باری که به دوش رهبریست

رهبر معظم انقلاب روز ۱۹ بهمن در دیدار هر ساله با نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با اشاره به موضوع مذاکره فرمودند: مذاکره با آمریکا هوشمندانه، عاقلانه و شرافتمندانه نیست و هیچ تاًثیری در رفع مشکلات کشور ندارد. 

معظم له در ادامه فرمایشات خود؛ دلیل بیان این مطلب را تجربه دانستند و به تجربه دو ساله مذاکرات در دهه نود اشاره فرمودند که با یک فرمان طرف آمریکایی؛ معاهده برجام از دور خارج شد.

واقعیت این است که اگر مطالبی غیراز این کلام را از دهان مبارک رهبر ایران دوست ؛ حکیم ، شریف و با عزت ایران اسلامی که باعث اقتدار سرزمین کهن ایران شده است می شنیدیم؛ باید تعجب می کردیم.

اصلا کار مردان بزرگ و الهی برهم زدن معادلات و محاسبات دشمنان است .

معادلات و محاسبات غلطی که بر اساس کلام برخی رجل سیاسی نا آگاه و جاهل خارج می شود و نهایتا باید رهبری ورود کرده و محاسبات دشمن را درست ترسیم کنند تا دشمن دست به اشتباه خطرناک و استراتژیک نزند که برای خود ؛ منطقه و جهان دردسر درست کنند.

وظیفه رهبری هم همین است؛ ریل گذاری درست اهداف در مسیر انقلاب اسلامی؛ هر چند که این عمل هزینه داشته باشد، اما این عمل در واقع یک عمل شبه معصومانه است. اولیای خدا موظف به انجام تکلیفی هستند که بر دوششان است، اصلاح اموری که دیگران با سهل انگاری خود خراب کرده اند؛ حالا اینان با هزینه کردن خود؛ باید آن را درست نمایند.

اقتدار پایه اصلی هر گفتگوست !

این اقتدار است که به شما هوشمندی، عقلانیت و شرافت می دهد که منجر به اثرگذاری گفتگو و رفع مشکلات می شود.

اگر قرار باشد به جای مذاکره هوشمندانه گدایی بکنی، نه عاقلانه و نه شرافتمندانه است و هیچ تأثیری هم در رفع مشکلات ندارد.

سخن پایانی: اقتدار در گفتگو با نگاه به توانمندی داخلی است که تو را به پیشبرد اهداف نزدیک می نمایاند.