داروی تاثیرگذار برآبله میمون

مطالعه جدید که در مجله "بیماری های عفونی لنست" به چاپ رسیده به بررسی هفت بیمار پرداخته است که در بازه سال های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ تحت درمان برای این ویروس قرار داشتند.

بر اساس این مطالعه، آبله میمون در گلو و نمونه خون این بیماران وجود داشت. پنج نفر از بیماران بررسی شده به دلیل طولانی شدن بازه مثبت بودن جواب آزمایش پی سی آر، بیش از سه هفته (تا ۳۹ روز) در قرنطینه بودند.

دیوید پورتر از نویسندگان این گزارش گفت: موارد تحت بررسی ما، بر اثر تماس بسیار نزدیک بین کودکان و والدین بوده که در خانه مبتلا شده بودند و با هم تماس مستقیم داشتند، نه تماس در حد ضروری و با فاصله. در حال حاضر، هیچ داروی مجوزداری برای درمان آبله میمونی در انسان وجود ندارد و تنها دارو های موجود که در این مطالعه مشخص شدند، "برین سیدوفوویر" (Brincidofovir) و "تکوویریمات " (Tecovirimat) هستند که در ایالات متحده برای درمان آبله در صورت بروز حمله بیوتروریستی مجوز دارند.

سه تن از بیماران بررسی شده داروی ضدویروس برین سیدوفوویر مصرف کردند که اثرگذار نبود و یک بیمار دو هفته تحت درمان با تکوویریمات قرار گرفت که دوره ابتلای او کوتاه تر و از علائمش کاسته شد.

به نوشته روزنامه ایندیپندنت، با این حال متخصصان میگویند که در مطالعه آن ها، فقط یک نمونه کوچک بررسی شده و در مورد این دارو های ضدویروسی تحقیقات بیشتری نیاز است.

گزارش ها حاکیست در خارج از ۱۱ کشور آفریقایی که این بیماری در آن ها بومی است، اکثر موارد تاییدشده در سه کشور اروپایی شامل انگلیس، اسپانیا و پرتغال بوده اند و بنابر آخرین داده ها، ابتلای ۲۱۹ مورد به آبله میمونی در سراسر جهان تایید شده است.