آیا واقعا ۲۰۰ هزار شغل در پایتخت داریم؟
رئیس گروه اقتصادی دفتر رهبری درباره ۲۰۰هزار فرصت شغلی در تهران گفته است: «شغل هست ولی شاغل نیست».
روزنامه هم میهن نوشت: شنیدن این جمله خبری در لحظه نخست خوشحال‌کننده است اما با کمی تأمل و دیدن اطرافیان بیکارمان مردد می‌شویم که آیا این آمار می‌تواند کذب باشد یا نه؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد آمار ارائه‌شده توسط رئیس گروه اقتصادی دفتر رهبری مبنی بر حضور ۲۰۰هزار فرصت شغلی و نبود شاغل توسط کمیسیون اقتصادی مجمع تشخیص مصلحت نظام تهیه شده است و حتی یک منبع آگاه اعلام کرد:«این آمار مورد تایید دولت نیست.»
اگرچه برخی از کارشناسان حوزه کار بر صحت آن تاکید دارند زیرا فرصت‌های شغلی اعلام‌شده در مورد مشاغل ساده و بدون تخصص است.
در این باره لازم است به یک آمار مهم توجه کرد. طبق گزارش مرکز آمار از شاخص‌های نیروی کار در بهار امسال نرخ بیکاری کل کشور یک درصد کاهش یافته و به ۲/۸ درصد رسیده است. در حال حاضر ۲ میلیون و ۳۴۸ هزار و ۹۵۷ نفر بیکار در کشور داریم که بررسی سهم «جمعیت بیکار تحصیلکرده از مجموع جمعیت بیکار کشور» حاکی از آن است که ۴۰ درصد بیکاران کشور، در گروه فارغ‌التحصیلان آموزش عالی قرار دارند. با توجه به این آمارها سوال اساسی که در میان کارشناسان و عموم جامعه مطرح می‌شود این است که آیا آسیب‌های ناشی از بیکاری یک فرد تحصیلکرده با فردی غیرمتخصص یکسان است؟
این اعتقاد وجود دارد که بیکاری قشر تحصیلکرده به مراتب تهدیدها و آسیب‌های بزرگتری را به کشور تحمیل کرده و می‌کند. در این میان هرچند برخی آسیب‌ها در هر دو گروه یکسان است، اما تحصیلکرده‌های بیکار آسیب‌های بیشتری را متحمل می‌شوند و از سوی دیگر آسیب‌های بیشتری را هم به جامعه تحمیل می‌کنند. از دید کارشناسان علت اصلی این است که یک فرد بیکار اگر تحصیلات لازم را نداشته و از تخصص کافی برخوردار نباشد، بیشتر خود را مقصر می‌داند، اما افراد تحصیلکرده، مقصر اصلی را مسئولان و دستگاه‌های حاکم می‌دانند.
حال در این شرایط سخن از مشاغل ایجاد شده، آن هم به تعداد۲۰۰هزار شغل؛ سخنی که سال گذشته نیز توسط رئیس گروه اقتصادی دفتر رهبری عنوان شده بود که در تهران اکنون وزارت صمت ۲۰۰ هزار فرصت شغلی در سطح شهر و شهرک‌های صنعتی شناسایی کرده است که نیرو برای آن نیست. برعکس در شهرستان‌ها کمبود فرصت شغلی داریم. ما باید بیکاری را به صورت «بیکار ثبتی» در دستور کار قرار دهیم و اخذ آمار بیکاری روشی چندان دقیق نخواهد بود.
سوال جدی اینجاست که چرا با وجود افزایش دانش و تخصصص لازم در چهار دهه گذشته برای اشتغال این تعداد نیرو، زیرساخت‌های لازم طراحی نشده است؟
مشاغل مورد نیاز ایجاد نشده است
زهرا کریمی، کارشناس بازار کار با تایید ۲۰۰هزار فرصت شغلی به هم‌میهن،گفت: «آمارهای ارائه شده کاملاً صحت دارد یعنی اینکه گفته می‌شود بازار کار ما خوب نیست و نیروی کار زیادی بیکارند در مورد مشاغل صدق نمی‌کند. در حال حاضر نیروی کار در مشاغل ساده و بدون مهارت بسیار کم است و حضور میلیونی کارگران افغانستانی درایران نشانگر این است که به نیروی کار ساده نیاز داریم و از حضور آنها استقبال می‌‌کنیم.»
او با بیان اینکه در حال حاضر مردم نمی‌توانند با این مشاغل ساده زندگی کنند زیرا امورات زندگی با حقوق این مشاغل نمی‌گذرد، افزود: «نیروی کار داخل کمتر به مشاغل ساده گرایش نشان می‌دهد البته در کنار عاملی که به آن اشاره کردم، عامل مهم این است که نیروی کار کنونی عمدتاً در خانواده‌های تک‌فرزند یا دوفرزند بزرگ شده‌اند که عمده آنها دارای تحصیلات عالی هستند؛ از این رو به مشاغل ساده علاقه‌ای ندارند.»
این کارشناس بازار کار همچنین تصریح کرد: «در کنار افزایش مهارت و توسعه زیرساخت‌های تحصیلی، مشاغل مورد نیاز ایجاد نشده است اما آمارها مؤید این نکته است که شمار زیادی از فرصت‌های شغلی در مشاغل ساده و بدون مهارت پر نمی‌شود. برای نمونه بسیاری از کارخانه‌های فعال در استان هرمزگان، نیروی متقاضی ندارد و گفته می‌شود ۵۰ درصد ظرفیت موجود نیز تکمیل نمی‌شود زیرا این مشاغل با حداقل دستمزد هستند.»
نظر شما