ناشنیده‌های مهم پیرامون روز کارگر

انقلاب صنعتی در کنار توسعه صنایع باعث ظلم فراگیر به کارگران گردید تا حدی که به تدریج قیامهای بزرگ کارگری در قرن هجده میلادی در اروپا شکل گرفت.

بعد از انقلاب فرانسه و وقوع تحولات فکری و فلسفی گسترده، اندیشه به ظاهر جذاب «فرد گرایی» و شعار ظاهرا جذاب قرار دادن انسان جایگاه بالای اختیار، موجب پایه گذاری لیبرالیسم_اقتصادی شد.

بر مبنای اصالت فرد و اصل آزادی در انعقاد قرارداد؛ دخالت دولت در قراردادهای کارگری منع شد و اعلام شد هر کارگر آزاد است هرکجا کار کند و هر کارفرما آزاد است هر که را مایل است استخدام کند.

ابتدا تصور می شد این #آزادی، درمان ظلم های وحشتناک سرمایه‌سالاران است اما مدتی بعد عملا معلوم شد این آزادی و شعارهای زیبا موجب جهش سرمایه داران و استهلاک جسمی و روانی کارگران شد!

لذا دورانی که به نام «آزادی مطلق» نام نهاده شده، بقدری سیاه و تلخ بود که جنبش های اعتراضی کارگری در قرن نوزدهم بیشتر شد.

در ماه می ۱۸۸۶ میلادی ۹۰ هزار کارگر از ۱۲۰۰ کارخانه در شیکاگوی آمریکا اعتصاب کرده و خواستار تعدیل شرایط کار و کاهش ساعات کار طولانی شدند.

در روز چهارم اعتصاب پس از حوادثی پلیس آمریکا به روی کارگران آتش گشود که شماری نامعلومی کشته، مجروح و بعداً چهارتن نفر از کارگران هم اعدام و تعدادی زندانی شدند نیز اعدام شدند!! هم

از آن سال به بعد روز اول می، مصادف با ۱۱ اردیبهشت روز کارگر نامیده شده است.

به عبارت دیگر روز_کارگر یادبود یک حادثه تلخی است که مستقیماً ثمره اندیشه کثیف و خشن لیبرالیسم و توله آن یعنی لیبرالیسم اقتصادی است.

دست‌کارگران‌وطن‌را‌می‌بوسم.