فرمول حل مشکلات غرفه سازی

وقتی بحث غرفه سازی مدرن مطرح می شود ما باید سایر مشکلات صنعت نمایشگاهی را نیز برسی کنیم. متاسفانه امروزه صنعت نمایشگاهی کشور با چالش های متعددی از تهویه سالن ها تا قطعی برق و ... روبرو است. در حوزه غرفه سازی مدرن اکثر مشتریانی که در نمایشگاه حضور دارند تصور می کنند که غرفه خوب به معنای غرفه ارزان است. این در حالی است که متاسفانه کیفیت ساخت در داخل کشور به شدت پایین است. کارخانه ها و شرکت هایی که امروزه توان پرداخت هزینه برای ساخت غرفه های مدرن دارند نیز به علت هزینه های بالا با افزایش قیمت تمام شده کالا روبرو هستند و از این رو نمی توانند در این حوزه فعال باشند. بنابراین تمام فعالان این حوزه سعی کرده اند که به پیمانکارهای ارزان قیمت بسنده کنند.

به عقیده نگارنده ما باید به سمت سیستم های مدولار پیش ساخته حرکت کنیم تا بتوانیم هم در حوزه غرفه سازی مدرن فعالیت کرده و هم تا حدی هزینه ها را کاهش دهیم. متاسفانه از آنجایی که فعالان این حوزه به صورت حرفه ای روی مدولار کار نکرده اند غرفه دارهای ما احساس می کنند که قرار است یک غرفه معمولی تحویل بگیرند. این در صورتی است که در سیستم مدولار می توان غرفه های بسیار مدرنی ساخت.

در کشور ما برای غرفه سازی قوانین و استانداردهایی وضع شده که چندان قابل اجرا نیستند. به عنوان مثال یکی از الزامات شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی ایران به غرفه سازان این است که در هر ۳ متر باید یک ستون قرار بگیرد. آیا ساخت یک غرفه مدرن که در هر ۳ متر آن یک ستون وجود دارد امری شدنی است؟ آیا آن غرفه جذاب خواهد شد؟  برای ساخت سازه های شیشه ای یا هر ماده دیگری چالش های ریز و درشت داریم که برای رفع آنها باید خیلی فکر کنیم و دنبال میانبر بگردیم.

به عقیده من باید زیرساخت ها را درست کرد. زیرساخت بخش غرفه سازی با مشکلات قدیمی اما قابل حل روبرو است. باید سعی ما بر این باشد که با شناسایی مشکلات غرفه سازی نسبت به رفع آن مشکلات اقدام کنیم.

تا زمانی که مشارکت کننده به این نتیجه نرسد که طرح غرفه اش بازدیدکننده را به سمت خود جلب می کند و حساسیتی روی کیفیت غرفه خود نداشته باشد، غرفه ساز هر کاری که خودش بخواهد را انجام خواهد داد.

امروز افرادی را در صنف داریم که اصلا غرفه ساز نیستند. برخی همکاران هم هستند که به صورت سریالی کار می کنند. به عبارتی یک طرح ثابت دارند که همان طرح را در ابعاد مختلف برای مشتریان مختلف پیاده می کنند. در این میان بعضی از غرفه ساز ها هم رقم هایی را بابت ارائه خدمات حرفه ای از مشتریان می گیرند ولی سرویس خوبی نمی دهند. مجموع این موارد در کنار هم باعث ایجاد فضای بی اعتمادی به قشر غرفه ساز می شود. در روزگاری نه چندان دور غرفه سازان را مشاور امور نمایشگاهی خطاب می کردند. در آن دوران از مشاوره ثبت نام تا تبلیغات تلویزیونی توسط این بخش انجام می شد. اما امروزه صرفا ما به یک غرفه ساز  ساده تبدیل شده ایم.

در خصوص استفاده از مواد دسته دوم هم باید این نکته را عرض کنم که من استفاده از مواد اولیه دست دوم در غرفه سازی را اقدام نادرستی نمی دانم ولی به شرطی که این مواد کیفیت لازم را داشته باشند. بنابراین نظارتی بر کیفیت باید وجود داشته باشد تا بر اساس آن کیفیت غرفه سازی افزایش پیدا کند. قطعا با اعمال فشارهای ریز و درشت به غرفه ساز نمی توان به چنین هدفی رسید.

در پایان امیدوارم تمام ارکان و بخش های صنعت نمایشگاهی یک روزی به این نتیجه برسند که در کنار یکدیگر می توانند تمام مشکلات این صنعت بزرگ را رفع کنند.