انتخاب ورزشکار به عنوان مدل اشتباه بود/ دنیا مالی، وزیری مسلط به مدیریت ورزش

گروه ورزشی تیترکوتاه – تیم رویینگ ایران قبل و حین رفتن به رقابت های المپیک حس و حال متفاوتی را تجربه کرد. دختران قایقران تیم ملی ایران با کسب سه سهمیه توانستند در دو رقمی شدن آمار اعزامی دختران ایران به المپیک تاثیر قابل توجهی داشته باشند و از این لحاظ مورد توجه زیادی قرار گرفتند و از سوی دیگر اتفاق های رخ داده شده در فضای مجازی در حین این رقابت ها دو تجربه ی متفاوت را برای تیم قایقرانی ایران به جا گذاشت. تجربه ای که سرمربی تیم ملی رویینگ ایران معتقد است گرچه خودش را درگیر نکرده ولی برای خروج ورزشکاران از حواشی آن تلاش زیادی گذاشته اند. صحبت از افشین فرزام است، مربی که بعد از المپیک ترجیح داد مصاحبه نکند و وقت را برای برنامه ریزی المپیک لس آنجلس از دست ندهد. او که حالا از المپیک غافلگیر کننده پاریس گذشته است از روزهای پاریس و بعد از آن با خبرنگار تیترکوتاه صحبت کرد که ماحصل این گفت و گو را در ادامه خواهید خواند.

المپیک پرماجرایی را پشت سر گذاشتید، آیا توانستید چالش های روانی پاریس را پشت سر بگذارید؟

با توجه به این که خودم بیشتر تمرکزم روی کارمان بود حواشی که به وجود آمد خیلی کم تر روی خودم تاثیر گذاشته بود ولی قطعا خواسته یا ناخواسته بچه ها را درگیر کرده بود و فقط تلاش این بود که بتوانیم بچه ها را از حاشیه خارج کنیم تا آن ها بتوانند تمرکز لازم را داشته باشند وگرنه خودم خیلی درگیر قضایا نبودم.

مدتی از مسابقات گذشته است، در سه جمله المپیک ۲۰۲۴ را توصیف کنید.

برنامه ریزی، تلاش، ممارست و تمرکز می تواند باعث رشد و ترقی در هر چیزی باشد و ورزش هم از این قاعده مستثنی نیست، به قول معروف هر چقدر پول بدهی می توانی آش بخوری و به این بر می گردد که در تمام موارد چطور حرکت کنیم حالا از سرمایه گذاری، تدارکات، برنامه ریزی، تمرکز گرفته تا جدیت در کار و همه ی این ها باعث می شود تا نتیجه دلخواه را بگیریم. برای ما نتیجه دلخواه در المپیک این خواهد بود که بتوانیم از خودمان نسبت به داشته های مان راضی باشیم و ببینیم با توجه به همان داشته چه خروجی خواهیم داشت که خوشایند باشد.

از رقابت قایقرانان تان بگویید، با آن چیزی که مورد نظرتان بود فاصله داشت؟

آن چیزی که در واقع رکوردهای خودمان بود در نهایت شاید یکی دو ثانیه با چیزی که مد نظرم بود فاصله داشتیم اما آن آمادگی که کشورهای دیگر داشتند قابل مقایسه با المپیک قبلی نبود. یعنی کشورهای دیگر توانسته بودند یک سری معادلات را نه فقط برای ما بلکه برای خیلی از تیم های دیگر به هم بزنند، به عنوان مثال مدال طلا المپیک توکیو که در بخش مردان در دست یونان بود امسال همان ورزشکار ششم شد و یا مدال نقره بانوان که در دست ورزشکار روسیه بود که الان برای ازبسکتان پارو می زد به فینال B رفت و خیلی موارد دیگر که نشان دهنده تفاوت آشکار این المپیک نسبت به توکیو بود و یک سری تیم ها با قابلیت و آمادگی خیلی متفاوتی ظاهر شدند و این برای نه تنها من بلکه برای خیلی از مربیان کشورهای دیگر حتی کشورهای صاحب نام می توانست شرایط متفاوتی را رقم بزند.

از عملکرد فاطمه مجلل بگویید، با وجود اینکه به او برای کمبود امکانات حق داده شد ولی به خاطر استوری اش، مقایسه ای هم بین او و نازنین ملایی انجام شد.

فاطمه مجلل یک سال است که با من کار می کند و برای این مدت رکوردش را چیزی حدود ۲۴ ثانیه پایین آورده است و این یعنی یک پیشرفت بسیار عالی و رکوردی که در نهایت در فینال D ثبت کرد ۷ ثانیه و ۴۶ بود که رکورد خیلی خوبی برای ورزشکار حدود ۲۲ ساله است که فقط یک سال است با من تمرین می کند. به هر حال ورزشکاران به خصوص در مواجهه به فضای مجازی باید کمتر احساسی برخورد کنند چرا که فضای مجازی دو روی یک سکه است و گاهی می تواند بسیار آسیب پذیر برای شان باشد و خب شرایطی ایجاد شده بود که فرقی نداشت چه استوری گذاشته شود و هر استوری که گذاشته می شد مورد نقد قرار می گرفت. به بچه ها گوش زد شده بود که حواس شان باشد ولی خب جوان و کم تجربه هستند و امیدوارم این مسائل تجربه خوبی برای آینده شان باشد که دیگر تکرار نکنند و بیشتر حرفه ای به قضایا نگاه کنند. در خصوص بحث مقایسه هم من فکر می کنم هر فردی آزاد هست به هر صورتی که بخواهد مقایسه و یا اظهار نظر کند اما هر فردی از زاویه دید خودش به قضایا نگاه می کند و باید ببینیم که واقعیت چه هست و از زاویه درستی به قضایا نگاه کرد. ورزشکاری که ۱۰ تا ۱۲ سال سابقه تمرین دارد و من ده سال با او تمرین کردم قطعا سال به سال ساخته و پرداخته شده، ارتقا پیدا کرده و هیچ وقت به عقب بر نگشته است و امیدوارم برای فاطمه مجلل هم همین اتفاق بیفتد و سال به سال پیشرفت کند. اگر این افتاق بیفتد فکر می کنم آینده خیلی متفاوتی برای فاطمه مجلل و بچه هایی که در تیم قرار گرفتند و بچه های جوان تری که تازه به جمع تیم ما پیوستند می تواند اتفاق متفاوت و خوبی رقم بخورد و البته که بستگی به میزان تحمل شان و نگاه حرفه ای شان دارد یا به قول معروف باید دید ظرف شان کی پر می شود.

از عملکرد مهسا جاور و زینب نوروزی بگویید، انگار آن دو قایقران هم نتوانستند بهترین عملکردشان را در المپیک ثبت کنند.

در قایق دو نفره ما برای اولین بار توانستیم سهمیه بگیریم و این خودش یک موفقیت است و آن قدر گرفتن این سهمیه سخت بود که در تمام ادوار دست ما از این سهمیه کوتاه بود. برنامه ریزی ما این بود که با توجه به این که در مسابقات سهمیه سه ثانیه با ژاپن فاصله داشتیم در این یکی دو ماه باقی مانده بتوانیم این فاصله را جبران کنیم و به ژاپن برسیم که این اتفاق هم افتاد و ما یک بار در این مسابقه ژاپن را گرفتیم و در فینال هم ۳۰ صدم ثانیه با ژاپن فاصله داشتیم آن هم ژاپنی که همیشه در این ماده سهمیه گرفته و تجربه ی خیلی بیشتری در این بخش در المپیک داشته است و حتما کیفییت کار و امکانات شان از ما بالاتر است ولی ما در این دو ماه تا المپیک از روز کسب سهمیه توانستیم بهتر از ژاپن کار کنیم و خودمان را نزدیک کردیم. این که چطور دیده شود به نظرم باید فنی تر به این موضوع نگاه شود. پیش بینی ما این بود که ژاپن مانند ادوار گذشته و مانند المپیک توکیو بتواند به فینال B برسد و ما اگر خودمان را به ژاپن بچسبانیم و از نظر فنی به ژاپن برسیم بتوانیم با آن ها به فینال B برویم اما همانطور که گفتم شرایط  تیم های دیگر بسیار متفاوت بود و نه ما و نه ژاپنی ها نتوانستیم به فینال مورد نظرمان صعود کنیم.

چرا حاشیه های تیم اعزامی رویینگ این قدر زیاد شد، انتقاد زیادی به حضور مستمر بچه ها در فضای مجازی هم بود و این در حالی بود که شما از فضای مجازی دور هستید و تمرکز شما روی مسابقه بیشتر از ورزشکاران تان به نظر می رسید.

اگر ورزشکار حرفه ای باشد باید بتواند و بداند که از این فضا قبل از مسابقات دور شود و تمرکز کند و یک بخشی به این برمی گردد که خود ورزشکار به دنبال چه باشد اما اگر بخواهیم به این ماجرا ریشه ای نگاه کنیم به نظر من این که از ورزشکاران ما بیایند و برای مدل لباس کاروان انتخاب کنند این کار اشتباهی بوده است. باید از بیرون فضا و ورزشکاران کاروان مدل را انتخاب می کردند تا این حواشی هم به وجود نیاید و امیدوارم تجربه ای برای همه و کمیته ملی المپیک شده باشد چون نه من و نه فدراسیون ما از این بابت هیچ اطلاعی نداشتیم که این عکس ها گرفته شده و این اتفاق افتاد.

صحبت راجع به بودن و نبودن نازنین ملایی، دلخوری و ناراحتی او زیاد است، نظر شما در این باره این ماجرا چیست و آیا دوباره با نازنین کار می کنید؟

تیم ملی از نامش معلوم است، تیم ملی جایی است که ورزشکاران کشور طبق قوانین و روالی که وجود دارد در آن حضور پیدا کنند و از شرایطش بهره مند شوند. اگر احساس می کنند که می خواهند آن جا برای کشور خودشان مثمر ثمر واقع شوند حضور پیدا کرده و تلاش شان را بکنند. فکر نمی کنم نظرات و تمایلات شخصی هیچ فردی از من مربی گرفته تا بقیه بتواند در این موضوع دخیل باشد و هر ورزشکاری که شرایطش را داشته باشد و خودش را در خط و ریلی که باید باشد مانند تمام رشته ها و تمام تیم های ملی نه تنها در ایران بلکه خارج از این ایران قرار دهد قطعا جایش در تیم ملی هست و می تواند حضور داشته باشد.

برنامه شما برای المپیک لس آنجلس چگونه است؟

برنامه های خیلی خوبی را با هماهنگی فدراسیون و ریاست فدراسیون از همان المپیک شروع کردیم. از لحاظ فنی، اردوهای مشترک و تجهیزات و امکانات برنامه ریزی کردیم که امیدوارم اجرایی شود و در نهایت برای رشته رویینگ مثمر ثمر باشد و این که چه من باشم و چه نباشم امیدوارم این برنامه ها در نهایت خوب جلو رود.

گفته بودید بهمن نصیری اردیبهشت ماه به ایران بر می گردد، از این ورزشکار چه خبر؟

بهمن نصیری الان ایران حضور دارد و با هم دیدار هم داشتیم که امیدوارم یک سری خواسته هایی که از استان خودش و شرایطی که می خواهد در شهر خودش داشته باشد بهره مند شود که بتواند به تیم ملی برگردد.

المپیک توکیو اختلاف امکانات تیم ها را به طور فاجعه بازی به رخ کشیده بود، این اختلاف امکانات در المپیک پاریس هم مشهود بود؟

بخشی از مواردی که کشورهای توسعه یافته برای گرفتن نتیجه بهره مند هستند داشتن تجهیزات و امکانات، زیرساخت ها، جامعه آماری، تعداد کلوپ ها و ورزشکاران درگیر در رشته مورد نظرشان است که تمام این موارد دست به دست هم می دهد تا کشورهایی که صاحب نام هستند و بیشتر از صد سال در این رشته قدمت دارند نسبت به ما که از سال ۱۳۸۵ این رشته را شروع کردیم شرایط متفاوتی داشته باشند. فکر نمی کنم ما با شرایط موجود از نظر امکانات و سیستمی که در کشورهای دیگر است بتوانیم حالا حالاها برابری کنیم اما باید سعی کنیم حداقل شرایطی را فراهم کنیم تا یک سری استعدادهای خیلی خوب در کشور شناسایی شود و یک سری پایگاه ها با یک چشم انداز مشخص به کار گرفته شده و حفظ شوند تا حداقل به صورت گلخانه ای بتوانیم از وجود استعدادهای کشورمان در این رشته بهره مند شویم. حتما در کشورهای دیگر وقتی می توانند از بین چندین هزار نفر ورزشکار انتخاب کنند تا ما که نهایتا از میان بیست نفر باید انتخاب کنیم شرایط خیلی متفاوت است.

با توجه به شناختی که از وزیر جدید ورزش دارید نظر شما درباره روی کار آمدن احمد دنیامالی چیست؟

با آقای دنیا مالی سال ها از نزدیک کار کردم و می توانم بگویم شروع و حضور من در رشته رویینگ در سمت مربی تیم ملی با نظر و اعتماد او شروع شده است و به طور حتم او از لحاظ مدیریتی در بحث ورزش مسلط هستند و فکر می کنم بسیار توانمند هستند. امیدوارم برنامه های شان را بتوانند به خوبی پیش ببرند و دست و بال شان برای این که کارهای شان را پیش ببرند باز باشد. به طور حتم می تواند منشا خیر برای بحث کلان ورزش ما باشد و آرزوی موفقیت برای او داریم و خیلی تبریک می گویم.

ناگفته ای از المپیک پاریس و حرف های پایانی شما برای این گفت و گو

در این سال ها به گونه ای کار کردیم که انتظارها از رشته رویینگ بالا هست، این امری طبیعی است و ما باید تمام تلاش مان را بکنیم تا آن جا که می توانیم انتظارات را برآورده و نظرات کارشناسان، رسانه ها و مردم را جلب کنیم. ما باید به توقع و انتظاری که وجود دارد احترام بگذاریم و تمام تلاش و وجودمان را برای نزدیک شده به توقعاتی که به وجود آوردیم به اجرا بگذاریم.