی ساده و معمولی بود، به نظرم ما ایرانی ها فرهنگ بسیار غنی و لباس سنتی زیادی در شهرهای مختلف داریم که می‌شد از آن ها الهام گرفت و لباسی زیبا برای افتتاحیه طراحی کرد، از طرفی طراحان بزرگ و مطرحی هم در کشورمان داریم که می توانستند لباس خیلی خاص برای چنین مراسم بزرگی طراحی کنند و به نظرم طبیعی است که راجع به این مسائل انتقاد و اظهار نظر شود، ولی به نظر من این ماجرا به ورزشکار هیچ ربطی ندارد چون ما اصلا در این موارد دخالتی نداریم و وقتی برای ما در نظر گرفته شده باید از آن استفاده کنیم و معتقدم باید از انتقادها و پیشنهادها در مسیر بهتر شدن استفاده کرد و نه اینکه عده ای ناراحت شوند، یا به یک سری بربخورد و یا حتی توهین کنند. این ها اصلا قشنگ نیست و وقتی همه از یک کشور هستیم باید در راستای بهتر شدن کنار هم باشیم.

حرف پایانی ات برای این گفت و گو

تشکر خیلی ویژه از مریم طالبی سرمربی تیم ملی می کنم که طی این مدت خیلی زحمت کشیدند و ما که از نزدیک با او کار می کردیم شاهد بخشی از زحمات او بودیم و خیلی از تلاش های شان را هم ما نمیدیدم و ممنونم از تیترکوتاه که حواسش به ورزشکاران هست و مردم عزیز ایران که حمایت کردند و دعاگوی ما بودند و امیدوارم بتوانیم در مسابقات و المپیک بعدی خوشحال شان کنیم.