فعلا خبری از آزاد شدن قیمت لاستیک نیست / تولید لاستیک در وضعیت بحرانی

تنظیم بازار لاستیک خودرو توسط دولت، یکی از مسائل مهم در صنعت خودروسازی است. با توجه به اهمیت لاستیک برای عملکرد، ایمنی و صرفه جویی در سوخت خودرو، تنظیم بازار لاستیک می تواند تأثیر قابل توجهی بر روی اقتصاد، تولید و بهره وری داشته باشد. دولت می تواند با ایجاد قوانین و مقررات کنترلی برای واردات و تولید لاستیک، نرخ قیمت ها را کنترل کند و تضمین کند که مصرف کنندگان از محصولات با کیفیت و قیمت مناسب بهره ببرند. همچنین، تنظیم بازار لاستیک، می تواند به تناسب اندازه لاستیک با خودروها کمک کند و در نتیجه به بهره وری سوخت و افزایش ایمنی رانندگان کمک کند. به طور کلی، تنظیم بازار لاستیک به عنوان یک استراتژی دقیق و خوب، می تواند در تأمین نیازهای خودروسازان، مصرف کنندگان و اقتصاد کشور مؤثر باشد.

هفته گذشته بود که خبری مبنی بر اینکه «آزادسازی نرخ تایر سواری اجرایی شد» منتشر و اعلام شد که «بر اساس آنچه که قرار بود از اوایل دی ماه نرخ‌گذاری تایر سواری آزاد و توسط خود شرکت‌های تولیدکننده انجام شود، این اتفاق، زودتر اجرایی شده و کارخانه‌های تایرسازی از این‌ به بعد می‌توانند بر اساس قیمت تمام شده محصولات خود، نسبت به افزایش قیمت محصولات  اقدام کنند.

همچنین عنوان شد که «در اولین اقدام پس از آزاد سازی نرخ تایر سواری، قیمت تایرهای سایز ۱۴ به میزان هشت درصد قیمت تایرهای سایز ۱۵ به میزان پنج درصد توسط کارخانه‌ها افزایش یافته است؛ بنابراین شرکت‌هایی که فروش آنلاین دارند، با نرخ‌های جدید فروش به مصرف‌کننده را از آغاز کرده‌اند.»

هنوز نرخ تایر آزاد نشده است

در این رابطه، مصطفی تنها- سخنگوی انجمن صنفی صنعت تایر ایران- موضوع آزاد شدن نرخ تایر، پیش از وعده را رد و اظهار کرد: آزاد شدن نرخ‌گذاری تایر، وعده وزیر صمت بوده و هنوز هم محقق نشده است؛ اما با توجه به روندِ تورمی کنونی، تثبیت نرخ یک کالا آن هم در حالی که کل زنجیره ارزش آن متناسب رشد تورم قیمت گذاری می‌شود، اجحاف در حق تولید کننده تایر است.

وی تاکید کرد: در حقیقت باتوجه به اینکه تغییرات قیمت بر اساس مدارک و مستندات به صورت پلکانی به تصویب مراجع قیمت‌گذار می‌رسد، در فاصله دو پلکان، تولیدکننده تایر مجبور می‌شود تا تفاوت هزینه‌های تورمی را از محل سود خود پرداخت کند؛ این اجحاف در حق تولیدکنندگان تایر انگیزه‌ برای سرمایه‌گذاری‌های جدید و افزایش تولید می‌کاهد؛ از سوی دیگر این موضوع، رقابت از طریق ارتقای کیفیت محصولات برای برندسازی و ارتقای سود از طریق نوآوری را نیز بی معنی می‌کند.