خوردن زولبیا و بامیه چه بلایی سر بدن می آورد؟

روزه یکی از پنج فریضه‌ اسلامی است که بر هر مسلمان بالغ و سالم لازم است. روزه به معنای قطع طعام و نوشیدنی در زمان اذان صبح تا اذان مغرب است و این عمل به عنوان نشانه‌ای از تواضع و بندگی نزد خداوند انجام می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و مدیر گروه تغذیه گفت: مصرف زولبیا و بامیه در حد متعادل در روزه داری مشکلی ایجاد نمی کند اما مصرف زیاد و روزانه در سفره رنگین ماه مبارک رمضان باعث بروز مشکلات متعدد گوارشی، قلبی و عروقی می شود.

دکتر منصور کرجی بانی عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان افزود:  روزه داری کنترل وزن، چربی خون، فشارخون و بهبود سیستم ایمنی بدن انجام می شود، روزه داری به بدن فرصت می دهد چربی های به مرور زمان ذخیره شده را بسوزاند و پس از اتمام دوران روزه داری چربی های تازه و مناسب تری جایگزین نماید.

وی ادامه داد: در روزه داری ذخایر گلیکوژن و چربی جهت تولید انرژی استفاده شده، لذا سطح انسولین خون کمی پایین تر از روزهای دیگر است که می تواند چربی ذخیره و احتمال مقاوم شدن سلولها به انسولین که زمینه ساز دیابت است را کاهش دهد ، روزه داری باعث استراحت دستگاه گوارش، تنظیم سوخت و ساز بدن، کاهش فشار خون و وزن بدن می شود.

وی با بیان اینکه روزه داری علاوه بر این که یک فریضه دینی است یک شیوه روان درمانی و افزایش قدرت اراده و تصمیم گیری نیز می باشد و باعث اصلاح رفتار غذایی می شود گفت: باید توجه کنیم که در سحر ترجیحاً غذاهایی مانند سبزیجات، میوه جات، مغزهای گیاهی، پنیر و سبزی و گردو ، نان ، گوجه فرنگی، خیار و مقادیر مناسب چای کم رنگ یا آب ولرم میل شود.

این متخصص تغذیه ادامه داد: با ادامه روزه داری هوموسیستئین مهمترین عامل بروز سکته قلبی در خون بشدت کاهش یافته و مقدار کلسترول خون ( HDL-C ) افزایش و غلظت خون طبیعی می شود.

وی درخصوص خط قرمز های تغذیه در دوران روزه داری گفت: افراط در مصرف منابع غذایی پروتئینی بویژه منابع حیوانی در وعده سحر باعث تشنگی زیاد و تمایل به مصرف زیاد آب و دفع کلسیم می شود.

دکتر منصور کرجی بانی ادامه داد: در ایام روزه داری جهت کاهش گرفتگی عضلات، منابع غذایی حاوی کلسیم ، منیزیم ، روی و پتاسیم مفید بوده و استفاده از خرما، کشمش بجای قند و شکر از دردهای عضلانی می کاهد.

وی افزود: مواد غذایی شیرین در وعده سحر توصیه نمی شود زیرا با تحریک انسولین و ورود سریع قند خون به داخل سلولها افت قند خون را موجب و باعث گرسنگی زود رس می شود.