دریاچه ۱۳ هزار ساله ارومیه خشک شد

مطابق آمارهایی که حجت جباری، سرپرست مرکز مدیریت هماهنگی و ارزیابی احیای دریاچه ارومیه در اختیار رکنا قرار داد، هم اکنون تراز دریاچه ارومیه ۵۲ سانتی متر از تراز مشابه سال گذشته کمتر است و جالب این که در نهمین سال فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه، تراز این دریاچه ۳ متر و ۸۳ سانتی متر از تراز اکولوژیک آن پایین تر است. این در حالی است که هدف از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه، رساندن تراز این دریاچه به تراز اکولوژیک آن در یک برنامه ده ساله بود. اما با وجود صرف حداقل معادل ۱۵.۵ هزار میلیارد تومان (با احتساب ارزش کنونی ریال)، آن هم هشت و نیم سال بد از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه در بهمن ۹۲، تحقق این هدف بسیار دور از دسترس به نظر می رسد.

آخرین آمارها از وضعیت تراز، حجم و مساحت دریاچه ارومیه

تداوم خشکسالی برای دو سال پیاپی و کاهش ۱۶ درصدی بارندگی ها در حوضه آبریز دریاچه ارومیه نسبت به متوسط بلندمدت و البته سوء مدیریت منابع آبی و به نتیجه نرسیدن بعضی از پروژه هایی که در هشت سال گذشته برای احیای دریاچه ارومیه در دست اقدام بود، باعث شده است که امسال وضعیت این دریاچه مشابه وضعیت سال ۹۴ یعنی سال دوم تشکیل ستاد احیا باشد.

این در حالی است که به گفته عیسی کلانتری، رئیس پیشین سازمان محیط زیست، در دولت روحانی مجموعا معادل ۱۵ هزار میلیارد تومان (با احتساب ارزش ریال در تابستان ۱۴۰۰) برای احیای دریاچه ارومیه هزینه شد و مطابق آمارهای رسمی در دولت رئیسی نیز حداقل ۵۰۵ میلیارد تومان برای احیای این دریاچه هزینه شده است.

در همین راستا، حجت جباری، سرپرست مرکز مدیریت هماهنگی و ارزیابی احیای دریاچه ارومیه درباره آخرین وضعیت این دریاچه به خبرنگار رکنا گفت: آخرین داده های ما که مربوط به یکم شهریور ۱۴۰۱ است نشان می دهد که هم اکنون تراز دریاچه ارومیه ۱۲۷۰ متر و ۲۷ سانتی متر است که این تراز نسبت به زمان مشابه سال گذشته حدود ۵۲ سانتی متر پایین تر آمده است. همچنین مطابق داده های یکم شهریور، در حال حاضر وسعت دریاچه ارومیه ۱۳۷۶ کیلومتر مربع و حجم آب نیز ۱.۶ میلیارد متر مکعب است.

وی افزود: تراز اکولوژیک این دریاچه ۱۲۷۴ متر و ۱۰ سانتی متر برآورد شده است که در آن تراز حجم آب دریاچه ارومیه ۱۵.۵ میلیارد متر مکعب و حجم آب دریاچه ۴۶۳۵ کیلومتر مربع است.

گرما و خشکسالی؛ مهمترین علل وضعیت امروز دریاچه ارومیه

نکته مهمی که باید به آن توجه داشت، این است که در زمان شروع فعالیت های ستاد احیای دریاچه ارومیه، هدف اصلی فعالیت ها رساندن این دریاچه به تراز اکولوژیک آن در یک برنامه ده ساله عنوان شده بود، اما حالا بعد از هشت سال از تشکیل این ستاد، اخیرا روزنامه همشهری در گزارشی در گفت و گو با مسعود باقرزاده کریمی، رئیس حوضه آبریز دریاچه ارومیه نوشته است که «واقع بینانه ترین آینده ای که کارشناسان برای دریاچه ارومیه متصورند، احیای بخش های شمالی و خشکیدگی پهنه های وسیعی از آن است. موثرترین اقدامی هم که می توان برای کاهش آسیب زیست محیطی در منطقه انجام داد، قرق کامل پارک ملی ارومیه و کاشت گیاهان سازگار با خاک شور و کم‌آب‌بر است.»

در همین زمینه از سرپرست مرکز مدیریت هماهنگی و ارزیابی احیای دریاچه ارومیه درباره علت وضعیت بحرانی امروز دریاچه ارومیه سوال کردیم که او نیز در پاسخ به رکنا گفت: حوضه آبریز دریاچه ارومیه در دو سال متوالی شاهد خشکسالی بود و اساسا کاهش بارندگی بر اثر خشکسالی، افزایش متوسط دمای هوا و بالا رفتن سطح تبخیر دریاچه بر اثر این گرم شدن هوا، از مهمترین دلایل وضعیت بحرانی کنونی دریاچه ارومیه هستند، زیرا هرچقدر میزان بارندگی ها کمتر شود، تولید رواناب های منتهی به دریاچه نیز کاهش می یابد.

جباری ادامه داد: در حالی در دو سال اخیر شاهد کاهش تولید رواناب در حوضه آبریز دریاچه ارومیه بوده ایم که سایر مصرف کنندگان، آب مورد نیاز خود را به طور کامل برداشت کرده اند. یعنی در سال هایی که خشکسالی موجب کاهش میزان آب تولیدی در حوضه آبریز دریاچه شده است، بخش های شرب، صنعت و کشاورزی تغییر محسوسی در میزان برداشت و مصرف خود نداشته اند و طبیعی است در چنین شرایطی میزان آب ورودی به دریاچه ارومیه به شکل محسوسی کمتر شده باشد.

وی با تاکید بر این که کشاورزی مصرف کننده بیش از ۹۰ درصد آب در سطح حوضه آبریز دریاچه ارومیه است، عنوان کرد: با وجود این که در دو دهه گذشته با بحران دریاچه ارومیه مواجه بوده ایم، اما در همین مدت بخش زیادی از زمین های کشاورزی دیم به اراضی آبی تغییر کاربری دادند و همین مساله میزان مصرف آب تولیدی حوضه آبریز در بخش کشاورزی را بسیار افزایش داده است. همچنین در شرایط خشکسالی با توجه به این که میزان تبخیر و تعرق گیاهان و زمین های کشاورزی بالاتر می رود، کشاورزان ناچارند که برای جلوگیری از کاهش تولید محصول، آب بیشتری را مصرف کنند و این یعنی در شرایط خشکسالی با وجود این که میزان تولید رواناب ها کاهش می یابد، اما مصرف آب در اراضی کشاورزی بازهم بیشتر می شود.