بازگشت گوشکوب ها به ویترین موبایل فروشی + تصاویر

اگر به ویترین فروشگاه های مختلف سطح شهر دقت کرده باشید، متوجه خواهید شد که تلفن های خاطره انگیز نوکیا و سامسونگ که روی آنها تعداد زیادی کلید برای فشردن به صورت فیزیکی وجود داشت و برخی کشویی بودند و برخی دیگر تاشو، این روزها دوباره قابل خرید هستند. اما ماجرا از چه قرار است! آیا مردم با اسمارت فون ها قهر کردند؟ یا با قحطی گوشی های هوشمند مواجه شدیم؟

به یکی از مغازه های واقع در خیابان ولیعصر سر زدیم چند نوکیای قدیمی پشت ویترین گذاشته و باقی تلفن های آن به روز هستند. از فردی که پشت پیشخوان ایستاده میپرسم اینها برای زیبای دکورتان است؟ جواب می دهد: نه اتفاقا تک و توک مشتری دارند و فروشی است.

به مغازه دیگری در همین راسته سر می زنم و دوباره چند گوشی قدیمی می بینیم! برایمان عجیب است که این تعداد تلفن قدیمی را از کجا آوردند. مغازه دار می گوید: از بارهای خرید ۱۵ - ۲۰ سال قبل، در انبار یک عالمه موبایل تاشو و کشویی و آنتن دار مانده بود که چون وکیوم (پوشش سلفونی) داشتند سالم ماندند. الان هفته ای یکی دو تا می فروشیم.

کم بضاعت ها به جای آیفون و گلگسی، گوشکوب می خرند

چند مغازه دیگر را هم رصد می کنیم و با شرایط یکسان مواجه می شویم. در محدوده جمهوری که تعداد مغازه های تلفن همراه بیشتر از هر جای دیگری است و به قول معروف بورس خرید و فروش موبایل است، سر میزنیم. همه مغازه ها نه ولی برخی از آنها چند مدل گوشکوب دارند. یکی از فروشندگان در برابر کنجکاوی ما می گوید: مردم دیگر آنچنان پولی ندارند. قیمت این گوشی ها یک سوم گوشی های ارزان رده هواوی و شیائومی است. آنهایی که تلفن و پیامک کارشان را راه می اندازد، از اینها می برند.

شوک اساسی اینجا به ما وارد می شود. موضوع به مد شدن یک نوستالژی جذاب مربوط نیست! پای فقر در میان است و تامین نیاز مردم به خرید تلفن همراه که البته به واسطه کاهش نقدینگی، حالا به خرید و فروش تلفن های همراه رایج در دهه هشتاد و اوایل دهه نود رسیده است.

در ملحه های شرق تهران باز هم برخی فروشگاه ها را می توان پیدا کرد که تلفن های قدیمی دارند. یکی از فروشندگان منطقه پیروزی به خبرنگار ما گفت: یک سری گوشی های قدیمی سیستم عامل های به روز تری دارند و برخی نرم افزارها مثل وایبر روی آنها نصب می شود. افرادی که سن بالاتری دارند، ترجیح می دهند از این گوشی ها بخرند. به هر حال برای ما بد نشد. یک تعداد گوشی تو در انبار داشتیم که امروز مشتری دارند.

خالی شدن جیب مردم و به وجود آمدن شرایط بد اقتصادی که طی آن شاهد افزایش لحظه به لحظه قیمت کالاها هستیم، آنچنان ادامه دار است که بعید نیست چند سال آینده تلفن های سیم دار و سیاه دهه های پنجاه و شصت را هم پشت ویترین مغازه ها ببینیم!