ورزشکاران هر کجای دنیا باشند قلب شان با وطن است/ شایسته سالاری برای فرنگی کاران نتیجه داد

گروه ورزشی تیترکوتاه – نسیم شیرازی: «علی دولتخواه لایین»، مدیر روابط بین الملل و عضو هیئت رئیسه فدراسیون کشتی ارمنستان که در اصل ایرانی ساکن ارمنستان است عملکرد کشتی گیران فرنگی و آزاد کار المپیک پاریس قابل قبول دانست. دولتخواه که مدرک داوری درجه یک بین المللی کشتی را هم دارا است از لزوم آگاهی مربیان و حتی کشتی گیران در مورد آخرین تغییرات قوانین اتحادیه جهانی کشتی و حتی استفاده از یک داور آگاه در کنار کادر فنی گفت تا در صورت نیاز از دانستن قوانین بتوانند بهره لازم را در بزنگاه کشتی ببرند. با او که احساس ورزشکاران مهاجری را که دیگر با پیراهن تیم ملی ایران در میادین ورزشی حاضر نمی شوند را به خوبی می داند گفت و گو گرفتیم که در ادامه ماحصل آن را خواهید خواند.

تحلیل کلی شما از کشتی های المپیک چگونه است؟

در این المپیک تیم کشتی روسیه حضور نداشت و به عقیده من این عدم حضور از یک سو باعث پایین آمدن سطح فنی و کیفی مسابقات شد و از سوی دیگر‌ بسیاری از کشورها توانستند از این فرصت بهترین بهره را برده و کیفیت رنگ مدال های شان را بالاتر ببرند.

کشتی فرنگی ایران هم انگار با کالبد جدیدی که گرفته بود روحیه زیادی برای کسب مدال داشت و همین اتفاق هم افتاد.

کشتی فرنگی مان در این دوره از بازی های المپیک توانست یکی از درخشان ترین نتایج تاریخ کشتی فرنگی ایران را بگیرد استفاده اقای حسن رنگرز سرمربی خوب کشورمان از جوانان با استعداد نظیر سعید اسماعیلی در وزن ۶۷ کیلو گرم که در کشتی های انتخابی توانسته بود رضا گرایی قهرمان دوره قبل المپیک را ببرد و در المپیک هم توانسته بود همه حریفان نام دار خودش را با اقتدار از پیش رو بردارد و به مدال خوش رنگ المپیک پاریس برسد، در وزن ۸۷کیلو نیز علیرضا مهمدی کشتی گیر جوان و شایسته ایذه ای کشورمان مان شاگرد ملک محمد بویری که سال گذشته توانسته بود مدال نقره جهان را در وزن ۸۲ کیلو از آن خود کند با کشتی های عالی که گرفت توانست خود را به فینال برساند و در نهایت به مدال نقره المپیک برسد، در  وزن ۹۷ کیلو نیز محمد هادی ساروی کشتی گیر شایسته ایران توانست کشتی های حساب شده ای را بگیرد و در نهایت در فینال مقابل آرتور آلکسانیان ارمنستانی قهرمان جهان و المپیک با اجرای یک کشتی بی نقص مدال زرین این وزن را نصیب خودش کرد، در سنگین وزن ۱۳۰ کیلو گرم امین میرزازاده توانست به مدال ارزنده برنز برسد، هرچند اگر بخت با او یار بود در طرف دیگر جدول می افتاد و رنگ مدالش هم الان نقره بود، ضمن این که مهدی محسن نژاد و امین کاویانی در وزن های ۶۰ و ۷۷ کیلو گرم هم تلاش شان را کردند و با وجود شایستگی از رسیدن به مدال المپیک باز ماندند.

کشتی آزاد و فینال های نا سرانجامش چطور؟

در کشتی آزاد با وجود داشتن تیمی شایسته و سه فینالیست از رسیدن به مدال طلا المپیک همچون دوره قبل باز ماندیم، در وزن ۵۷ کیلو گرم سهمیه دقیقه نودی که به تیم ایران دادند ولی نماینده کشور مان به وزن کشی نرسید، در وزن ۶۵ کیلوگرم رحمان عموزاد با کشتی های بسیار خوب به فینال رسید ولی در کشتی آخر نتوانست آن رحمان قبل باشد و فینال را به حریف ژاپنی اش باخت، در وزن ۷۴ کیلوگرم یونس امامی هم خوب شروع کرد و فرانک چامیزو کشتی گیر ایتالیا دارنده مدال طلا، نقره و برنز جهان را از پیش رو برداشت ولی در ادامه راه ناکام ماند، در وزن ۸۶ کیلوگرم نیز پهلوان حسن یزدانی که به دنبال دومین مدال طلای المپیکش بود و بودیم، با مصدمیتی که در مسابقه فینال پیدا کرد از این مهم  باز ماند و مغلوب کشتی گیر بلغارستانی شد، در وزن ۹۷ کیلو گرم آذرپیرا توانست کشتی های بی نظیری را به نمایش بگذارد که مدال برنز المپیک را هم از آن خودش کرد و امیرحسین زارع در سنگین وزن با وجود کشتی های خوبش در مراحل قبل، در فینال مثل دو فینالیست قبلی مغلوب حریف گرجی اش گنو پتریاشویلی معروف شد، و اینگونه با داشتن سه فینالیست در کشتی آزاد و نبود تیم خوب روسیه دست مان از مدال طلا کوتاه ماند.

نقش اقای رنگرز و کادر فنی را در این اعزام و مدال آوری چطور دیدید؟

حسن رنگرز سرمربی موفق و با دانش تیم ملی کشورمان که خودش نیز قهرمان جهان بوده فرایند انتخاب تیمش را کاملا قانونی و از پیش تعریف شده انجام داد و با مبنا قرار دادن شایسته سالاری در انتخابی تیم ملی و اعتماد به جوانان نتیجه ای که باید را هم گرفت.

دانستن قوانین جهانی کشتی در عملکرد سرمربی و حتی کشتی گیران چقدر موثر است و آیا در تیم های آزاد و فرنگی این دانش و این استفاده صورت گرفت؟

قطعا دانستن قوانین و مقررات داوری توسط سرمربیان مان و همچنین کشتی گیران فاکتور مهمی در موفقیت و عملکرد شان دارد و من فکر می کنم استفاده درست و به موقع از قوانین با داشتن داوران زبده، کار آمد و اضافه شدن شان به کادر فنی امکان پذیر خواهد بود.

به نظر شما چرا آزادکاران ما تا فینال رفتند ولی دست شان از طلا کوتاه ماند؟

عدم موفقیت سه کشتی گیر آزاد کارمان در فینال دلایل مختلف داشت؛ رسیدن به فینال شاید کشتی گیران مان را از نظر روحی ارضا کرد ‌و فینال را جدی نگرفتند که می توان برای نمونه به شادی رحمان عموزاد و رقص و پایکوبی اش در کشتی قبل از فینال اشاره کرد، مصدویت حسن یزدانی در فینال وزن ۷۶ کیلو گرم که یک مدال طلای حتمی را از تیم گرفت و در وزن ۱۲۵ کیلوگرم مهربانی بیش از حد داور با کشتی گیر گرجی در فینال خیلی توی چشم بود، در نهایت نبود کوچینگ خوب از سوی مربیان ما و ندادن شوک به کشتی گیران در دو فینال ۶۵ و ۱۲۵ کیلو و باخت در جنگ روانی سنگین وزن را می توان از دلایل نرسیدن به طلا دانست.

با اینکه عملکرد فرنگی کاران فوق العاده بود ولی هنوز هم بعضی معتقدند از محمد بنا یا برادران گرایی به این راحتی نباید گذشت، نظر شما دراین باره چیست؟

به هر حال "محمد بنا" یکی از مربیان ارزنده کشورمان است و بارها از طرف اتحادیه جهانی کشتی بعنوان بهترین مربی جهان انتخاب شده و موفقت های زیادی کسب کرده است، برادران گرایی هم کشتی گیران بسیار فنی و شایسته ای هستند اما وقتی ملاک پوشیدن پیراهن تیم ملی مسابقات انتخابی باشد نمی شود جز این انتظاری داشت. در نهایت امیدوارم شاهد بازگشت برادران گرایی در مسابقات جهانی پیش رو باشیم حتی اگر در وزن های غیرالمپیکی باشد.

داور بین المللی ارمنستان هستید و احساس صباح شریعت را بهتر می توانید درک کنید، در مورد خداحافظی او و ملحق شدن اعضای تیم ملی کشتی ایران به او بگویید.

من حس ورزشکاران ایرانی که برای کشوران دیگر مسابقه می دهند را خوب می فهمم، این بچه ها ذره ذره ی جسم و روح شان برای نام ایران می طپد و هر کجای این کره خاکی باشند دلتنگ ایران هستند،  حس عجیبی است که اصلا قابل توصیف نیست، فقط می توانم بگویم ای کاش هادی ساعی وقتی دید کیمیا علیزاده ورزشکار سابق کشورمان که برای کشور بلغارستان مسابقه می دهد از کنارش رد می شود سلامی و یا خوش و بشی با او می کرد همانند کشتی گران ایرانی که وقتی دیدند صباح شریعتی کشتی گیر ایرانی که برای کشور آذربایجان مسابقه می‌دهد می خواهد از کشتی خداحافظی کند دورش جمع شدند و به او روحیه و دل داری دادند و می توانم بگویم باز هم گلی به جمال گوش شکسته ها.