سازوکار انتخاب مدیرعامل نمایشگاه بین المللی چیست؟

هر سازمان، شرکت و یا کارخانه ای برای بکارگیری و استخدام نیروهای جدید دارای مکانیزم‌ و شاخص های اختصاصی   خود است و در این بین اگر صحبت از گزینش و انتخاب مدیران ارشد و میانی مطرح شود، چه خواهد شد؟

 بکارگیری افراد بدون درنظر گرفتن هیچ شاخص خاصی در واقع ‌‌‌همانند «وصله‌‌‌ای ناجور» در سازمان خواهد بود و به نظر می‌رسد که باید فکری به حال آن کرد و گرنه می‌‌‌تواند برای عملکرد و حتی وجهه سازمان خطرناک، آسیب زننده و بحران‌‌‌ساز باشد. چرا که همیشه از پیش گفته اند یک سیب گندیده خواهد توانست بعد از مدتی کل جعبه سیب را منهدم نماید. 

در همین راستا برای سکانداری شرکت سهامی نمایشگاههای بین المللی جمهوری اسلامی ایران بعنوان یکی از مهمترین شرکتهای تجاری و اقتصادی ایران چه شاخص و حساسیت‌‌‌های ویژه ای باید مطرح باشد و آیا اصلا استاندارد و رزومه ی مرتبطی مطرح است ؟ برای پاسخ به این سوال اگر به یک دهه ی گذشته نگاه کنیم جواب منفی است. شنیده ها و بررسی ها نشان میدهد مسیر انتخاب این جایگاه، صرفا رایزنی و لابی بوده و نه مدیریت دانش و تخصص مرتبط.

چرا انتخاب جایگاه مدیر عاملی نمایشگاه با پیچیدگی و کاغذ بازی همراه است ؟ نقش اعضای مجمع عمومی نمایشگاه که شامل سه وزیر هستند در این انتخاب به چه میزان است؟ چرا با این سیکل انتخاب پیچیده، این جایگاه بعنوان متولی این صنف یا صنعت در کل کشور نیست ؟ اصلا چرا این صنعت متولی ندارد؟ بیش از 35 مرکز نمایشگاهی در کل کشور وجود دارد چرا صرفا حساسیت برای این پست و جایگاه وجود دارد ؟ و آن هم مسیری نادرست برای انتخاب آن به وجود آمده است. چرا که اگر مسیر صحیح انتخاب بدرستی طی نشود در کمتر از یکسال، مجدد ناامیدانه به فکر برکناری آن خواهیم بود. 

 لذا در این مسیر استفاده از کمک فکری و فنی افراد متخصص ضروری است تا به این ترتیب احتمال انتخاب اشتباه و تبعات مشکلات ناشی از انتخاب نادرست کاهش یابد. به موازات آن لازم است تا  اگر در انتخاب فردی دچار اشتباه شدیم مسوولیت این اشتباه بزرگ را به ‌‌‌طور مستقیم و با کمال شجاعت بپذیرم چرا که جلوی ضرر را هر وقت بگیریم منفعت است.

وارن بافت می گوید: در فرد مستخدم به دنبال سه چیز بگردید: هوش، انرژی و اخلاق‌مداری. اگر آخری را نداشت، خودتان را به زحمت نیندازید؛ چرا که شخصی که پایبند اخلاق باشد هیچگاه مسئولیت جایگاهی را که توان آن را ندارد پذیرا نخواهد بود.

هنوز فاجعه معدن طبس در ذهن ها به فراموشی سپرده نشده است علاوه بر اینکه خسارات انسانی فجیعی دربرداشت خسارات مادی هم به بار آورد و برابر اعلام کارشناسان و خبرگان این صنعت،کم توانی، خوددانا پنداری مدیریتی بیشترین سهم را در این فاجعه غم بار انسانی داشت. وقتی یه فرد غیرمرتبط و غیر متخصص و بدون هیچ شاخص و استانداردی و صرفا بر اساس رایزنی و لابی گری، مسئولیت یک سازمان تجاری، اقتصادی و بین المللی را عهده دار می شود با تصمیمات نادرست و مخرب لطمات و خسارات مادی و انگیزشی را برای سازمان و ذینفعان به یادگار می گذارد که نمونه های فراوان آن برای صنعت نمایشگاهی در یک دهه گذشته است که در این مقال نمی گنجد.

هیچ چیز نمی تواند مانند بگارگیری مدیران عبوری و کم توان، بویژه آنان که قابلیت ها و تجربیات افرادشان را نادیده می‌گیرند باعث از دست دادن اعتماد و انگیزش نیروهای انسانی توانمند و دانش محور، شود.  کارشناسان مجرب و سختکوش دوست دارند با افراد حرفه‌ای هم تراز کار کنند. زمانی که مدیران ارشد صنعت نمایشگاهی برای انتخاب افراد توانمند در جایگاه درست تلاش نمی‌کنند، این عدم توجه موجب انگیزه کشی، گوشه نشینی یا فرار افراد حرفه ای از این صنعت خواهد شد.

اکثر پیشکسوتان و خبرگان صنعت نمایشگاهی ، این روزها صنعت نمایشگاهی را بیش از هر زمان دیگر نیازمند انتخاب متخصصین توانمند آگاه و دغدغه مدار می دانند و بکار گیری افراد غیرمرتبط را به مثابه مدیران یکطرفه ای می دانند که باعث: تقطیع شاهراه ارتباطی ، شروع و تعیین استراتژی های جدید بیراهه، و عدم توجه به هشدارهای ذینفعان سازمان قصد پیمودن راه اصلی را دارد که؛ ذهی خیال باطل.