با دولتی حراف روبرو هستیم / توافق هم اگر بشود موقت است

حشمت الله فلاحت پیشه عضو کمیسیون سیاست خارجه و امنیت ملی مجلس دهم در رابطه با وضعیت برجام پس از عادی سازی روابط با عربستان اظهار کرد: ما در دوران پسا برجام به سر می بریم. بسیاری از سر فصل ها و الزامات برجام سپری شده و طرفین در مواضع جدیدی قرار دارند. به طور مشخص طرف ایرانی تا اینجا هزینه های زیادی متحمل شده است و طبیعتا برجام سال 1394 دیگر بین ایران و طرف های مقابل شکل نخواهد گرفت. آن برجام امروز توافقی است که در بسیاری از بندهایش بلامحل به حساب می آید. ولی آیا این به معنای پایان تنش زدایی ایران و غرب و ایران و آمریکا است؟! من این را قبول ندارم!

وی تاکید کرد: همین دوستانی که هر گونه طرح مذاکره با آمریکا را جرم انگاری می کردند امروز به گونه ای در نظر و عمل سعی می کنند موضوع مذاکره با آمریکا را پیش ببرند. دولت کنونی بارها درخواست های بدون پاسخ از آمریکایی ها داشته که در مورد تبدل زندانیان بود. شاید برای اولین بار در طول سالیان اخیر این ایران است که درخواست مذاکره را مطرح می کند و آمریکایی ها نمی پذیرند.

نماینده مجلس دهم افزود:  ما اذعان تلویحی برخی دولتمردان یا اذعان عملی  تلویحی برخی دولتمردان را می بینیم که به شکست اقتصاد بدون سیاست اذعان می کنند. در گذشته بارها دیدیم که عدد و رقم هایی مطرح می شد مبنی بر اینکه کل تحریم ها 15 تا 20 درصد در اقتصاد کشور نقش دارند. ولی امروز نگاه دیگری حکمفرماست. مهمترین مصداق در تنش زدایی اخیر بین ایران و عربستان دیده می شود که عربستان سعودی به راحتی ثمرات این تنش زدایی را می بیند. آرامکو یکی از بزرگترین جهش های تاریخ خود در زمینه افزایش ارزش سهام و سود سهام را تجربه کرد ولی در ایران می بینیم حتی کنترلی بر قیمت دلار یا حفظ ارزش پول ملی صورت نگرفت.

وی تاکید کرد: دلار در ایران به عنوان پول ملی دشمن به حساب می آید، با حرف و سخنرانی نمی شود مدیریت سیاسی داشت و متاسفانه ما با دولتی حراف روبرو هستیم. دولت حراف پدیده ای تازه در نظام مدیریت سیاسی در ایران است.

فلاحت پیشه در پایان گفت: من دیگر عنوان برجام را برای تنش زدایی احتمالی میان ایران و غرب به کار نمی گیرم. من معتقدم حوزه تنش ایران و غرب تا حدی گسترش یافته و فقط می توانند بر روی توافق موقت احتمالی گفت و گو کنند. مگر اینکه توافقی شکل بگیرد که امضای کنگره آمریکا هم پای آن بیاید و مصوبه کنگره امریکا هم به دنبال این توافق باشد در غیر این صورت توافق به هیچ وجه پایدار نخواهد بود و مشخص نیست دولت آینده آمریکا چه رفتاری خواهد داشت.

دولت بایدن و ایران فرصت احیای برجام را از دست داده اند و فضای کنگره امروز به گونه ای نیست که چیزی را بین ایران و دولت آمریکا تصویب کند. بزرگترین دستآوردی که می تواند وجود داشته باشد توافق هایی موقت و موضوعی بر سر مسائلی چون تبادل زندانیان است. مثلا پذیرش برخی از نظارت ها در مقابل کنار رفتن برخی از تحریم ها. این توافق های موقت می تواند وجود داشته باشد و بدون مصوبه کنگره تنها می توان از توافقات موقت صحبت کرد.