گفت و گو اختصاصی تیتر کوتاه با پدیده پینگ پنگ ایران:
بنیامین فرجی: حضور در المپیک جوانان را می خواهم / حالا نه؛ ولی باید به لژیونر شدن فکر کنم
برادران عالمیان به من لطف زیادی داشتند و همیشه من را راهنمایی و کمک کردند، آن ها الگوی من بودند و هستند و همیشه به آن ها افتخار می کنم، البته فقط من نیستم بلکه تمام کشور به این دو برادر افتخار می کنند
گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: پدیده تنیس روی میز ایران که در رقابت های جهانی سوئد توانست بیش از همیشه چشم پینگ پنگ بازان دنیا را به خودش خیره کند و مورد تمجید رسانه های بسیاری حتی در کشور میزبان مسابقات هم قرار بگیرد به خاطر خوشحالی مادر، حمایت های پدر و تلاش پرتکرار خودش در کنار راهنمایی های مربیان جنگید تا دست خالی از آخرین رقابت رده سنی نوجوانان بیرون نیاید. او که انگار رده سنی های قهرمانی را جهشی طی می کند کودک بود که به تیم ملی نوجوانان و لیگ کشوری پیوست و حالا با تجربه ای به قدمت سال های کودکی تا نوجوانی اش از رقابت های پی در پی با بزرگان پینگ پنگ راهی جوانی شد تا زندگی حرفه ای خود را در این رده سنی جانانه شروع کند. صحبت از «بنیامین فرجی»، متولد ۳۰ آذر ۱۳۸۸ است که همین چند روز دیگر شمع تولدش را فوت خواهد کرد تا به دنیای جدیدی که با دستان خود برای خود ساخته است سلام کند. او گرچه یک پدیده و نخبه ورزشی محسوب می شود ولی تمرین، ممارست، تمرکز کامل روی مسابقات و قدرت خواستن او حالا از وی بنیامین را ساخته است. بنیامینی که تسلیم شدن را بلد نیست و تا آخرین ضربه به توپ پینگ پنگ برای مدال می جنگد.
بعد از درخشش در مسابقات آسیایی بزرگسالان حالا در مسابقات جهانی تاریخ سازی کردی و اولین برنز جهان را گرفتی، از مسیر رسیدن به این تاریخ سازی بگو.
واقعیت این است که از درخشش خود در مسابقات آسیایی انگیزه خیلی بالایی برای ادامه دادن گرفتم و تمریناتم را جدی تر ادامه دادم و توانستم در مسابقات جهانی نفر اول نوجوانان و جوانان سوئد را شکست بدهم، بازیکن نوجوانان ژاپن و چین تایپه را هم شکست دادم تا به نیمه نهایی راه پیدا کردم و می توانم بگویم انگیزه ای که داشتم و تلاش همیشگی ام توشه ی راهم بود.
آخرین تجربه مسابقه با تیم ملی نوجوانان را پشت سر گذاشتی، خاطره ای از این رده سنی بگو.
همه اش خاطره است، سفرهای خیلی خوبی را رفتیم ولی مقام هایی که میآوردیم به من واقعا می چسبید، یک سال سوم آسیا شدیم، یک سال هم دوم و حالا خودم در انفرادی هم مقام آوردم و می توانم بگویم این سه خاطره و مدال را همیشه همراه خود خواهم داشت.
برنامه ات برای دور جدید زندگی حرفه ایت و حضور در تیم جوانان چه هست؟
صد در صد برنامه های جدیدی دارم، تمریناتم را جدی تر از همیشه دنبال می کنم گرچه همیشه با تمام وجودم تلاش و تمرین کرده ام ولی باید بازی خودم را تقویت کنم و هر رو پیشرفت کنم. من باید کانتندرهای زیادی را تجربه کنم و بتوانم در بازی های آسیایی ازبکستان هم به امید خدا خوب ظاهر شوم و برای المپیک جوانان بتوانم سهمیه بگیرم چون در رده سنی جوانان کار صد در صد سخت تر است. به هر حال امیدوارم با کمک خدا بتوانیم این سهمیه ها و این مقام ها را هم به دست بیاوریم.
برادران عالمیان الگوی ورزشی ات بودند، واکنشی از این دو قهرمان ایران بعد از کسب مدال برنز گرفتی؟
برادران عالمیان به من لطف زیادی داشتند و همیشه من را راهنمایی و کمک کردند، آن ها الگوی من بودند و هستند و همیشه به آن ها افتخار می کنم و البته فقط من نیستم بلکه تمام کشور به این دو برادر افتخار می کنند.
پیامی که بیشتر از همه خوشحالت کرد.
پیام مادرم بود، مامان من قبل از بازی نیمه نهایی به من گفت این بازی را فقط به خاطر من بجنگ و ببر و حقیقتا با تمام وجود به خاطر مادرم جنگیدم و این مدال و این مقامم را به مادر عزیزم تقدیم می کنم.
سال ها است که در لیگ برتر هم توپ میزنی، قراردادهای این رشته توانسته بخشی از هزینه های ورزش حرفه ایت را پوشش بدهد؟
واقعیت این است که من اطلاعات چندانی در مورد قراردادهایم ندارم و نمی دانم، جزئیات آن ها را پدرم می داند و در جریان نیستم.
برای ادامه درخشش در پینگ پنگ به چه چیزهایی نیاز داری؟
صد در صد به کانتندر های زیادی باید اعزام بشوم. می دانم که فدراسیون یک برنامه چهار ساله برای ما یعنی تیم ملی و من تدارک دیده است تا این مسابقات را شرکت کنیم و به امید خدا با حضور خوشرنگ در رقابت های پیش رو با قدرت بتوانیم جایگاه مان در رنکینگ را تقویت کنیم.
خواسته ات از مسئولان؟
من از مسئولان هیچ خواسته ای ندارم چرا که همه چیز عالی است و به امید خدا به همین شکل پیش برود خیلی خوب است.
قول پاداشی گرفتی؟
آقای دکتر خلیلی نیا پاداشی بعد از کسب مدال پرداخت کردند و قرار است فدراسیون تنیس روی میز ایران هم پاداشی را برای من تدارک ببینند. پاداش در همین حد بود و خیلی هم برای این پاداش ممنونم.
به لژیونر شدن فکر میکنی؟
نه واقعیت این است که خیلی به این موضوع فکر نمیکنم، اما خب صد در صد به زودی باید به آن هم بپردازم چون به لیگ های خارجی برای تقویت و به روز نگه داشتن خود نیاز دارم و این داستان باید دوباره جریان پیدا بکند.
حرف پایانی بنیامین برای این گفت و گو
از همه افرادی که من را در این راه کمک و حمایت کردند به خصوص خانواده عزیزم که همیشه پشت و پناه من بودند بسیار ممنونم و همیشه قدردان زحمت های شان هستم.
نظر شما