«مینو مداح» : حرف مان را در میدان زدیم

گروه ورزش تیترکوتاه – «مینو مداح» سرمربی شناخته شده ی تکواندو ایران، حالا نامش را با درخشش در المپیک پاریس به یادگار ثبت کرده است تا تاریخ تکواندو او را همیشه با تاریخ سازی به یاد آورد. سرمربی کاربلد تیم تکواندو دختران ایران در پاریس همراه «مهروز ساعی» مربی تیم ملی تکواندو ایران شگفتی ساز شدند و حالا هر دو دختر تکواندوکار را با دست پر به ایران بر می گردانند. در این رقابت ها کارت هایی با اطمینانی که به این راحتی به دست نمی آید کشیده شد که حاصل همدلی، هماهنگی، هوش، دقت و مطمئن بودن از سال ها تمرین امن مربی و ورزشکار کنار هم بود و «مینو مداح» به خوبی از آن استفاده کرد تا امروز سربلند از شیاپچانگ کاخ «گرند پله» شهر پاریس به ایران بازگردند. صدای «مینو مداح» هنوز هم قوی، خستگی ناپذیر و خوشحال از مدال های کسب شده به گوش می رسد، او که مرزهای موفقیت دختران تکواندوکار را در پاریس جا به جا کرد در گفت و گو با تیترکوتاه از مدال دخترانش گفت که در ادامه خواهید خواند.

دست پر و با سر بالا از پاریس برمی گردید، احساس شما قبل از آمدن به پاریس و حالا که با فکر آرام تر شب پاریس را پشت سر می گذارید چیست؟

وقتی با خدای بزرگم حرف می زدم درخواست کردم پاداش صبرم را بعد از دست دادن سه المپیک اینجا بدهد و واقعا با دلی آرام آمدم. نمی توانستم پیشبینی کنم ولی می دانستم ورزشکاران پتانسیل فینالیست شدن را دارند و ما به آن ها ایمان داریم، حالا خداراشکر می کنم و این خوشحالی را با تمام مردم ایران زمین شریک هستیم که تک تک لحظه ها حس شان کردیم و انرژی شان به ما انرژی مضاعف داد.

هوش، تمرکز و مصمم بودن چهره شما در این المپیک خیلی به چشم آمد، این اطمینان از کجا می آمد؟

این محبت شما و محبت مردم به من بود. پیام هایی که از مردم گرفتم روحیه من را دوچندان کرد و باید بگویم که تمام تلاشم را کنار زمین انجام می دادم تا با تمرکز و آرامش به بازیکنانم اعتماد بیشتری بدهم و بازیکنم بداند که به او ایمان دارم و ایمانی که به او دارم یعنی می تواند کاری کند کارستان. خداراشکر می کنم که اگر به عنوان تماشاگر این حس را دارید که توانسته ام این حس را به بازیکنم منتقل کنم و نماینده مردم و ورزشکارمان بودم، برای عزتی که به من داده شد خداراشکر می کنم.

چقدر آنالیزهای تان در مواجهه با حریفان درست از آب درآمد؟

همان طور که ما آنالیز کرده بودیم حریفان مان هم ما را آنالیز کرده بودند و یک جاهایی ما امتیاز از دست می دادیم و دوباره به دستش می آوردیم ولی خداراشکر هوش و ذکاوت خود بازیکنان منهای تمرکزی که روی بچه ها داشتیم باعث اتفاقات زیبایی شد، هماهنگی بین کوچ و بازیکنان باعث شد تا تمام آنالیزها و برنامه هایی که داشتیم در زمان مسابقه رسمیت پیدا کند و اتفاقات بهتری را رقم بزنیم.

از برنز مبینا بگویید، چه برنامه ریزی هایی برای این مدال شده بود؟

مبینا اتفاق خوبی بود که روز اول افتاد و به نوعی چراغ اول روشن شد، فکر می کنم همه ی تیم انرژی خوبی گرفتند و باعث افتخارمان بود که در وزن 49 توانستیم با توجه به شرایط سختی که وجود داشت با مجموعه زحمت کش فدراسیون به نوعی برنامه ریزی کنیم تا در سمت مناسبی از جدول قرار بگیرد و خداراشکر موفق به پشت سر گذاشتن حریفانش شد و اولین مدال را دشت کرد.

در این رقابت ها همدلی مجموعه تکواندو خیلی به چشم می آمد، این همدلی که بین خانم ها و آقایان دیده می شد چقدر حقیقی بود؟

واقعا هردو تیم برای هم بهترین را می خواستیم، می خواستیم که یکدیگر را روی سکو ببینیم و موفقیت همدیگر را با هم جشن بگیریم. روزهای اول و دوم وقتی فقط دختران بازی داشتند، تیم پسران همراه کادرشان همراهی مان کردند و روزهای سوم و چهارم هم که پسران مان بازی داشتند ما تمام وقت در سالن بودیم و خداراشکر که این همدلی کمک هرچقدر کوچکی به بچه های مان کرد و من فکر می کنم این همدلی بسیار دلی انجام شد.

همه می دانیم که هم شما و هم ناهید برای این المپیک چه چیزهایی را گذراندید ولی در نهایت به بهترین نحو خودش به پایان رسید.

هم او و هم من روزهای سختی را در شرایط خاص خودمان گذرانده بودیم، اما به راحتی مدیریت شد و ما برای دل هایی که منتظر موفقیت مان بودند روسفید شدیم.

در بازی فینال ناهید، با وجود روحیه عالی اش خسته مبارزه کرد، حریف ناهید خیلی قدرتمندتر بود یا عطش رسیدن به طلا کمتر شده بود؟

حریف فینال کره ای را ما در گرند پری رم برده بودیم و ناهید خیلی خوب از پس او برآمده بود. او هم بسیار بازیکن باتجربه، قوی و خوبی هست ولی اینجا با توجه به اینکه ناهید کیانی در مسابقات جهانی وزن 53 بازی می کند و در المپیک در وزن 57 مبارزه کرد، از حریفان خودش از لحاظ قد و وزن در شرایط کمتری قرار دارد ولی دیدیم که چقدر زنانه و با غیرت جنگید ولی او در بازی های قبل دچار کوفتگی های شدیدی شده بود، فاصله زمانی تا فینال هم باعث بیشتر شدن دردها شده بود وگرنه «ناهید» انگیزه بسیار بالایی داشت و تشنه مدال طلا بود ولی شرایط بدنی اش اجازه نداد ضمن این که حریفش هم حریف بسیار خوبی بود.

قرار بود پاداش ها بلافاصله واریز شود، انجام شد؟

بخدا آنقدر تمرکزم روی بازی ها بود واقعا در مورد پرداخت پاداش اطلاعی ندارم و پیگیر پرداخت شدن و نشدن آن نشدیم.

خواسته شما از مسئولان به عنوان سکان دار تیمی که جور کاروان ورزشی ایران را می شود گفت در پاریس کشید، چیست؟

باز هم خداراشکر می کنم که اول این تیم باعث شادی و سربلندی ایران شد و دوم فکر می کنم خواسته زیادی نباشد که در خور ورزشکاران و تیم تقدیر انجام شود و امیدوارم قدر تمام زحمات کادر فنی، مسئولان فدراسیون و ورزشکاران دیده شود.

ناگفته ها و آخرین حرف ها برای این گفت و گو از المپیک پاریس

حرف های مان را در میدان زدیم، البته که دل مان می خواست مدال بچه ها خوشرنگ تر شود ولی برای اتفاقی که افتاد بسیار خوشحالیم و جا دارد که من اینجا از همسر عزیزم آقای رسول فصیحی که همواره در تمام لحظات کنارم صبوری و کمک کرده است و همینطور از دختران نازنینم برای همراهی، همدلی شان تشکر ویژه داشته باشم.