ماجراجویی ورزشکاران در المپیک پاریس؛

ناهید درخشید، رضا دیواره را لرزاند/ کشتی گیران همچنان مشغول گرفتن مدال

شیرین مانند قصه ای که دختر تکواندو کار ایران نوشت، ناهید کیانی درخشان بود و به آن چه لایقش بود رسید، فینال المپیک هدف قابل لمسی برای او بود و دیروز روی زمین تکواندو درخشید و تاریخی ترین مدال دختران ایران در المپیک را تصاحب کرد

ناهید درخشید، رضا دیواره را لرزاند/ کشتی گیران همچنان مشغول گرفتن مدال

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: سیزدهمین روز از سی و سومین المپیک هم در روزی پرهیاهو به میزبانی پاریس به پایان رسید و ورزشکاران هم مانند علاقه مندان به ورزش با شادی و غم های دیروزشان چشمان شان را به آغوش شب سپردند تا باقی ورزشکاران امروز برای روزی که معلوم نیست چه خوابی برای شان دیده است آماده شوند. روزی که برای ایرانی ها با طلای «حسن یزدانی» روز منحصر به فردی می تواند باشد. مانند سیزدهمین روز درخشانی که به دست دختران و پسران ایران رقم خورد تا ایران با دو طلا، دو نقره و دو برنز در جایگاه بیستم المپیک پاریس قرار بگیرد. در روز سیزدهم تاریخ شکنی، رکورد زنی و کسب مدال همه با هم انجام شد تا دل مردم ایران را شاد کند. در ادامه گزارشی از آنچه تا کنون در المپیک برای کاروان ایران گذشته است را به طور خلاصه خواهید خواند.

علیپور

کاروان ورزشی ایران در پاریس

ورزشکاران ایرانی تا نیمه ی المپیک هر چه در چنته داشتند رو کردند ولی زورشان شاید به امکانات، برنامه ریزی، مدیریت و آرامش خیال رقیبان شان نرسید و نتوانستند حاصلی از تلاش شان داشته باشند. واقعیت ماجرا را شاید بتوان در جمله البته متواضعانه «سامر مکینتاش» دختر شناگر 17 ساله کانادایی بخوانیم، جایی که بعد از کسب سه مدال طلا و یک نقره گفت «کار من از چیزی که مردم کشورم فکر می‌کنند ساده‌تر است. من فقط می‌خورم و می‌خوابم و تمرین می‌کنم و خوشحالم که مردم کشورم به من افتخار می‌کنند» این جمله تلاش ها، دردها و سخت تمرین کردنش را زیر سوال نمی برد این جمله دو بعد دارد اول آن آرامشی که در حرف هایش است، یعنی او تمام دغدغه اش تمرین کردن است و نگرانی و دغدغه های ورزشکاران ایران را اصلا بلد نیست و بعد دومش البته تلنگر کوچکی هم به اندک ورزشکاران مدعی می زند که منت تمرین کردن شان را بر گردن مردمی که با شادی های شان شاد و با غم های شان غمگین می شوند نگذارند. به هر حال هر چه بود کاروان ورزشی ایران کار گرفتن مدالش را از روز یازدهم المپیک با ورود کشتی گیران و تکواندوکاران آغاز کرد ولی اولین بارها را پیش از آن هم رقم زده بود، مانند شکستن رکورد تیراندازی ایران در المپیک توسط فاطمه امینی و شرمینه چهل امینی یا اولین ورود به فینال تپانچه بادی توسط هانیه رستمیان و یا اولین صعود یک کماندار به مرحله ای بالاتر از حذفی اول تا رد شدن علی لبیب دوچرخه سوار ایرانی  از خط پایان و شکستن طلسم 16 ساله انجام می شد و یادمان نرود که او تنها یک هفته مانده به المپیک دوچرخه اش را تحویل گرفت که حالا بعد از عبور او از خط پایان صاحب همان دوچرخه هم شد، همینطور راهیابی مهدی الفتی ژیمناست جسور ایران به فینال بارقه های امید ده روز اول کاروان ورزشی ایران در المپیک بود. ولی یک سری چیزها دیگر دست ورزشکاران هم نیست، مانند تمرینی که قایقرانان ما چه در رویینگ و چه در آب های آرام با مشقت و فاصله و مکانی غیر استاندارد با تجهیزاتی که نسبت به تجهیزات روز دنیا حرفی برای گفتن ندارد انجام می دهند تا دو و میدانی کاران ما که با هزینه شخصی سعی می کنند در مسابقات مختلف شرکت کنند و یا شناگری که با دریافت قراردادی 35 تا 40 میلیون تومان از شنا نمی داند از کدام دغدغه اش بگوید.

در این میان داوری هم شانس مدال را از ما گرفت مانند شمشیربازی که شاید اگر ایران یک کرسی جنگجو در المپیک داشت این گونه جنگ روانی را به رقابت های شمشیربازی نمی آوردند و شاید ایران اولین مدالش را با شمشیر سابریست ها به دست می آورد.

یازدهین روز و اولین مدال

گرچه ساروی فرنگی کار کشورمان مدالش را با رسیدن به فینال در روز یازدهم المپیک پاریس قطعی کرد ولی این امین میرزازاده بود که اولین مدال رسمی ایران را با نشان برنز به ارمغان آورد. او در رده بندی مقابل صباح شریعتی فرنگی کار ایرانی تیم ملی آذربایجان قرار گرفت که با برتری توانست مدال برنز را از آن خود کند و در همان مسابقه تصویری هم به یادگار ثبت شد، آن هم وقتی که صباح شریعتی در همان مسابقه از دنیای کشتی خداحافظی کرد و افرادی که در دور خداحافظی او روی تشک آمدند و روی شانه بردند میرزازاده و کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی از جمله حسن رنگرز بود و این تصویر حالا حالاها از ذهن تماشاچیان پاک نخواهد شد.

دوازدهمین روز و اولین طلا

دوازدهمین روز را شاید بتوان روز دیده شدن کاروان ایران در جدول مدال ها دانست، اولین طلای کاروان و اولین مدال دختران در همین روز به دست آمد، آنجایی که محمد هادی ساروی که مدال طلای المپیک را در کارنامه خوشرنگ ورزشی اش کم داشت توانست حقش را المپیک مقتدرانه بگیرد و اولین طلای کاروان ایران را هم به مردم هدیه دهد، دختر 19 ساله تکواندو ایران هم توانست دومین مدال تاریخ دختران ایران را در المپیک بگیرد تا مبینا نعمت زاده هم نامش را به یادگار این گونه در تاریخ ورزش دختران ایران ثبت کند. مبینا بعد از کیمیا علیزاده که هم رشته ایش دومین مدال دختران ایران در المپیک را از آن خود کرد تا هر دو مدال المپیکی دختران توسط تکواندوکاران در دو دوره متفاوت با فاصله زمانی 13 سال ثبت شود.

ناهید کیمیا

پایان شیرین و تلخ برای سیزدهمین روز المپیک

شیرین مانند قصه ای که دختر تکواندو کار ایران نوشت، ناهید کیانی درخشان بود و به آن چه لایقش بود رسید، فینال المپیک هدف قابل لمسی برای او بود و دیروز روی زمین تکواندو درخشید و تاریخی ترین مدال دختران ایران در المپیک را تصاحب کرد. ناهید ایران از هیچ سیاره ای نیست، او ناهید زمین و ایران است که جنگید تا حقش از المپیک را با تاریخ سازی بگیرد.

تلخ مانند از دست رفتن مدال المپیک برای سنگ نورد کشورمان! سنگ نورد ایرانی به حق که شایسته احترامی بود که سنگ نورد نیوزلندی بعد از پیروزی مقابل او برایش گذاشت، شاید باید یک ایران به احترام تلاش و مصمم بودن رضا علیپور ایستاده دست بزنند. برای پسری که اشک هایش بند نمی آمد از رکوردی که زده بود و مدالی که با چند صدم ثانیه از کف رفته بود. او به راستی شایسته پاداشی بزرگ از سوی مسئولانی است که تا کنون او را حمایت نکردند و به گفته ی خودش در دخمه اش به تنهایی چند برابر دیگر ورزشکاران تلاش کند تا دست خالی از پاریس برنگردد ولی حیف که در جنگ نابرابر با رقیبانش به رغم درخشش، دستش از مدال خالی ماند تا حالا ببینیم آیا مسئولان به معنای واقعی در حق این ورزشکار قدرشناس خواهند بود؟ رضا علیپور شایسته استقبال و دریافت پاداشی واقعا ویژه درخور است نه فقط پاداشی برای رفع تکلیف.

تلخ مانند رویارویی دو دختر ایرانی در اولین بازی تکواندو ایران که ناهید و کیمیا را مقابل هم قرار داد، دو ایرانی یکی با پیراهن تیم ملی کشور خودش و دیگری با پیراهن کشوری دیگر ... و البته شیرین مانند تماشای هر دو دختر ایران روی سکوی المپیک.

کشتی

خوش شانسی که دوام نداشت

کاروان ورزشی ایران در رشته کشتی با خوش شانسی اضافه شدن یک کشتی گیر دیگر ایران به المپیک روبرو شد ولی این خوشحالی غیرمنتظره خیلی دوام نداشت. کشتی‌گیر صربستانی دچار مصدومیت شد و سهمیه وزن 57 کیلوگرم کشتی آزاد به ایران رسیده، ابتدا قرار بود میلاد والی زاده به پاریس برود ولی نام علیرضا سرلک جایگزین شد و او گرچه بالاخره راهی المپیک شد ولی به وزن کشی نرسید و سورپرایز بزرگ برای کشتی ایران ناتمام ماند. البته که شنیده می شد این اتفاق به خاطر روی وزن نبودن سرلک اتفاق افتاد ولی منابع رسمی این شنیده را تکذیب و اعلام کردند به دلیل دیر رسیدن او از وزن کشی جا مانده است.

نقره کشتی

یادآوری المپیک 2024

کاروان ورزشی ایران با ۱۳ رشته ورزشی و در رشته های کشتی آزاد و فرنگی، تیراندازی، وزنه برداری، تکواندو، شمشیربازی، قایقرانی، ژیمناستیک، تنیس روی میز، دوچرخه سواری، تیراندازی با کمان، سنگ‌نوردی، شنا و دوومیدانی در المپیک پاریس حضور پیدا کرد که تعداد رشته های ورزشی ایران در پاریس از ۳ دوره اخیر المپیک کمتر بود و از ۴۰ ورزشکار ایرانی در پاریس،  ۲۹ سهمیه مردان و ۱۱ سهمیه را زنان تشکیل دادند که باز هم تعداد سهمیه های ایران نسبت به ادوار گذشته افت محسوسی داشته و از ۴ دوره اخیر کمتر بوده است و یادمان نرود که سه سهمیه زن ایران در این المپیک را قایقرانان به دست آوردند.

نسیم شیرازی
دیگران می‌خوانند
اینستاگرام تیتر کوتاه

نظر شما

اخبار
اخبار
پیشنهاد سردبیر